Η άρνηση –κάποιοι λένε πως δεν υπήρξε ιδιαίτερα …ευγενική– του Κυριάκου Μητσοτάκη στην πρόταση της Φώφης Γεννηματά να ανοίξει άμεσα ο διάλογος για έναν στενό κύκλο σοβαρών και κρίσιμων θεμάτων που αφορούν την αναθεώρηση του Συντάγματος ενδύθηκε με το επιχείρημα περί “λάθους timing”.
Οι γνωρίζοντες τα “συγκοινωνούντα δοχεία” μεταξύ του προέδρου της Ν.Δ με την ανεξαρτήτως και εκτός κομματικού (ΔΗΣΥ) πλαισίου κινούμενη “ομάδα Βενιζέλου” διακρίνουν, μάλιστα, ομοιότητες με τη στάση του πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης Σαμαρά που επίσης απέρριψε την πρόταση της επικεφαλής του “Κινήματος Αλλαγής” υπό την αιτιολόγηση ότι προκαλεί “στρατηγική σύγχυση” και πως είναι άκαιρη αφού προέχει να φύγει μια ώρα αρχύτερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ.
Πολλοί, ωστόσο, στη Ν.Δ προβληματίζονται από το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης απορρίπτει την συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων για τον προσδιορισμό των αναθεωρητέων διατάξεων του Συντάγματος, την αναθεώρηση των οποίων θα υλοποιήσει η επόμενη (αναθεωρητική) Βουλή. Μια Βουλή, η οποία, σύμφωνα με την εκπεφρασμένη πεποίθηση της ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα έχει άλλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ίσως και με αυτοδύναμη τη Ν.Δ. Και απορούν “τι έχει να φοβάται ο κ. Μητσοτάκης;”.
Εάν, ωστόσο, κρίνει κανείς από το διπλό “όχι” της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφενός στην επίτευξη συγκλίσεων ως προς την αναθεώρηση του Συντάγματος και αφετέρου ως προς την επιβεβαίωση της εθνικής γραμμής (Βουκουρέστι) στο θέμα της ΠΓΔΜ, μάλλον ο βασικός λόγος είναι πως η σκληρά μονομέτωπη σύγκρουση που έχει επιλέξει με την κυβέρνηση δεν επιτρέπει οποιοδήποτε ίχνος συναίνεσης. “Είναι πολύ αργά για συνεννόηση”, λένε στην οδό Πειραιώς, και το δείχνουν με κάθε ευκαιρία.
Όμως, φαίνεται πως εκείνο που δεν λέγεται από την πλευρά της Ν.Δ είναι ότι η πρόταση Γεννηματά -ακριβέστερα πρόκειται για την πρόταση του συνταγματολόγου Νίκου Αλιβιζάτου- δεν αρέσει στον Ευάγγελο Βενιζέλο επειδή, πέραν όλων των άλλων που προαναφέρθηκαν, “δίνει πόντους” στον επικεφαλής της εσωκομματικής εκλογής στο νέο φορέα της κεντροαριστεράς και αμφισβητεί την επιστημονική ηγεμονία του πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης Σαμαρά. Και αυτό το λαμβάνει, απ΄ ότι φαίνεται, σοβαρά υπόψη του ο κ. Μητσοτάκης στο πλαίσιο της ανοιχτής επικοινωνίας που έχει με τον κ. Βενιζέλο.
Υπάρχει, όμως, και κάτι άλλο που διαφεύγει του πολιτικού και δημοσιογραφικού ραντάρ- πιθανώς όχι δίχως σκοπιμότητα. Η μικρή ατζέντα της πρότασης Γεννηματά- Αλιβιζάτου περιλαμβάνει και τον τρόπο εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Επ΄ αυτού η Ν.Δ έχει επεξεργασμένη πρόταση που προήλθε από δύο επιτροπές για την αναθεώρηση του Συντάγματος που είχαν συσταθεί επί προεδρίας Αντώνη Σαμαρά. Στην μία (που έκανε και τη βασική δουλειά) ήταν επικεφαλής ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ως εξαίρετος και διεθνούς αποδοχής νομικός, στη δε δεύτερη ο νυν επίτροπος -τότε αντιπρόεδρος του κόμματος- Δημήτρης Αβραμόπουλος. Αμφότερες οι εισηγήσεις κατέληγαν στο ότι η εκλογή ΠτΔ πρέπει να γίνεται απευθείας από τον λαό, αποσυνδεδεμένες από την προκήρυξη εθνικών εκλογών, και μόνο μετά την αποτυχία των τριών ψηφοφοριών στη Βουλή που προβλέπει το υφιστάμενο Σύνταγμα.
