ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Αγαπημένο παιδί όσων μισούν τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Σταύρος Θεοδωράκης βρίσκεται τις τελευταίες μέρες στο επίκεντρο ενός μιντιακού και διαδικτυακού κυκλώνα. Η δημόσια αντιπαράθεσή του με τη Φώφη Γεννηματά και η άρνησή του να συναινέσει στο αίτημά της για άμεση διεξαγωγή εκλογών, έφερε απέναντί του πρόσωπα και παράγοντες, που κάποτε έπιναν νερό στο όνομά του. Είχαν προηγηθεί, άλλωστε, κι άλλα περιστατικά που γέμισαν το ποτήρι της οργής – με κορυφαίο ίσως την πρόσφατη συνάντηση που ο επικεφαλής του Ποταμιού είχε στο Μαξίμου με τον Αλέξη Τσίπρα – αλλά η κόντρα με την Φώφη φαίνεται πως ήταν η σταγόνα που το γέμισε.
Κάπως έτσι, ο Σταύρος δεν είναι πια «ο καινοτόμος του κέντρου» που θέλει να σπάσει τις αγκυλώσεις του κομματικού συστήματος ούτε η «ελπίδα για την ανασύνθεση του μεσαίου χώρου». Είναι ένα πρόσωπο που «διαψεύδει τις προσδοκίες και παλινωδεί», προσφέροντας για ακατανόητους λόγους υπηρεσίες στον ΣΥΡΙΖΑ. Στην πιο προχωρημένη εκδοχή και επειδή ο Θεοδωράκης πρωταγωνίστησε προκειμένου να υπερψηφίσει το Κίνημα Αλλαγής την τροπολογία για την αναδοχή και επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία ότι θα στηρίξει κοινοβουλευτικά λύση του Μακεδονικού, λίγο έως πολύ παρουσιάζεται ως «ο εξωμότης» με την κρυφή ατζέντα, που υλοποιεί συμφωνία με τον Τσίπρα και προετοιμάζεται για τα περαιτέρω.
Αν όλα αυτά σας θυμίζουν κάτι από… Κουβέλη, δεν έχετε άδικο. Όπως ο πρώην Πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ και νυν αναπληρωτής υπουργός Άμυνας πλήρωσε το τίμημα της άρνησής του να αποδεχθεί το πακέτο επιλογών που προωθούσαν όσοι ήθελαν να συντηρηθεί η ζωή της κυβέρνησης Σαμαρά, έτσι και ο Θεοδωράκης στοχοποιείται τώρα, επειδή με τη στάση του σπάει το κεντρικό αντιπολιτευτικό αφήγημα. Και, όπως ο Κουβέλης, από «Νέστωρας της πολιτικής ζωής» έγινε αποσυνάγωγος, έτσι και ο Σταύρος γίνεται persona non grata , στόχος πλέον των τέως φίλων και διαφημιστών των δυνατοτήτων του.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, κανείς δεν πιστεύει στα σοβαρά ότι ο επικεφαλής του Ποταμιού υπέγραψε συμβόλαιο με τον Τσίπρα και ετοιμάζει τα χαρτιά του για να γραφτεί στην κομματική οργάνωση της Αγίας Βαρβάρας. Το «έγκλημά» του είναι ότι, στηρίζοντας κυβερνητικές επιλογές με τις οποίες συμφωνεί, υπονομεύει την προσπάθεια να εμφανισθεί ο Τσίπρας ως ένας άλλος Ερντογάν και το κόμμα του ως πολιτική δύναμη που εχθρεύεται τη δημοκρατία και απεργάζεται καταστροφικές λύσεις για τους θεσμούς.
Με άλλα λόγια, ο Θεοδωράκης σπάει αντικειμενικά την πολιτική απομόνωση στην οποία επιχειρείται να μπει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και, ως εκ τούτου, λιθοβολείται. Το ίδιο ακριβώς θα συνέβαινε, αν η Φώφη ή όποιος άλλος αποφάσιζε να αντιμετωπίσει τον Τσίπρα ως πολιτικό αντίπαλο και όχι ως καταστροφή που μας έστειλε η μοίρα.
Αναδημοσίευση από το “Έθνος”