panos_drivas Ο Μένιος Σακελλαρόπουλος παρουσιάζει την απίστευτη –σαν ταινία!- ζωή του Γκάμπριελ Ζέσους, που τέσσερα χρόνια πριν έβαφε ξυπόλυτος τους δρόμους του Σάο Πάολο και τώρα θα είναι ο ηγέτης της επίθεσης στο μουντιάλ της Ρωσίας!
Μοιάζει με θαύμα, απ’ αυτά που μόνο ο φακός του Στίβεν Σπίλμπεργκ θα μπορούσε να πετύχει. Γιατί αυτή η ιστορία είναι κομμάτι του… Εξωγήινου, έχει τη μαγεία του Τζουράσικ Παρκ, είναι σαν απόσπασμα από τους κυνηγούς της χαμένης κιβωτού!
Αλλά κι ο ίδιος ο Σπίλμπεργκ δεν θα μπορούσε να σκαρώσει μια τέτοια ΜΑΓΙΚΗ ιστορία, ανώτερη και από τα υπέροχα παραμύθια του!
Κι αν τη διάβαζε κανείς σε μυθιστόρημα, θα σιχτίριζε τον συγγραφέα για καλπάζουσα φαντασία που ξεπερνάει κάθε όριο!
Πριν τέσσερα χρόνια λοιπόν –ακριβώς πριν τέσσερα χρόνια- ένα χαμίνι στην ουσία έκλαιγε με μαύρο δάκρυ στη Βραζιλία γιατί παρότι ήταν σπουδαίος μπαλαδόρος, δεν συμπεριλήφθηκε στις μικρές εθνικές ομάδες της χώρας του, που διοργάνωνε το Παγκόσμιο Κύπελλο.
https://youtu.be/Gqemskft0ag
Ο μικρός αλητάκος -17 ετών τότε- όταν βγήκε η λίστα –όχι του Σίντλερ αυτή τη φορά- δεν έκλεισε μάτι όλο το βράδυ, αφού δεν ήταν μέσα σ’ αυτήν. Άκουσε και κατσάδα από τη μάνα του, τη Βέρα Λουτσία, που ήθελε να κοιμηθεί και δεν την άφηνε.
«Είσαι μικρός ακόμα, μην απογοητεύεσαι, πίστευε στο Θεό και τα όνειρά σου», του είπε ο παπάς της ενορίας, και του ζήτησε να είναι αισιόδοξος και χαμογελαστός.
Ο Γκάμπριελ Φερνάντο ντι Ζέσους άφησε να κυλήσουν δύο μέρες για να ηρεμήσει, προσευχήθηκε όλο το βράδυ και το επόμενο πρωί ξεκίνησε ως εθελοντής να βάφει τους δρόμους της πόλης του, εργασίες ενόψει του μουντιάλ.
Κι εκεί άκουσε κατσάδα από τη μαμά Βέρα γιατί λέρωσε το σορτσάκι του και δεν είχε και πολλά, αφού η φτώχεια τους ήταν μεγάλη. Τα χρήματα έφταναν μόνο για φαγητό, τίποτα παραπάνω. Κι έβαφε ξυπόλυτος εκεί στο Σάο Πάολο για να μη λερώσει και τα παπούτσια του. Είχε μόνο ένα ζευγάρι…
Κι εδώ, σ’ αυτό το σημείο, αρχίζει η υπόκλιση του… Σπίλμπεργκ και όλου του πλανήτη!
Γιατί ο Ζέσους τούτες τις ώρες –σωτήριο έτος 2018- ετοιμάζεται να ηγηθεί της Βραζιλίας στο επικείμενο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας! Κι αυτό είναι όνειρο και θαύμα, μια αδιανόητη ιστορία από τον κήπο των μουντιάλ!
Η… μαγεία ξεκίνησε ένα χρόνο πίσω, όταν η Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ Γκουαρντιόλα έδωσε 33 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει έναν εικοσάχρονο παίχτη που έκανε ασύλληπτα πράγματα με τη φανέλα της Παλμέϊρας. ΤΡΙΑΝΤΑ ΤΡΙΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ!
https://youtu.be/REy9CHPQKd8
Η ραγδαία εξέλιξή του τον οδήγησε στην Εθνική Βραζιλίας, και λίγες μέρες, αν και ήταν ο νεώτερος παίχτης στην αποστολή, φόρεσε το περιβραχιόνιο στο φιλικό με την Κροατία!
Με το νούμερο 9 στην πλάτη –ο αριθμός του ειδώλου του, του (Βραζιλιάνου) Ρονάλντο, προσπαθούσε να κρύψει τα δάκρυά του με την ΑΚΟΜΑ απίστευτη ιστορία του!
