panos_drivas Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος – ίσως για πρώτη φορά τα τελευταία 8 χρόνια – προσέρχεται σε μια Σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας για να διαπραγματευτεί όχι τις απαιτήσεις του ΔΝΤ αλλά τα αιτήματα της Ελληνικής Κυβέρνησης. Ως θετική συγκυρία μπορεί να καταγραφεί ο μεγάλος φόβος της Ευρώπης για το αύριο της Ιταλικής οικονομίας και των τραπεζών της. Η Ελλάδα παρότι ακόμη δεν έχει αναπτύξει την δυναμική που θα έπρεπε παρουσιάζει δημοσιονομική σταθερότητα εδώ και τρία χρόνια ενώ έχει «στεγανοποιήσει» και το μεγαλύτερο πρόβλημα: Την διαχείριση του τεράστιου δημόσιου χρέους της.
Το ταμείο με την αναθεώρηση των προβλέψεων του για το ρυθμό ανάπτυξης και τα πρωτογενή πλεονάσματα της Ελλάδας έχει δημιουργήσει τις προηγούμενες μέρες το περιβάλλον για να συζητηθεί το θέμα της αναστροφής του μέτρου των συντάξεων. Ο υπουργός Οικονομικών πηγαίνει στο μακρινό Μπαλί όχι για να συναντήσει την συμφωνία της Κριστίν Λαγκάρντ και του Πολ Τόμσεν στο αίτημα της μη περικοπής των συντάξεων. Του φτάνει να ακούσει ότι θα έχει την «σιωπηρή ανοχή» του Ταμείου για την αναστροφή του μέτρου.
Μάλιστα σκοπεύει να ανακοινώσει και επίσημα, στην ηγεσία του ΔΝΤ με την οποία θα συναντηθεί τις επόμενες μέρες και για την εξαγορά από το μαξιλάρι ρευστότητας των 5 δισ. από τα συνολικά 10,4 δισ. ευρώ που χρωστάει πλέον η Ελλάδα στο Ταμείο. Με την μείωση της έκθεσης του προς την Ελλάδα και του ρόλου του τεχνικού συμβούλου που έχει επισήμως μπορεί να αντιμετωπίσει με πολύ «καλύτερο μάτι» το ελληνικό αίτημα και αν δεν το δεχθεί τουλάχιστον να μη το αρνηθεί.
Τούτο με δεδομένο ότι η Ευρώπη μετράει το χρόνο ανάποδα για να βάλει την υπογραφή της στην αναστροφή του μέτρου. Ειδικά μετά την θέση – σύνθημα που έχει εκφράσει η εθνικιστική Κυβέρνηση της Ρώμης “Εμάς δεν θα μας κάνετε Ελλάδα” σε συνδυασμό με τις ευρωεκλογές και τις καλές δημοσιονομικές επιδόσεις της Ελλάδας
Ένα δεύτερο, εξίσου κρίσιμο πεδίο στο οποίο ο κ. Τσακαλώτος θα χρειαστεί υποστήριξη είναι το θέμα της θωράκισης των τραπεζών απέναντι στους κινδύνους που εγκυμονεί ο τεράστιος όγκος των συσσωρευμένων κόκκινων δανείων.
Το ΔΝΤ σε αυτό το θέμα μπορεί να συγκεντρώσει τους συναρμόδιους φορείς: Την ΕΚΤ τον ενιαίο ευρωπαϊκό μηχανισμό εποπτείας (SSM) και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM ). Ήδη στην έκθεση του για τον τραπεζικό κλάδο επισημαίνει ότι οι Ευρωπαϊκές Τράπεζες έχουν βελτιώσει σημαντικά τα χαρακτηριστικά τους αλλά αντιμετωπίζουν ακόμη προκλήσεις.
Ο υπουργός Οικονομικών θα πρέπει να έχει μια κατ’ αρχήν συμφωνία για την χρήση μέρους του μαξιλαριού ρευστότητας που έχει στην διάθεση της η Ελλάδα για την στήριξη των τραπεζών.
Σε αυτό θα πρέπει να συμφωνήσουν και ο ESM και η ΕΚΤ αλλά και η Commission καθώς το σχήμα για παροχή εγγυοδοσίας έναντι ζημιών από τα κόκκινα δάνεια στις τράπεζες χρειάζεται και τη έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού. Καλό θα ήταν επίσης σε αυτό το θέμα να υπάρχει υποστήριξη και από το ΔΝΤ ώστε αν η τελική απόφαση φτάσει σε κάποιο Eurogroup να έχει την συμφωνία του συνόλου των θεσμών ώστε να περάσει πιο εύκολα από το συμβούλιο των υπουργών.
Οι προπαρασκευαστικέ εργασίες για τα εργαλεία που θα θωρακίσουν τις Τράπεζας θα πρέπει να ολοκληρωθούν το αργότερο μέχρι και το τέλος της άνοιξης του 2019 ώστε να είναι άμεσα διαθέσιμα όταν και αν οι ελληνικές εμπορικές τράπεζες χρειαστούν νέα κεφάλαια σε περίπου ένα χρόνο από τώρα.