panos_drivas Καταλυτικές για τις περαιτέρω εξελίξεις στο ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ ήταν οι συναντήσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρας με το Ζόραν Ζάεφ στη Σόφια. Οι δύο πρωθυπουργοί παρουσίασαν τον «οδικό χάρτη» για τις δύο περίπου εβδομάδες που θα μεσολαβήσουν μέχρι τον Ιούνιο που θεωρείται μήνας-«ορόσημο» για την επίτευξη συμφωνίας και τα νέα δεδομένα.
Και οι δυο πλευρές, όπως προκύπτει από τα λεγόμενά τους, εργάζονται πλέον ξεκάθαρα με ορίζοντα την Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον Ιούνιο.
Στην Αθήνα, στο κυβερνητικό επιτελείο, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, δεν θεωρούν ότι απέχουμε πολύ από την οριστικοποίηση μιας συμφωνίας.
Σύμφωνα με κυβερνητική πηγή το επόμενο 20ήμερο θα είναι κρίσιμο ενώ σχολιάζοντας τις τοποθετήσεις Τσίπρα – Ζάεφ είπε ότι «προοιωνίζεται λύση».
Οι δυο πλευρές πρέπει το επόμενο διάστημα να συζητήσουν την ονομασία, το erga omnes και τη συνταγματική αναθεώρηση που συνεπάγεται. Σε ότι αφορά στο όνομα, κατά ορισμένες πληροφορίες πλέον, εκτός από το Gorna Makedonija στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων βρίσκεται και το Nova Macedonija.
Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες έχει διαμορφωθεί πλέον συγκεκριμένο σχέδιο συμφωνίας, καθώς έχει γίνει αποδεκτή από τον ηγέτη των Σκοπίων η αλλαγή της συνταγματικής ονομασίας της χώρας του, η οποία αποτελούσε το τελευταίο αγκάθι ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Όσον αφορά στη ονομασία όπως αναφέρει η εφημερίδα των συντακτών υπάρχει και μια έκτη πρόταση έκπληξη που έπεσε στο τραπέζι ως ιδέα του ειδικού διαπραγματευτή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς και ήταν μια πρόταση που μετέφερε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από τον Πρωθυπουργό των Σκοπίων.
Οι προτάσεις του Νίμιτς ως σήμερα ήταν:
- Republika Nova Makedonija (Δημοκρατία της Νέας Μακεδονίας)
- Republika Severna Makedonija (Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας)
- Republika Gorna Makedonija (Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας)
- Republika Vardarska Makedonija (Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη)
- Republika Makedonija (Skopje) [Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)]
Δεν έχει διαρρεύσει ποια είναι αυτή η πρόταση, ωστόσο φαίνεται ότι το γεγονός ότι μεταφέρθηκε από τη σκοπιανή πλευρά, μάλλον, δείχνει και ως ένα βαθμό μια πρόθεση για αποδοχή.
Η πρόταση αυτή, φαίνεται, πως μπορεί να αποτελέσει τη λυδία λίθο για τη λύση του “μακεδονικού”, καθώς οι δυο πρωθυπουργοί φαίνεται ότι συμφώνησαν σε ένα σχέδιο το οποίο μπορεί να αποτελέσει τη βάση συζήτησης καθώς θεωρείται πως μπορεί να γίνει αποδεκτό και από την αντιπολίτευση σε Αθήνα και Σκόπια αλλά και από την κοινή γνώμη στα δύο κράτη.
Παράλληλα οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ικανοποιούνται και οι απαιτήσεις της Αθήνας για ονομασία έναντι όλων (erga omnes) και για αλλαγή του συντάγματος του γειτονικού κράτους. Οι απαιτήσεις αυτές είναι κοινές και για τα κύρια κόμματα της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα, γεγονός το οποίο, αν ισχύει, θα σημάνει σίγουρα εξελίξεις, καθώς τηρούνται οι κόκκινες γραμμές που έχουν μπει και ίσως ανοίγει η πόρτα για την ψήφιση της λύσης στην Ελληνική Βουλή.
Ωστόσο, απαιτούνται πολύ προσεκτικοί χειρισμοί στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ για να περάσει η λύση που έχει διαμορφωθεί από την κοινή γνώμη και ακόμη περισσότερο από το πολιτικό σύστημα της γείτονος. Για αυτό και Αλέξης Τσίπρας προτίμησε να μιλήσει για εναλλακτικά σενάρια για να μη μεγαλώσει την ήδη μεγάλη πίεση που δέχεται ο ομόλογος του.