Πώς να χωρέσει ο νους του ότι τέσσερα χρόνια πριν έβαφε τους δρόμους κι έκανε όνειρα στο χαλασμένο κρεβάτι του, και τώρα ένα ολόκληρο έθνος κρέμεται στα πόδια του;
Πώς να πιστέψει ότι πολλές φορές κοιμόταν χωρίς να έχει χορτάσει και τώρα αμείβεται με οκτώ (!) εκατομμύρια το χρόνο;
Στα παιδικά του χρόνια η ζωή του φέρθηκε σκληρά. Ο πατέρας του τους εγκατέλειψε κι εκείνος προσπαθούσε να διώξει τη θλίψη του κλωτσώντας μια μπάλα.
Κι η μάνα –«γυναίκα πολεμιστής» όπως τη λέει- ανέλαβε να τον αναθρέψει με τρομερές δυσκολίες.
«Εξαιτίας της είχα κάτι να φάω στο σπίτι και μπορούσα να ζήσω τα παιδικά μου χρόνια», είπε.
Έτσι, την αφήνει –και του αρέσει κιόλας- να τον… εξουσιάζει! Ακόμα και τώρα που έγινε διάσημος και ζει με δόξες και τιμές στην Αγγλία. Του έχει βάλει όρους ακόμα και για τις… φιλενάδες του!
Το είπε στον ίδιο, το είπε ακόμα και στις εφημερίδες!
«Ισχύουν οι δικοί μου κανόνες. Όχι… γλωσσόφιλα και προκλητικές φωτογραφίες. Πού και πού μπορεί το κορίτσι του να κοιμηθεί σπίτι. Δεν θα ανεχτώ να μην σεβαστεί ο γιος μου την κόρη κάποιου άλλου. Δικός μου γιος δεν θα αφήσει στα καλά καθούμενα έγκυο μια κοπέλα. Δείχνω σεβασμό και απαιτώ το ίδιο γιατί μεγάλωσα τα τέσσερα παιδιά μου με μόνη βοήθεια αυτή του Θεού».
Αν τον δούμε να κλαίει στα γήπεδα της Ρωσίας, θα ξέρουμε πια το λόγο. Είναι το όνειρο που ζει και δεν το κρύβει:
«Όταν κοιτάω πίσω και βλέπω παλιές φωτογραφίες, αυτό μου δίνει μεγαλύτερο κίνητρο. Πρέπει να ακολουθούμε τα όνειρά μας. Όταν πηγαίνω σπίτι, βάζω το κεφάλι μου στο μαξιλάρι, βλέπω τις εικόνες, συγκινούμαι αλλά και ενθουσιάζομαι!»
Με τέτοιο ενθουσιασμό είχε φτάσει και στο Μάντσεστερ, όταν έγινε πέρσι η μεταγραφή. Ήταν μαζί του η μητέρα του –εννοείται!- αλλά και δύο παιδικοί φίλοι, με τους οποίους μεγάλωσαν μαζί.
Και διάλεξε τη φανέλα με το νούμερο 33, όσα τα χρόνια του Χριστού. Τον προσκυνάει καθημερινά.
Μόλις τελείωσε το πρωτάθλημα στον Αγγλία –θρίαμβος για την ομάδα του και για τον ίδιο- πήγε να δει τη μαμά Βέρα και να παίξει μπάλα με τους φίλους του στο… δρόμο!
Κι ο παιδικός του ήρωας –τότε δεν είχε δεκάρα για να αγοράσει την αφίσα του- ο Ρονάλντο, είπε γι’ αυτόν:
«Βλέπω στον Γκάμπριελ τον εαυτό μου στο παρελθόν! Και παρατηρώ ομοιότητες που με εντυπωσιάζουν! Παρότι είναι τόσο νεαρός, ήδη έχει πετύχει τόσα πολλά και έχει αναλάβει πολλές ευθύνες. Έχει ένα φανταστικό μέλλον μπροστά του και ήδη μας αφήνει συχνά με το στόμα ανοιχτό!»
Υπάρχει και κάτι που δεν του αρέσει στη νέα ζωή του και το είπε με αφοπλιστική ειλικρίνεια!
«Ο προπονητής μου, ο κύριος Γκουαρντιόλα, με ενημέρωσε ότι δεν μπορώ να πίνω Κόκα-Κόλα. Δεν μου αρέσει αυτό!»
Ο τύπος είναι για ταινία! Με Σπίλμπεργκ βέβαια! Γιατί όλη αυτή η ιστορία –ολόφρεσκο λουλούδι από τον κήπο του μουντιάλ- είναι η μαγεία που βρίσκει κανείς στο ποδόσφαιρο.
Τώρα, μπορούμε να κλείσουμε το στόμα που έχασκε από την έκπληξη και να τον περιμένουμε στα γήπεδα.
Α, και τα δέοντα στη μαμά του, την κυρία Βέρα Λουτσία!