Χρήσιμη σημείωση: Και από τα πρόσωπα που θα έχουν ήδη προτείνει τα κόμματα και θα έχουν τεθεί στη βάσανο των τριών κοινοβουλευτικών ψηφοφοριών και όχι κάποιο πρόσωπο- “αλεξιπτωτιστής” που θα μπορούσε ενδεχομένως να προκύψει από συγκέντρωση μερικών εκατοντάδων χιλιάδων υπογραφών πολιτών…
Στη Ν.Δ φαίνεται πως δεν θέλουν να ανοίξει ένα τόσο ευαίσθητο θέμα υπό τις παρούσες συνθήκες. Κι αυτό γιατί ο μεγάλος εφιάλτης στην οδό Πειραιώς είναι όχι τόσο οι επόμενες εκλογές όσο η προεδρική εκλογή του Φεβρουαρίου του 2020. Οι συνεργάτες του κ. Μητσοτάκη αναφέρουν συχνά πως ακόμα και το καλύτερο αποτέλεσμα να επιτύχει το κόμμα στις εκλογές του Μαϊου του 2019 (εάν επαληθευτεί το σενάριο), η προεδρική εκλογή αποτελεί “πυρηνικό όπλο” στα χέρια του δεύτερου κόμματος αλλά ακόμα και του τρίτου (εάν υποθέσουμε ότι θα είναι το “Κίνημα Αλλαγής”).
Ο κ. Μητσοτάκης γνωρίζει πως ο μοναδικός τρόπος, εάν κερδίσει τις εθνικές εκλογές, για να αποφύγει να ανοίξουν ξανά κάλπες λόγω αποτυχίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας είναι να προτείνει την ανανέωση της θητείας του Προκόπη Παυλόπουλου. Τι θα μπορούσε να ισχυριστεί ο Αλέξης Τσίπρας σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, όταν ο ίδιος είχε προτείνει τον κ. Παυλόπουλο και όταν κατά κοινή παραδοχή έχει συνεργαστεί άψογα μαζί του;
Πως, όμως, ο κ. Μητσοτάκης θα προτείνει τον κ. Παυλόπουλο, όταν ήταν ο μοναδικός (!) βουλευτής της Ν.Δ που δεν τον είχε ψηφίσει το 2015; Και, ακόμα, περισσότερο πως θα κατορθώσει να υπερβεί τις πιέσεις που, όπως λέγεται, δέχεται ώστε να στηρίξει υποψηφιότητες του Αντώνη Σαμαρά, του Ευάγγελου Βενιζέλου αλλά ακόμα και του Δημήτρη Αβραμόπουλου; Στη, δε, περίπτωση κυβερνητικής συνεργασίας με το “Κίνημα Αλλαγής”, είναι σφόδρα πιθανό να ζητηθεί από την κ. Γεννηματά και τον Σταύρο Θεωδοράκη να στηριχθεί υποψηφιότητα του Νίκου Αλιβιζάτου.
Εν ολίγοις…μύλος. Ίσως γι αυτό ο κ. Μητσοτάκης προτιμά να πετάει την μπάλα στην εξέδρα. Η συζήτηση, όπως λένε συνεργάτες του, δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ΄ όσα προσπαθεί να επιλύσει,,,
Η τηλεφωνική επικοινωνία
Το θέμα της Συνταγματικής Αναθεώρησης βρέθηκε στο επίκεντρο της τηλεφωνικής επικοινωνίας του Κυριάκου Μητσοτάκη με την Φώφη Γεννηματά.
Ο πρόεδρος της ΝΔ είπε, σύμφωνα με πληροφορίες, στην επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ότι δεν συμφωνεί με τη διαδικασία σε αυτή τη φάση.
Η κ. Γεννηματά υπενθύμισε στον κ. Μητσοτάκη το δικό του άρθρο για το νόμo περί ευθύνης υπουργών, και του επισήμανε ότι δεν πρέπει να χαθεί άλλη μια πενταετία για την αναθεώρηση.
Υπενθυμίζεται ότι πριν από μερικές ημέρες η κ. Γεννηματά έστειλε επιστολή στον πρωθυπουργό, τους αρχηγούς των κομμάτων και τον πρόεδρο της Βουλής με τις προτάσεις του Κινήματος, ζητώντας να πάρουν θέση για το θέμα της Συνταγματικής Αναθεώρησης.