Αφ’ ης στιγμής η δικογραφία του σκανδάλου Novartis εστάλη από την Εισαγγελέα Διαφθοράς (μέσω Αρείου Πάγου) στη Βουλή, τα εμπλεκόμενα στην υπόθεση πολιτικά πρόσωπα και τα κόμματα στα οποία ανήκουν βομβαρδίζουν ομαδόν με κατηγορίες περί πολιτικής σκευωρίας με ενορχηστρωτή την κυβέρνηση.
Σ’ αυτή την επικοινωνιακή ομοβροντία, πυροβολαρχία πρώτης γραμμής και…μεγάλου βεληνεκούς είναι, όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο, τα μέσα ενημέρωσης που υποστηρίζουν τη Ν.Δ και προσωπικά τον αρχηγό της.
Η θεωρία της σκευωρίας συνοδεύεται από μύδρους κατά των προστατευόμενων μαρτύρων και απειλές του τύπου “θα σε λιώσω”, “θα σε βάλω φυλακή”, “θα σε τελειώσω”, “θα σας βγάλουμε τις κουκούλες” κ.ά. Η τελευταία, δε, απειλή, απόκτησε, πια, και πραγματική διάσταση καθώς είτε λόγω “γκάφας” του FBI, είτε λόγω κάποιας συμπαιγνίας, το όνομα ενός εκ των προστατευόμενων μαρτύρων είδε το φως της δημοσιότητας και, πλέον, είναι ευάλωτος/η στη δημόσια διαπόμπευση και τον εκβιασμό από γνωστούς και αγνώστους.
Έχουν ειπωθεί και γραφτεί πολλά αυτές τις ημέρες και είναι βέβαιο πως θα ειπωθούν και θα γραφτούν πολλά περισσότερα αφού η υπόθεση θα περάσει τη σύντομη -μάλλον- βάσανο της Προκαταρκτικής επιτροπής της Βουλής και θα επιστρέψει στη Δικαιοσύνη για να πάρει το δρόμο της περαιτέρω και ουσιαστικής έρευνας με το άνοιγμα και τραπεζικών λογαριασμών στην Ελλάδα και, κυρίως, το εξωτερικό.
Ήδη η εφημερίδα “Εστία” (σκληρά αντιπολιτευόμενη και με την “σφραγίδα” της συντηρητικής παράταξης να χάνεται μέσα στο χρόνο) αποκάλυψε πως έχουν εντοπιστεί ίχνη λογαριασμού που συνδέεται με άλλον (τροφοδότη) λογαριασμό της Novartis, πίσω από τον οποίο ίσως βρίσκεται πρώην υπουργός. Όλα αυτά θα τα δούμε στην ώρα τους. Μέχρι τότε, οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί έχουν το απόλυτο δικαίωμα να υποστηρίζουν με όποιον τρόπο θέλουν την αθωότητά τους και να μετέρχονται όλα τα μέσα που τους δίνει ο νομικός μας πολιτισμός. Ακόμα και τα πιο κακόγουστα…
Το περίεργο, ωστόσο, είναι πως σε αυτή την ζοφερή υπόθεση οι εμπλεκόμενοι έχουν ισχυρότερη φωνή από εκείνους που τους εμπλέκουν. Και οι κατηγορίες εύκολα κατατάσσονται στη χορία των κατασκευασμένων σεναρίων πολιτικής σκοπιμότητας. Δεν το είχαμε δει να συμβαίνει, είναι αλήθεια, αυτό τόσο εύκολα και τόσο άμεσα σε κανένα εκ των μικρότερων ή μεγαλύτερων υποθέσεων πιθανής πολιτικής διαφθοράς κατά το παρελθόν. Πάντοτε υπήρχαν πολλοί που μιλούσαν για σκάνδαλο και κάποιοι (οι εμπλεκόμενοι) που αντιδρούσαν και προσπαθούσαν να τεκμηριώσουν την αθωότητά τους. Τώρα, το σύμπαν λέει πως όλοι οι εμπλεκόμενοι είναι αθώοι και tefal πολιτικής ηθικής. Με το κυάλι ψάχνεις ένα μέσο ενημέρωσης να διατυπώσει ερωτηματικά και αμφιβολίες.
Εδώ, όμως, υπάρχει κάτι επιπλέον.
Ακόμα και ο πλέον ευφάνταστος υποστηρικτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ο πιο επιστημονικά καταρτισμένος συνήγορος των εμπλεκομένων συμφωνεί πως η υπόθεση Novartis είναι σκάνδαλο επικών διαστάσεων με παγκόσμια παρακλάδια.