Ως ορόσημα τίθενται, πια, η προπαρασκευαστική σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ στις 25 Ιουνίου και το Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ στις 28 και 29 του ίδιου μήνα στις Βρυξέλλες, καθώς και η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στις 11 και 12 Ιουλίου στην ίδια πόλη.
Η υπογραφή της συμφωνίας, αν όντως ευοδωθεί, θα γίνει σε πανηγυρικό κλίμα στην περιοχή των Πρεσπών, όπως επιβεβαίωσε ο πρωθυπουργός, καθώς πρόκειται για μια γεωγραφική περιοχή υψηλών συμβολισμών, την οποία μοιράζονται οι δύο χώρες, αλλά και έναν τόπο με βαριά ιστορία και μεγάλη περιβαλλοντική και αισθητική αξία.
Παράλληλα όλα όσα συζητήθηκαν επί διήμερο στη Σόφια, από σήμερα μπαίνουν στο…μικροσκόπιο Μαξίμου και Κουμουνδούρου.
Ο κ. Τσίπρας αναμένεται να έχει συσκέψεις με στενούς του συνεργάτες, ενώ αύριο το πρωί επίκειται συνεδρίαση- εξπρές της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.
“Δημοκρατία του Ίλιντεν”;
«Δημοκρατία της Ίλιντεν Μακεδονίας» (Ilindenska Republika Makedonija) είναι το νέο όνομα που έχει πέσει στο τραπέζι των συνομιλιών για την ονομασία των Σκοπίων. Μια άλλη εκδοχή που γράφεται σε σκοπιανά ΜΜΕ είναι το “Δημοκρατία της Ιλλυρίας”
Σύμφωνα με το σκοπιανό μέσο a1on.mk, «Δημοκρατία της Ίλιντεν Μακεδονίας» είναι το όνομα που φέρεται να έβαλε στο τραπέζι ο πρωθυπουργός των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ και έχει το «πράσινο φως» της κυβέρνησης της χώρας για erga omnes, δηλαδή έναντι όλων.
Βέβαια το a1on.mk επισημαίνει ότι ως επικρατέστερα ονόματα παραμένουν το «Δημοκρατία της Νέας Μακεδονίας» και το «Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας» (ιδίως το πρώτο) γραμμένα στην αγγλική γλώσσα, δηλαδή Nova Macedonia ή New Macedonia και όχι ως Nova Makedonija ή Gorna Makedonija.
Για την ώρα πάντως δεν υπάρχει κάποια επίσημη αντίδραση από την ελληνική πλευρά. Μάλιστα διπλωματικοί κύκλοι τονίζουν πως χρειάζεται λεπτομερή εξέταση καθώς το θέμα με το συγκεκριμένο όνομα μπορεί να κρύβει παγίδες.
Χαρακτηριστικά αναφέρουν ότι η εξέγερση του Ίλιντεν στις αρχές του 20ού αιώνα είχε ως απώτερο στόχο τη δημιουργία αυτόνομης «Μακεδονίας», στην οποία θα περιλαμβάνονταν και ελληνικά εδάφη.
Στο νέο όνομα που φέρεται να έχει πέσει στο τραπέζι αναφέρεται και το MIA, το πρακτορείο ειδήσεων της ΠΓΔΜ. Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι «ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ θα ενημερώσει τον πρόεδρο Ιβανόφ και τους πολιτικούς αρχηγούς για το νέο όνομα», με την επισήμανση ότι «η κυβέρνηση πάντως ούτε επιβεβαιώνει ούτε διαψεύδει, μέχρι στιγμής, τις πληροφορίες ότι το νέο όνομα που έχει προταθεί είναι το “Δημοκρατία της Ίλιντεν Μακεδονίας”».
Τι είχε γίνει στην Εξέγερση του Ίλιντεν
Η Εξέγερση του Ίλιντεν ήταν μία επανάσταση σλαβοφώνων της Μακεδονίας που οργανώθηκε και υλοποιήθηκε στο Μακεδονικό έδαφος από την αυτονομιστική οργάνωση Εσωτερική Μακεδονο-Αδριανουπολιτική Επαναστατική Οργάνωση το καλοκαίρι του 1903 ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Σήμερα αυτή η επανάσταση γιορτάζεται στην FYROM ως εθνική επέτειος και για πολλούς στη χώρα θεωρείται η αρχή της Σλαβομακεδονικης εθνογένεσης, ενώ την υιοθετεί και η Βουλγαρία.
