panos_drivas Μία εκτενής χαρτογράφηση της σύγχρονης ελληνικής μετανάστευσης προκύπτει από την έρευνα της ICAP People Solutions, που για 4η συναπτή χρονιά διενεργεί ηλεκτρονικά, αυτή τη φορά σε δείγμα 1.068 Ελλήνων εργαζομένων σε συνολικά 61 χώρες.
Μία σειρά από δυσάρεστες αλήθειες αναδεικνύονται από τις απαντήσεις των συμμετεχόντων, όπως το πολύ υψηλό μορφωτικό τους επίπεδο (53% κάτοχοι μεταπτυχιακού, 20% πτυχιούχοι, 8% διδάκτορες) και η αποδοχή ότι η έλλειψη αξιοκρατίας και διαφάνειας τους «έδιωξε» από τη χώρα. Στην εύλογη, δε, ερώτηση, αν σχεδιάζουν κάποτε να γυρίσουν, το ένα τρίτο (36%) απαντά κατηγορηματικά ότι δεν σκοπεύει να παλιννοστήσει ποτέ. Εξ ου, άλλωστε, και μόλις το 36% συμμετέχει σε δράσεις για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας.
«Πρωτιά» στη μετανάστευση έχουν οι άνδρες, που εκπροσωπούν το 64%. Μπορεί η μετανάστευση να έχει φύλο, αλλά δεν έχει πια ηλικία, καθώς 31% των ερωτηθέντων είναι άνω των 41 ετών, 25% είναι από 31 έως 35 ετών, 19% είναι 36 έως 40 ετών, 19% είναι 26 έως 30 ετών και ένα 6% είναι 18 έως 25 ετών. Οι μισοί εξ αυτών (50%) είναι ανύπαντροι, όμως ένα 16% είναι παντρεμένοι και ένα 29% είναι παντρεμένοι με παιδιά, αποδεικνύοντας ότι η μετανάστευση πλέον παίρνει οικογενειακό και άρα πιο μόνιμο χαρακτήρα. To 35% εξ αυτών έχει σπουδάσει οικονομικά, διοίκηση, μάρκετινγκ, 19% μηχανική, 12% πληροφορική, 9% φιλολογία, ιστορία και γλώσσες, ενώ το πρώτο πτυχίο κατά 80% το έχουν πάρει σε ελληνικό ΑΕΙ.
Εξ όσων έλαβαν μέρος στην έρευνα του 2017, ένα 13% επέστρεψε στην Ελλάδα, κυρίως για οικογενειακούς λόγους, που αφορούν τη φροντίδα των ηλικιωμένων γονέων τους (24%) ή τη δημιουργία οικογένειας και ανατροφή των παιδιών σε ελληνικό περιβάλλον (19%). Λιγότεροι ανέφεραν ως αιτία την ύπαρξη κατάλληλου περιβάλλοντος για την ανάπτυξη επιχειρηματικότητας (11%) ή την αξιοποίηση της οικογενειακής περιουσίας (10%).
Στο θεωρητικό ερώτημα για πιθανά κίνητρα που θα τους προσέλκυαν πίσω στην πατρίδα, οι μισοί (50%) δηλώνουν ότι ένα αντίστοιχο ή καλύτερο πακέτο αποδοχών (βάσει του κόστους ζωής) θα τους μετέπειθε.
Ακολουθούν το εύκρατο ελληνικό κλίμα και ο τρόπος ζωής (38%), η βελτίωση της οικονομίας (34%), η αναγνώριση της εργασιακής εμπειρίας του εξωτερικού (21%). Αξιοσημείωτο, πάντως, είναι ότι 18% απαντά ρητά ότι τίποτα δεν θα το έκανε να γυρίσει. Σε ερώτημα σχετικά με τον αρχικό προγραμματισμό, 20% διευκρινίζει ότι αποφάσισε να φύγει χωρίς επιστροφή, ενώ και τώρα, έχοντας πλέον εγκατασταθεί στη νέα «πατρίδα» για το 36% η Ελλάδα δεν βρίσκεται ούτε καν στα μακροπρόθεσμα πλάνα του. Αλλωστε, το 88% ζει για πάνω από έναν χρόνο στο εξωτερικό, έχοντας ήδη εργασιακή εμπειρία στην Ελλάδα (59%). Μπορεί οι περισσότεροι να εργάζονται ως υπάλληλοι (43%), συν τω χρόνω, όμως, ανεβαίνουν στην ιεραρχία με 23% να είναι πλέον προϊστάμενοι, 10% ανώτατα στελέχη και 10% διευθυντές. Αυτό αποτυπώνεται και στις αποδοχές, με το 13% να κερδίζει πάνω από 100.000 ευρώ τον χρόνο. Ωστόσο, παρά το φιλικότερο στην επιχειρηματικότητα οικονομικό περιβάλλον, στο εξωτερικό μόνο 3% έχουν γίνει επιχειρηματίες.
ΠΗΓΗ: Καθημερινή