ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Στο “Dances with wolves” ο υπολοχαγός Τζον Ντούνμπαρ (Κέβιν Κόστνερ), τραυματίας του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου, αναγκάζεται να κρυφτεί σε ινδιάνικο καταυλισμό της Νότιας Ντακότα, όπου μαθαίνει να συναναστρέφεται με τους λύκους. Οι ινδιάνοι τον αποδέχονται, η συμπεριφορά του, ωστόσο, δεν γίνεται αποδεκτή από τον αμερικανικό στρατό.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης δεν διαθέτει τα χαρίσματα του υπολοχαγού Ντούνμπαρ. Τα τελευταία χρόνια προσπάθησε και σε κάποιο βαθμό κατόρθωσε να μάθει να χορεύει με τους λύκους. Με την επικοινωνιακή του δεινότητα νόμιζε πως κατάφερε σχεδόν να τους εξημερώσει. Έγραψε πολλά “χιλιόμετρα” στα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά στούντιο, δημιούργησε ένα ισχυρό fun club οπαδών που κινούνται μεταξύ του δεξιού τμήματος της Ν.Δ και της εθνικιστικής δεξιάς του πρώην ΛΑΟΣ, κυρίως, όμως, απέκτησε ισχυρούς φίλους στα μίντια που του προσέφεραν μια άτρωτη (;) επικοινωνιακή ασπίδα.
Το σκάνδαλο Novartis και οι παρενέργειές του φαίνεται, ωστόσο, πως δεν είναι ένα εμπόδιο που μπορεί εύκολα να το ξεπεράσει. Όχι γιατί η φερόμενη ως εμπλοκή του αγγίζει το όριο του ποινικού (αυτό μένει να αποδειχθεί, όπως και για τα υπόλοιπα πολιτικά πρόσωπα που έχουν αναφερθεί- και ίσως δεν αποδειχθεί ποτέ) αλλά διότι υιοθέτησε μια τακτική επικοινωνιακής έπαρσης υποτιμώντας τα αντανακλαστικά της ίδιας της παράταξης στην οποία διορίστηκε αντιπρόεδρος.
Το άρθρο του Μανώλη Κοττάκη στην “δημοκρατία” είναι προφανές ότι υπερβαίνει την προσωπική άποψη του αρθρογράφου. Εκκινεί από ένα κλίμα που έχει διαμορφωθεί εδώ και καιρό μεταξύ του πολιτικού προσωπικού της Ν.Δ. Ο Ευάγγελος Αντώναρος, για παράδειγμα, τον αποκαλεί “μουσαφιραίο” και έτσι τον αντιμετωπίζουν και άλλοι. Η διαγραφή του Αντώναρου, όπως προηγουμένως και η διαγραφή της Κατερίνας Παπακώστα, ήταν μία θυσία εριφίων στο βωμό της φήμης του αντιπροέδρου της Ν.Δ. Και ήταν επιλογή του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Και προδίδουν μια σχεδόν ταυτοτική μετατόπιση της Ν.Δ σε κάτι που δεν ήταν παλαιότερα. Ιδιαίτερα εάν λάβει κανείς υπόψη του ότι ο λόγος του Άδωνη παρέσυρε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μία ιδιότυπη ανοχή σε οτιδήποτε μοιάζει με αυτόν. Οι περιπτώσεις της “σιγής” στις ρατσιστικές δηλώσεις των Δαβάκη και Φωτήλα είναι σε μεγάλο βαθμό “έργο Άδωνη”. Όπως και η υιοθέτηση της πιο σκληρής αντι-ΣΥΡΙΖΑ -και με σχεδόν εμφυλιοπολεμικά χαρακτηριστικά- γραμμής. Ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ δεν είναι μόνο ο πιο δημοφιλής πελταστής της επίθεσης κατά της κυβέρνησης, είναι ο αδιαμφισβήτητος ιεροκήρυκας κατά της Αριστεράς και αυτός που χάραξε βαθύτερα τις διαχωριστικές γραμμές που διέγραψε με τη θεωρία των δύο άκρων η εποχή Σαμαρά.
Όμως, ο κ. Γεωργιάδης έκανε τις τελευταίες ώρες ένα κρίσιμο βήμα. Αποκάλυψε πως από την αρχή των αποκαλύψεων για το σκάνδαλο της Novartis έθεσε την παραίτησή του στη διάθεση του κ. Μητσοτάκη και πως ο τελευταίος όχι μόνο δεν την έκανε δεκτή αλλά του κατέστησε σαφές πως τον στηρίζει απόλυτα.
