Ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κι επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, πραγματοποίησε διάλογο στην ανοιχτή συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής του ΕΚ (Financial Assistance Working Group – FAWG), με τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο.
Στον σχετικό διάλογο που διεξήχθη το βράδυ της 20ής Φεβρουαρίου, με τη συμμετοχή Ευρωβουλευτών από όλο το πολιτικό φάσμα και σε κλίμα ιδιαίτερα θετικό για την πορεία εξόδου της Ελλάδας από τα μνημόνια, ειπώθηκαν μεταξύ άλλων, τα εξής:
Δημήτρης Παπαδημούλης:
«Δυο θέματα θα ήθελα να θέσω: Το πρώτο θέμα, είναι αυτό το δίδυμο πακέτο: συγκεκριμενοποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους, σε εφαρμογή των όσων έχουν ήδη αποφασιστεί στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου του 2017 και ελληνικό πρόγραμμα ανάπτυξης, “ελληνικής κατασκευής” και “ιδιοκτησίας”, το οποίο θα ετοιμαστεί έγκαιρα και το οποίο θα δεσμεύει τη χώρα για την περίοδο μετά την έξοδο από το μνημόνιο. Θα ήθελα, για αυτά τα δυο θέματα, αν μπορείς να μας δώσεις μια σαφέστερη εικόνα για το χρονοδιάγραμμα.
Έχω υπόψη μου χθεσινές δηλώσεις του Μπρούνο Λεμέρ, που λένε ότι είμαστε πολύ κοντά σε μια συμφωνία για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, όπως κατ΄ αρχήν αποφασίστηκαν στο Eurogroup τον Ιούνιο, και ο Μάριο Σεντένο λέει ότι έχουν αρχίσει τεχνικές συζητήσεις. Θεωρείς δυνατόν σε αυτό να υπάρχει ολοκλήρωση και πότε;
Το δεύτερο θέμα: Πότε θα είναι η ελληνική κυβέρνηση έτοιμη να παρουσιάσει αυτό το Ελληνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης μετά την έξοδο από τα μνημόνια, προκειμένου να εγγυηθεί και να πείσει όχι μόνο τους Έλληνες αλλά και τα άλλα κράτη-μέλη του Eurogroup, τους δανειστές, ότι μετά την έξοδο από τα μνημόνια, εμείς θα διατηρήσουμε νοικοκυρεμένα δημόσια οικονομικά και θα θεραπεύσουμε τις παθογένειες που έφεραν τη χρεοκοπία κα τα μνημόνια, καθώς και ότι με αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλίσουμε μια βιώσιμη ανάπτυξη;
Για πότε βλέπεις ότι είναι δυνατόν να ολοκληρωθεί αυτό το πρόγραμμα και να εγκριθεί;».
Ευκλείδης Τσακαλώτος:
«Σχετικά με την ελληνική στρατηγική για την ανάπτυξη, υπολογίζουμε να είμαστε σε θέση να παρουσιάσουμε το σχέδιο τον Απρίλιο, μετά το Πάσχα. Οπότε, φαντάζομαι ότι στη συνέχεια θα συζητηθεί και στο Eurogroup, είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό. Αυτή τη στιγμή προετοιμαζόμαστε.
Η ιδέα είναι: Δέσμευση ότι δεν θα επιστρέψουμε στο μοντέλο του 2008 και πριν, το μοντέλο της κρίσης δηλαδή – για προφανείς λόγους. Κάτι είναι πολύ λάθος με αυτό το μοντέλο, αλλιώς δεν θα ήμασταν εδώ που είμαστε και εσείς δεν θα με καλούσατε να έρθω εδώ.
Όχι απλά δεν θέλουμε να επανέλθουμε σε αυτό το μοντέλο, αλλά θέλουμε και ένα ολιστικό μοντέλο. Δηλαδή το σύνολο να υπερβαίνει το απλό άθροισμα των μερών. Αυτή είναι η αρχή που θέλουμε να εφαρμόσουμε. Και αυτό μπορεί να εφαρμοστεί σε κάποιες ιδέες ίσως για την ενέργεια και άλλους σημαντικούς τομείς, όπως ο τουρισμός ή οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας, αλλά όχι μόνο.
Θα πρέπει όμως να δούμε, η Ελλάδα τι είδους χώρα είναι. Είναι μια χώρα που έχει πάρα πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις και πολύ γεωργία. Άρα, τι θα πει “ολιστικό”; Πώς ταιριάζουν αυτά μεταξύ τους; Όχι μόνο οι βασικοί τομείς, τα μεγάλα projects, αλλά πώς οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις μπoρούν να συνεισφέρουν και αυτές σε αυτά τα μεγάλα projects – είτε είναι ενεργειακά είτε αφορούν τις μεταφορές, σιδηροδρομικά δίκτυα, λιμάνια, οδικές μεταφορές κ.ο.κ.
