Newsroom «Σύγκρουση» των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας σχετικά με την έννομη σχέση των ομόφυλων ζευγαριών! Από τη μια το Συμβούλιο Επικρατείας με πρόσφατη απόφασή του αποφάνθηκε πως είναι συνταγματική και νόμιμη η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια που θεσμοθετήθηκε το 2015 και από την άλλη ο Άρειος Πάγος το 2017 έκρινε πως είναι άκυρος ένας τέτοιος γάμος.
Το ερώτημα βέβαια είναι πως γίνεται δυο «ενέργειες» – γάμος και σύμφωνο συμβίωσης- που παράγουν το ίδιο έννομο αποτέλεσμα να κρίνονται εντελώς διαφορετικά από τα δυο Ανώτατα Δικαστήρια της χώρας. Και προκαλεί απορίες το γεγονός ότι η απόφαση του Αρείου Πάγου ελήφθη ενώ ήδη είχε θεσπιστεί η δυνατότητα υπογραφής συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ομοφύλων. Ήδη κατά αυτής της απόφασης, έχει ασκηθεί προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Αντικρουόμενα «σκεπτικά»
Για να γίνει αντιληπτή η αντίφαση αρκεί μια παράθεση των σκεπτικών των δυο αποφάσεων οι οποίες επι της ουσίας έχουν απολύτως αντίθετη οπτική.
-Το ΣτΕ (7μελής σύνθεση του Γ΄ Τμήματος) αναφέρει πως το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης μεταξύ των ομόφυλων ζευγαριών δεν ανταγωνίζεται το θεσμό του γάμου και δεν θίγει με οποιονδήποτε τρόπο την οικογένεια. Επιπλέον, επισημαίνουν πως κατά την κρίση τους δεν υπάρχει αντίθεση του συμφώνου προς τους δογματικούς κανόνες και παραδόσεις της Ορθόδοξης Χριστιανικής Θρησκείας, ούτε θίγονται με τρόπο οι ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα των Ορθοδόξων Χριστιανών πολιτών εγγάμων γονέων και μη και τέλος δεν στοιχειοθετείται βλάβη στις Μητροπόλεις, κ.λπ.
– «…η κατοχύρωση του απαραβίαστου της ιδιωτικής ζωής των πολιτών, στον πυρήνα της οποίας ανήκει η ερωτική ζωή και ο σεξουαλικός προσανατολισμός, ο οποίος ως βασικό στοιχείο της προσωπικότητας και της ελευθερίας αυτοπροσδιορισμού του ατόμου, πρέπει σε μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία να είναι απολύτως σεβαστός και να μην αποτελεί αιτία διακρίσεων από την πλευρά της κρατικής εξουσίας…
Ο γάμος και η οικογένεια έχουν αναχθεί σε συνταγματικώς προστατευόμενους θεσμούς, αλλά η προστασία αυτή δεν έχει συγκεκριμένο πάντοτε περιεχόμενο, αλλά οι ειδικότερες μορφές και η έκτασή της καθορίζονται από το νομοθέτη…
Ο νομοθέτης δεν κωλύεται από τις συνταγματικές επιταγές να τροποποιεί τις ρυθμίσεις περί των τρόπων σύστασης της οικογένειας ή να αναγνωρίζει στα πλαίσια των συνταγματικώς κατοχυρωμένων αρχών της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, της ισότητας και της προστασίας της ιδιωτικής ζωής, άλλες εναλλακτικές προς το γάμο μορφές συμβίωσης και δια αυτών ίδρυση οικογενειακών δεσμών, δεδομένου ότι η συνταγματική προστασία της οικογένειας δεν αφορά αποκλειστικά στην δια γάμου ιδρυόμενη και από τη φύση του υφίσταται κατ΄ ανάγκη τις επιδράσεις από τις κοινωνικές διαφοροποιήσεις κατά την διαδρομή του χρόνου υποκείμενες σε εξέλιξη και αναπροσδιορισμούς…
Η θέσπιση της εναλλακτικής μορφής συμβίωσης δεν θίγει τον συνταγματικώς προστατευόμενο θεσμό του γάμου από τον οποίο διαφοροποιείται σημαντικά, δεδομένου ότι στοχεύει στην κάλυψη διαφορετικών κοινωνικών αναγκών και συγκεκριμένα στην αναγνώριση και προστασία de facto συντροφικών σχέσεων, που ενώ αποτελούν μέρος της σύγχρονης πραγματικότητας παραμένουν εκτός των πλαισίων της έννομης τάξης…»
Άρειος Πάγος: Άκυρος ο γάμος
Τον Νοέμβριο του 2017 ο Άρειος Πάγος ακύρωσε και τυπικά 10 χρόνια μετά το γάμο του ομόφυλου ζευγαριού που είχε «παντρευτεί» με πολιτικό γάμο από τον δήμαρχο Τήλου.
Οι δικαστές αναφέρουν πως ο εισαγγελέας ορθώς ακύρωσε το γάμο διότι αυτό είναι «προβλεπόμενη από το νόμο διαδικαστική ενέργεια , που αποτελεί μέτρο αναγκαίο για την προστασία της ηθικής , ενόψει του ενδιαφέροντος της Πολιτείας για την ομαλή διαμόρφωση και λειτουργία των οικογενειακών σχέσεων .
Ούτε εξάλλου, αποτελεί επέμβαση στην οικογενειακή ζωή των εν λόγω προσώπων , για το λόγο ότι κυρίως στην περίπτωση του «γάμου» δύο προσώπων του ιδίου φύλου το ζητούμενο είναι κατά πόσον υπάρχει μεταξύ των προσώπων αυτών «οικογένεια », η νομική έννοια της οποίας έχει ως σταθερά στοιχεία το γάμο και τη συγγένεια έτσι ώστε να τίθεται ζήτημα προστασίας της ».
Καλούσαν μάλιστα την κυβέρνηση αν θέλει γάμο ομοφύλων να το πράξει νομοθετικά: «Ακριβώς για το λόγο αυτό – συνεχίζουν οι ανώτατοι δικαστές στο σκεπτικό τους – σε όσες ευρωπαϊκές χώρες (Ολλανδία, Βέλγιο, Δανία, Σουηδία, Ισπανία κ.λ.π ) θεσπίστηκε κατά τα τελευταία έτη ο γάμος ομόφυλων προσώπων , τούτο υπήρξε αποτέλεσμα νομοθετικής πρωτοβουλίας του εκάστοτε εθνικού νομοθέτη και όχι υποχρέωση συμμόρφωσης προς τις ρυθμίσεις του άρθρου 12 της ΕΣΔΑ».
ΠΗΓΗ: dikastiko.gr