ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Η Γαλλία προετοιμάζεται για μια «μαύρη Τρίτη» στις μεταφορές, την ώρα που αυξάνεται η κοινωνική δυσαρέσκεια για τις μεταρρυθμίσεις του προέδρου Μακρόν.
Απεργία μαζική και μακράς διαρκείας στους σιδηροδρόμους και νέα αναστάτωση στις πτήσεις της Air France.
Έπειτα από πολλές ημέρες κινητοποίησης που ήταν άλλοτε επιτυχημένη άλλοτε όχι, η απεργία των σιδηροδρομικών γίνεται τώρα διαρκείας, με ρυθμό δύο ημερών στις πέντε μέχρι τα τέλη Ιουνίου, και δημιουργεί τη μεγαλύτερη πρόκληση για τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν από την άνοδό του στην εξουσία τον Μάιο 2017.
Τα συνδικάτα της δημόσιας επιχείρησης σιδηροδρόμων SNCF διαμαρτύρονται για την κατάργηση των προσλήψεων με ειδικό καθεστώς, για τον τρόπο που ανοίγει ο τομέας στον ανταγωνισμό, καθώς και για τη μετατροπή της SNCF σε ανώνυμη εταιρεία, γεγονός που ανοίγει σύμφωνα μ’ αυτούς τον δρόμο για μια μελλοντική ιδιωτικοποίηση, κάτι που αρνείται η κυβέρνηση.
Το σχέδιο μεταρρύθμισης «έχει στόχο να καταστρέψει τη δημόσια σιδηροδρομική υπηρεσία από καθαρό ιδεολογικό δογματισμό» και «δεν θα λύσει το ζήτημα του χρέους ούτε αυτό των δυσλειτουργιών», υποστηρίζουν τα συνδικάτα.
Η κινητοποίηση, η οποία προβλέπει 36 ημέρες απεργίας μέσα σε τρεις μήνες, ποντάρει στην κόπωση της κοινής γνώμης που, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, εκτιμά προς το παρόν ότι η απεργία αυτή είναι αδικαιολόγητη, όμως, όπως ελπίζουν οι σιδηροδρομικοί, θα μπορούσε να μεταστραφεί, αν η κυβέρνηση συνεχίσει να επιδεικνύει την ίδια αδιαλλαξία.
Η διεύθυνση της SNCF προβλέπει μια πολύ σκληρή σύγκρουση. Αύριο αναμένει ότι θα κυκλοφορήσουν κατά μέσο όρο μία TGV (αμαξοστοιχία υψηλής ταχύτητας) στις οκτώ και ένα περιφερειακό τρένο στα πέντε. Μόνο η διεθνής κυκλοφορία θα αντιμετωπίσει μικρά μόνο προβλήματα, με τρία Eurostar στα τέσσερα και σχεδόν ομαλή κυκλοφορία στα Thalys που εκτελούν δρομολόγια προς το Βέλγιο.
«Ακατανόητο»
Αντιθέτως κανένα τρένο δεν θα εκτελέσει δρομολόγια προς την Ισπανία, την Ιταλία ή την Ελβετία. Για τους 4,5 εκατομμύρια καθημερινούς ταξιδιώτες της SNCF, οι ερχόμενες εβδομάδες προαναγγέλλονται περίπλοκες.
Την ώρα που ξεκινάει το μπρα-ντε-φερ, η κυβέρνηση επιδεικνύει την αποφασιστικότητά της να εκσυγχρονίσει έναν τομέα που θα αντιμετωπίσει προσεχώς τον ανταγωνισμό, υπενθυμίζοντας πως «το να κινηθεί ένα τρένο στη Γαλλία κοστίζει 30% πιο ακριβά απ’ ό,τι αλλού».
«Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει γιατί τα συνδικάτα των σιδηροδρομικών αρχίζουν μια μακρά και τιμωρητική απεργία την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται σε διάλογο», δήλωσε εκφράζοντας τη λύπη της η υπουργός Μεταφορών Ελιζαμπέτ Μπορν.
Ο πρόεδρος Μακρόν, ο οποίος έχει δεσμευθεί να «μεταμορφώσει τη Γαλλία σε βάθος», έχει στοιχηματίσει σ’ αυτό το εμβληματικό θέμα, στο οποίο πολλές κυβερνήσεις έχουν κάνει πίσω στο παρελθόν, ιδιαίτερα αυτή της δεξιάς το 1995, όταν μια μαζική απεργία είχε παραλύσει τη χώρα για εβδομάδες.
Ο αρχηγός του κράτους έχει τόσο καταγγείλει την ακινησία και τον φόβο για μεταρρυθμίσεις των προκατόχων του, ώστε δύσκολα μπορεί τώρα να υπεκφύγει χωρίς να διακινδυνεύσει μεγάλη πολιτική ζημιά.
«Σύγκλιση των μαχών»
Για τα συνδικάτα επίσης, το ραντεβού έχει κρίσιμη σημασία για να μπορούν να ελπίζουν ότι στο μέλλον θα μετράει η γνώμη τους σε άλλα μεταρρυθμιστικά προγράμματα που έχουν στόχο κυρίως τους δημόσιους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους.
Ο Φιλίπ Μαρτινέ, ο επικεφαλής του μεγαλύτερου γαλλικού συνδικάτου, της CGT, καλεί ως εκ τούτου σε «σύγκλιση των μαχών», την ώρα που η δυσαρέσκεια υποβόσκει και στους συνταξιούχους, τους φοιτητές ή ακόμη τους οδοκαθαριστές και τους εργαζομένους στον ενεργειακό τομέα, που απεργούν επίσης αύριο Τρίτη.
Το ίδιο και στον ιδιωτικό τομέα, όπως στην Air France, όπου η σύγκρουση συνεχίζεται. Αύριο οι οργανώσεις προσωπικού της εταιρείας απεργούν για τέταρτη φορά σε λίγο περισσότερο από έναν μήνα για να ζητήσουν γενική αύξηση των μισθών κατά 6%.
Τρεις άλλες απεργίες προβλέπεται να πραγματοποιηθούν στις 7, 10 και 11 Απριλίου. Η κινητοποίηση αυτή δεν έχει άμεση σχέση με τις μεταρρυθμίσεις του Μακρόν. Όμως αυξάνοντας τις τάξεις των δυσαρεστημένων, συμβάλλει στην άσκηση πίεσης στην κυβέρνηση.
«Η Γαλλία είναι κουρασμένη. Ποιος θα την κουράσει περισσότερο; Μια συνδικαλιστική οργάνωση που επιμένει πεισματικά να κρατάει τα παλιά της οχυρά; Ή η προεδρική βούληση να γυρίσει οριστικά τη σελίδα;», αναρωτιέται στο κύριο άρθρο της η περιφερειακή εφημερίδα Sud-Ouest.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