Η στάση του τότε Ελληνικού κράτους, αν και δεν έχει ξεκαθαριστεί απόλυτα ιστορικά, επάνω στην Σλάβομακεδόνικη επανάσταση του Ίλιντεν δεν φαίνεται να ήταν θετική γιατί προφανώς μια αυτόνομη ή ανεξάρτητη Μακεδονία θα ήταν κόντρα στις εδαφικές βλέψεις της χώρας στην περιοχή.
Σύμφωνα με τον Πεζά, τον τότε πρόξενο της Ελλάδας στο τότε Οθωμανικό Μοναστήρι (Μπίτολα), και τα όσα γράφει σε έκθεση προς τον πρόεδρο της ελληνικής κυβέρνησης το 1902, η επερχόμενη εξέγερση (Ίλιντεν) έχει ως στόχο μια αυτόνομη ή ανεξάρτητη Μακεδονία, προτίθενται να την ακολουθήσουν και πατριαρχικοί και εξαρχικοί πληθυσμοί και περιγράφονται οι άθλιες συνθήκες ζωής πολλών Μακεδόνων (κυρίως αγροτών).
Ο ίδιος ο Πεζάς αναφέρει πως ο ίδιος και το Ελληνικό κράτος επιδιώκει μια συνεργασία με τις Οθωμανικές αρχές και δίνει μάλιστα σε αυτές όλες τις πληροφορίες που έχει μαζέψει σχετικά με τις κινήσεις των αυτονομιστών, καθώς επιθυμεί τη συντριβή του κινήματος. Αναφέρει ακόμα πως η Ελλάδα ενδιαφέρεται για την ηρεμία και την ευημερία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, καθώς φοβάται πως η αναταραχή θα μπορούσε να επεκταθεί και μέσα στην Ελλάδα. Τις παραμονές της επανάστασης ο νέος πρόξενος της Ελλάδας στο Μοναστήρι Κ.Κυπραίος αναφέρει πως υπάρχει συνεργασία του με την Οθωμανική αυτοκρατορία σε επίπεδο πληροφοριών για την επερχόμενη επανάσταση και πως ξοδεύονται χρήματα για προπαγάνδα που θα απέτρεπε τον πατριαρχικό πληθυσμό να μπει στην επανάσταση. Τέλος ο τότε μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης χαρακτηρίζει με ύβρεις τους επαναστάτες, ενώ φαίνεται πως ο συνεργάτης του και συνεργάτης των Οθωμανών Βαγγέλης Στρεμπενιώτης με τους άντρες του είχε συμμετοχή σε μία εκστρατεία κατά των επαναστατών στις 4 Αυγούστου.
Τι ήταν η Ιλλυρία
Η Ιλλυρία (από την Αρχαία Ελληνική Ἰλλυρία ή Ἰλλυρίς,[1] λατινικά: Illyria) κατά την κλασσική αρχαιότητα, ήταν περιοχή στο δυτικό μέρος της σημερινής βαλκανικής χερσονήσου, η οποία κατοικούνταν από τις φυλές των Ιλλυριών, οι οποίοι μιλούσαν τις Ιλλυρικές διαλέκτους. O προσδιορισμός των ορίων της αρχαίας Ιλλυρίας είναι δύσκολος για τους ιστορικούς καθώς, πριν τη ρωμαϊκή κατάκτηση, ποτέ δεν είχαν ενοποιηθεί όλοι οι Ιλλυριοί σε ένα βασίλειο. Εκτός αυτού, τα σύνορα του βασιλείου δεν είναι σαφή. Π.χ. οι Δαλματοί, οι οποίοι έχουν ταξινομηθεί ως φυλή Ιλλυριών λόγω της γλώσσας, υπάγονταν στο βασίλειο της Ιλλυρίας για μικρό διάστημα και σύντομα αποσχίστηκαν, κατά τη βασιλεία του Γένθιου. Μετά τη ρωμαϊκή εποχή η Ιλλυρία, ως γεωγραφικός, διοικητικός ή εκκλησιαστικός όρος περιλάμβανε ευρύτερη περιοχή από την αρχαία Ιλλυρία. Για παράδειγμα, στη βυζαντινή εποχή το Ιλλυρικόν Θέμα περιλάμβανε και τη Θεσσαλονίκη.[2]
Σήμερα, η περιοχή αυτή ανήκει στα κράτη Αλβανία, Κόσοβο, Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Μαυροβούνιο, Σλοβενία, Κροατία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη και Σερβία.
Πηγή: iefimerida.gr, wikipedia