Δεν ήταν τυχαία η “αποκάλυψη”. Ο Άδωνις Γεωργιάδης κοινοποιεί ότι διαθέτει την πολιτική “προστασία” του Κυριάκου Μητσοτάκη και έτσι καθιστά τον τελευταίο “συμμέτοχο” στο πολιτικό του “δράμα”. Ο πρόεδρος της Ν.Δ, από την πλευρά του, υιοθετεί κατά απόλυτο τρόπο τον αντιπρόεδρό του και έτσι έρχεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση αφού είναι μάλλον αδύνατο να μεταβάλλει άποψη. Σε ότι αφορά όσα αποκαλύπτονται καθημερινά σε βάρος του ο Άδωνις γίνεται Κυριάκος και ο Κυριάκος Άδωνις!
Αρκετοί πιστεύουν πως η “αποκάλυψη” αυτής της πολιτικής “προστασίας” είναι ένας πολιτικός ρουβίκωνας για τον εμβληματικό εκπρόσωπο της ακραία δεξιάς πτέρυγας της Ν.Δ. Παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ έλεγαν για τον Ανδρέα Παπανδρέου πως πρέπει να τον αντιμετωπίζει κανείς όπως το…τζάκι. Πρέπει να βρίσκεται αρκετά κοντά για να ζεσταίνεται αλλά και αρκετά μακριά για να μην καεί. Ο Άδωνις Γεωργιάδης ως προς τον πρόεδρο του κόμματος επέλεξε να μπει…μέσα στο τζάκι.
Πρακτικά αυτό σημαίνει πως η “προστασία” που του παρείχε ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί ανά πάσα στιγμή να παρασύρει και τους δύο σε μια εσωκομματική περιπέτεια που θα έχει…αίμα. Το βίωσε ο Κώστας Καραμανλής στην υπόθεση του Βατοπεδίου, παρά το γεγονός ότι οι πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου δικαιώθηκαν αρκετά χρόνια αργότερα. Με την σημαντική ποιοτική και ουσιαστική διαφορά ότι ο Καραμανλής αναγνώρισε τουλάχιστον την πολιτική ευθύνη και απομάκρυνε εκείνους για τους οποίους υπήρχαν σκιές.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ταυτίστηκε με τον Άδωνι Γεωργιάδη. Θεώρησε πως οι υψηλές επικοινωνιακές του ταχύτητες και τα ερείσματά του σε συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης και opinion leaders του φιλελεύθερου χώρου μπορούν να του δημιουργήσουν αναχώματα ώστε να μην υπάρξουν διαρροές ψηφοφόρων προς την Χρυσή Αυγή ή άλλα εκκολαπτόμενα σχήματα της ακροδεξιάς πολιτικής γεωγραφίας. Οι συχνές επισκέψεις του, για παράδειγμα, στη Βόρεια Ελλάδα εκεί αποσκοπούν.
‘Ομως για να μάθει κανείς να χορεύει με τους…λύκους πρέπει πρώτα απ΄ όλα να το θέλουν οι ίδιοι οι λύκοι. Ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ πίστεψε πως είναι ο ίδιος λύκος. Μπορεί να είναι πολλά πράγματα (πολυπράγμων ή ικανός, όπως λένε ορισμένοι, αλλά πάντως θορυβώδης και επιβλητικός), λύκος, όμως, δεν είναι. Η ευφυϊα, άλλωστε, είναι η αντοχή στον χρόνο και στις δύσκολες συνθήκες και όχι η ευστροφία (της στιγμής).
Τώρα, δεν κινδυνεύει τόσο από το σκάνδαλο της Novartis. Αυτό θα το δείξει ο καιρός και…ο Φρουζής μαζί με το ημερολόγιό του. Κινδυνεύει από την υπεροψία του και από το γεγονός ότι πίστεψε ότι υπέταξε τη Ν.Δ, ότι κρατά αυτός τα κλειδιά της παράταξης.
Το επόμενο διάστημα θα δοκιμαστούν και οι δικές του αντοχές και οι αντοχές της κομματικής ηγεσίας. Δεν μπορεί, ωστόσο, να μην γνωρίζει πως στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους τα περισσότερα στελέχη της Ν.Δ δεν εκφράζονται με τον καλύτερο τρόπο γι αυτόν. Κι αυτό σημαίνει πολλά πράγματα. Το μέχρι πρότινος “χρυσό αγόρι” που έκανε παρέλαση στα τηλεοπτικά πάνελ γίνεται σιγά- σιγά βαρίδι.
Διαθέτει, ωστόσο, ακόμα αρκετούς και ισχυρούς φίλους και ακόμα περισσότερους οι οποίοι τον ανέχονται ή τον φοβούνται. Αυτή η ισορροπία σε τεντωμένο σχοινί μπορεί να διαρκέσει αρκετά. Μένει να δούμε εάν είναι καλός ισορροπιστής και αν αντέξει το σχοινί…