Και πώς καταλήγεις στο τι χρειάζεσαι μετά; Αρκούν τα χρήματα από τα Διαρθρωτικά Ταμεία, από την ΕΤΕΠ; Τι είδους χρηματοδότηση χρειάζεται -χρειάζεται μήπως κάποια παραπάνω χρηματοδότηση;- και τι σχέση έχει αυτό με την εκπαίδευση, με το είδος του εργατικού δυναμικού, την απασχόληση, την επαγγελματική κατάσταση κ.λπ. Αυτή είναι η μια πτυχή όσων προσπαθούμε να πετύχουμε και θα μας δείξει τι μεταρρυθμίσεις έχουμε ήδη κάνει. Σας είπα, για το κτηματολόγιο, για τις επενδύσεις, για τη φοροαποφυγή, για την προσέλκυση νέων επενδύσεων…
Όλα αυτά θα πρέπει να συναρμολογηθούν μεταξύ τους σε ένα καινούριο μοντέλο. Και αυτό είναι μια διαδικασία σε εξέλιξη. Δεν θα καθίσουμε και μια μέρα θα αναρωτηθούμε πώς μπορούμε να έχουμε ανάπτυξη, ήδη το κάνουμε. Παλιά είχαμε τα μεγάλα έργα υποδομών – 20% ήταν η συμμετοχή των μικρομεσαίων. Τώρα θέλουμε να το αντιστρέψουμε αυτό και να είναι 80% στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, και 20% μεγάλα projects. Είναι ένα τελείως διαφορετικό μοντέλο αυτό και ένα τελείως διαφορετικό μοντέλο διακυβέρνησης. Διότι δεν γίνεται με πελατειακή πολιτική και με παρεμβάσεις, αλλά με μια δέσμη κανόνων και απόλυτη διαφάνεια: Όλοι γνωρίζουν ποια είναι αυτά τα έργα, πώς μπορούν να υποβάλλουν υποψηφιότητα και δεν χρειάζεται να πάρουν τον Ευκλείδη, τον Γιάννη ή τη Μαρία τηλέφωνο κ.λπ., κ.λπ.. Αυτό για μας, είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Δεύτερον, νομίζω ότι κοντεύουμε στην έναρξη της συζήτησης για το χρέος. Στις Επιτροπές που συζητούν αυτά τα ζητήματα, συχνά, δεν καλείται η Ελλάδα να συμμετάσχει. Και το λέω για να μην λέω μόνο καλά πράγματα, αλλά για να ασκήσω και κάποια κριτική. Δε νομίζω ότι αυτός είναι και ο βέλτιστος τρόπος λειτουργίας της ΕΕ, να γίνονται δηλαδή συζητήσεις για το ελληνικό χρέος στις οποίες δεν συμμετέχει η Ελλάδα ή κατόπιν εορτής μόνο, όπως στο Eurogroup. Όχι, δεν είναι αυτός ο σωστός τρόπος λειτουργίας της ΕΕ και αυτό είναι η προσωπική μου κριτική απέναντι στο πώς λειτουργεί.
Βέβαια, εξακολουθώ να πιστεύω ότι είμαστε πολύ κοντά στο να συζητήσουμε και για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα και για τον “γαλλικό μηχανισμό”. Είναι προφανές ότι θα ήμασταν πολύ πιο κοντά αν η γερμανική κυβέρνηση είχε συγκροτηθεί πολύ νωρίτερα. Και φαντάζομαι ότι δεν σας λέω κάτι που δεν περιμένατε να το ακούσετε.
Διότι άπαξ και συγκροτηθεί η νέα γερμανική κυβέρνηση, θα επιταχυνθεί ο ρυθμός. Και όχι βέβαια μόνο για την έξοδο της Ελλάδας από το πρόγραμμα, αλλά και για σημαντικές ευρωπαϊκές συζητήσεις, που έχουν να κάνουν π.χ. με την τραπεζική ένωση, με το κατά πόσον χρειαζόμαστε δημοσιονομική ικανότητα ως σταθεροποιητή για το ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο κ.λπ.. Υπάρχει ένα θεματολόγιο.
Εμείς οι Νοτιοευρωπαίοι, ξέρετε, είμαστε πάρα πολύ αποτελεσματικοί και τους συνασπισμούς τους κάνουμε στο «πιτς φιτίλι», δεν μας χρειάζονται τόσες μέρες ή εβδομάδες, όπως χρειάζονται οι Γερμανοί και οι Ολλανδοί».