Επί πάνω από 20 χρόνια, στελέχη όλων των κυβερνήσεων μιλούν για “πιράνχας” και διαφθορά στον χώρο της Υγείας, η δε τρόϊκα από το πρώτο μνημόνιο κιόλας επισήμανε το πάρτι διασπάθισης δημοσίου χρήματος σχετικά με την φαρμακευτική δαπάνη.
Επί όλων αυτών, καμία (με αριθμό…0, ολογράφως…μηδέν) κυβέρνηση του παρελθόντος -και δυστυχώς καμία εισαγγελική έρευνα- δεν έφερε ποτέ στο φως έστω και έναν υπεύθυνο γι αυτό το τεράστιο σκάνδαλο, μέρος μόνο του οποίου είναι το σκάνδαλο Novartis. Και ξέρετε γιατί κανείς ποτέ δεν αποκάλυψε κάτι;
Διότι, η αποκάλυψη έστω και ενός κρατικού λειτουργού (στελέχους υπουργείου, μέλους επιτροπής προμηθειών ή τιμολόγησης φαρμάκων, διοικητή ΕΟΦ κ.λ.π) θα οδηγούσε πάραυτα στον πολιτικό του προϊστάμενο. Κανείς υπάλληλος δεν θα υπέγραφε ποτέ κάποια απατεωνιά με κόστος πολλών δεκάδων ή εκατοντάδων εκατομμυρίων για το Δημόσιο εάν δεν είχε την ανοχή, συναίνεση ή συνέργεια της πολιτικής ηγεσίας του εκάστοτε υπουργείου.
Όποιος επιμένει, λοιπόν, να αποδέχεται ότι έγινε πάρτι διαφθοράς με τη φαρμακευτική δαπάνη και ομολογεί πως η υπόθεση Novartis ήταν (και στην Ελλάδα) σκάνδαλο, αλλά, από την άλλη αρνείται να δει πως υπάρχει πολιτική συμμετοχή σε όλα αυτά, απλώς λέει ψέμματα.
Σκευωρία, λοιπόν, δεν υπάρχει. Επικοινωνιακή διαχείριση της υπόθεσης, πιθανώς και πολιτικής της εκμετάλλευση, ακούγεται λογικό. Και είναι βέβαιο πως η κυβέρνηση θα εξαντλήσει κάθε περιθώριο να μετατρέψει τη Novartis σε μια βαθιά χαρακιά ανάμεσα σε αυτό που αποκαλεί παλαιό πολιτικό σύστημα και στο νέο που, όπως λέει, εκπροσωπεί εκείνη.
Άλλο αυτό κι άλλο σκευωρία. Το σκάνδαλο Novartis δεν είναι κατασκευή και δεν είναι “ανώνυμο”. Δεν περιορίζεται σε καμιά εκατοστή γιατρούς, κάποιους επικεφαλής επιτροπών και μερικές ομαδούλες στον ΕΟΦ ή τα μεγάλα νοσοκομεία. Όποιος αποδέχεται αυτή την θεωρία οφείλει να παραδεχθεί ότι τα τελευταία συναπτά τριάντα χρόνια μας κυβερνούν ηλίθιοι που δεν κατάλαβαν ποτέ τίποτε και τους οποίους ψήφιζαν κάποιοι ακόμα πιο ηλίθιοι, δηλαδή εμείς…
Φυσικά, όλα αυτά δεν σημαίνουν πως κάθε πολιτικό όνομα που πέφτει στο τραπέζι ή την αρένα έχει ευθύνη. Άλλοι έχουν πολιτική ευθύνη, άλλοι βρέθηκαν στη λίστα …εξ αντανακλάσεως και άλλοι είναι πιθανώς στο στενό κύκλο της διαχείρισης του τζίρου της φαρμακευτικής δαπάνης. Εάν έβαλαν το δάχτυλο στο μέλι ή, έστω, στο βαζάκι με τη Voltaren, αυτό θα το ερευνήσει η Δικαιοσύνη.
Μέχρι τότε οφείλουμε να περιμένουμε υπομονετικά και με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ψυχραιμία. Με τη βεβαιότητα, όμως, πως πίσω από ένα τέτοιο σκάνδαλο υπάρχει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ αντικειμενική πολιτική ευθύνη. Ακόμα κι αυτή, ωστόσο, δεν άκουσα κανέναν να την αναλαμβάνει. Όλοι αυτοί που περιφέρονται και απειλούν μάρτυρες, εισαγγελείς και πολιτικούς αντιπάλους δεν είχαν το θάρρος να πουν ότι, για τα δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων που χάθηκαν από τον δημόσιο κορβανά και τις τσέπες των πολιτών φταίνε και οι ίδιοι ή τα κόμματά τους που κυβέρνησαν. Ίσως επειδή σε τέτοιες παθήσεις ο γιατρός συστήνει…αφωνία.
Σ.Κ