Στις φυλακές Κορυδαλλού προβλήθηκαν στις 12/10, δύο ταινίες μικρού μήκους σε σενάριο και σκηνοθεσία των κρατουμένων με την καθοδήγηση του σκηνοθέτη Αντώνη Κόκκινου.
Πρόκειται για τις ταινίες «Θανατοποινίτης» και «Χριστινάκι», παραγωγή των κρατουμένων που συμμετέχουν στο πρόγραμμα του υπουργείου Πολιτισμού και του υπουργείου Δικαιοσύνης και το οποίο διήρκεσε από 3/7/2017 έως 31/7/2018. Στο πρόγραμμα συνεργάστηκαν το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ο σκηνοθέτης Αντώνης Κόκκινος, οι ηθοποιοί Γιάννης Στάνκογλου, Παύλος Κοντογιαννίδης και οι: Κώστας Ξύδης, Χρήστος Παπαθανασίου, Endrit Bacay, Νίκος Κοτρέτσος, Edison Veazazg, Αθανάσιος Ξενογιαννάκης, Mario Mejdani, Θεόδωρος Μυλωνάς, Μάριος Γιάνναρης, Θεολόγος Φωτόσογλου, Ermis Kamberaj, Erald Gejergo, Σταύρος Τσέρος, Νίκος Βασιλόπουλος, Περικλής Ηλιού, Γιώργος Καρτάλος, Αθανάσιος Ματουσίδης, Χριστίνα Κωστέα, Κατερίνα Τσάντου, Γιώργος Προμπονάς, Διονύσης Μεσολογγίτης, Νίκος Κοτρέτσος, Skender Ndosha, Ervis Caushi, Δήμητρα Χριστοφόρου, Νίκος Βασιλόπουλος, Παναγιώτης Α. και Βασίλης Φ.
Η Μυρσίνη Ζορμπά για τον πολιτισμό της φυλακής και τους ανθρώπους που κάνουν το τραύμα δημιουργία
Η υπουργός Πολιτισμού στην τοποθέτησή της ανέφερε:
Καθημερινά συναντάμε τείχη και κάγκελα, πραγματικά και συμβολικά, και είμαστε αναγκασμένοι να τα διασχίσουμε. Σήμερα εδώ, διασχίσαμε πραγματικά κάγκελα, που χωρίζουν την ελεύθερη ζωή της πόλης από την καθημερινή ζωή της φυλακής, η οποία αποτελεί μια δυστοπία. Ο πολιτισμός της φυλακής είναι ένας ευάλωτος πολιτισμός, πυκνός σε νοήματα και συναισθηματική φόρτιση.
Αυτόν τον πολιτισμό είχαμε την ευκαιρία να δούμε σήμερα στον Κορυδαλλό στις δύο μικρού μήκους ταινίες –o «Θανατοποινίτης» και το «Χριστινάκι»– που έφτιαξαν οι κρατούμενοι στο πρόγραμμα του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και του υπουργείου Δικαιοσύνης, στο οποίο συνεργάστηκαν το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ο σκηνοθέτης Αντώνης Κόκκινος, οι ηθοποιοί Γιάννης Στάνκογλου, Παύλος Κοντογιαννίδης και οι Κώστας Ξύδης, Χρήστος Παπαθανασίου, Endrit Bacay, Νίκος Κοτρέτσος, Edison Veazazg, Αθανάσιος Ξενογιαννάκης, Mario Mejdani, Θεόδωρος Μυλωνάς, Μάριος Γιάνναρης, Θεολόγος Φωτόσογλου, Ermis Kamberaj, Erald Gejergo, Σταύρος Τσέρος, Νίκος Βασιλόπουλος, Περικλής Ηλιού, Γιώργος Καρτάλος, Αθανάσιος Ματουσίδης, Χριστίνα Κωστέα, Κατερίνα Τσάντου, Γιώργος Προμπονάς, Διονύσης Μεσολογγίτης, Νίκος Κοτρέτσος, Skender Ndosha, Ervis Caushi, Δήμητρα Χριστοφόρου, Νίκος Βασιλόπουλος, Παναγιώτης Α. και Βασίλης Φ.
Είδαμε δυο ιστορίες που γεννήθηκαν, γράφτηκαν και διαδραματίστηκαν μέσα στη φυλακή και οι οποίες μιλούν για τη ματαίωση της σκέψης και της πράξης μέσα απ’ τα κάγκελα. Αυτή τη ματαίωση κατάφερε να καταπολεμήσει η συλλογική δουλειά της ομάδας που δούλεψε για την παραγωγή των δύο ταινιών. Όσοι συνεργάστηκαν και όσοι συνεργάζονται σε τέτοιες πρωτοβουλίες, καταφέρνουν να ξαναβρούν το νόημα της σχέσης του μέσα και του έξω κόσμου κι αυτό είναι ίσως η πιο σημαντική διαδικασία και για τις δύο πλευρές. Οι συντελεστές των ταινιών μίλησαν με ειλικρίνεια γι’ αυτή την εμπειρία.
Πριν από χρόνια, στις φυλακές ανηλίκων της Κασσαβέτειας είχα το ίδιο συναίσθημα που είχα σήμερα το πρωί. Οι δυο μικρού μήκους ταινίες που είδαμε μεταφέρουν τις εικόνες της πραγματικής ζωής στη φυλακή, του τραύματος που μένει ανοιχτό αλλά που με την τέχνη καταφέρνει να γίνει δημιουργία και να κυκλοφορήσει τα νοήματα ανάμεσα στους δύο κόσμους.
Στην άλλη μεριά του δρόμου, καθώς έφευγα, είδα τον κόσμο που περίμενε να μπει στη δίκη της Χ.Α. Αυτό είναι ένα άλλο τεράστιο ανοιχτό τραύμα για τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη εδώ και τέσσερα χρόνια. Μια δύσκολη και σκληρή διαδικασία που περιμένει την ολοκλήρωση και δικαίωση.
ΠΗΓΗ: left.gr