panos_drivas “Η φυλακή είναι αίσχος, αλλά το άξιζε”: ο Σάιμον Ρόσκο Μπλέβινς καταδικάστηκε σε φυλάκιση 16 μηνών για διατάραξη δημόσιας τάξης επειδή παρέμεινε επί 75 ώρες πάνω σε ένα φορτηγό, σε μια προσπάθεια να καθυστερήσει την παράδοση εξοπλισμού για εξόρυξη σχιστολιθικού φυσικού αερίου στο Λάνκασιρ της Βρετανίας.
Οδηγήθηκε στη φυλακή μαζί με τους ακτιβιστές φίλους του, τον Ρίτσαρντ Ρόμπερτς, 36 ετών και τον Βρετανοκύπριο Ριτς Λοΐζου, 31. Οι συγκρατούμενοί τους, όπως αφηγήθηκε σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Independent σήμερα, δεν καταλάβαιναν ποιο ήταν το αδίκημα, αφού δεν κατέστρεψαν τίποτα, κατέβηκαν οικειοθελώς από το φορτηγό και δεν άφησαν πίσω τους ούτε καν απορρίματα. Κάποιοι μάλιστα τους ρώτησαν αν είναι “πολιτικοί κρατούμενοι”.
“Ένας με ρώτησε αν ήμουν πολιτικός κρατούμενος”, είπε ο 26χρονος Μπλέβινς. Του απάντησα, «ίσως όλοι να είμαστε, κατά κάποιο τρόπο». Κι εκείνος είπε: Όχι, εγώ είμαι εδώ επειδή είμαι άπληστος. Εσύ, επειδή νοιάζεσαι για τον πλανήτη”.
Ο Μπλέβινς και το Ρόμπερτς καταδικάστηκαν τον Σεπτέμβριο σε φυλάκιση 16 μηνών, ο Λοΐζου σε 15, γεγονός που προκάλεσε κατάπληξη όχι μόνο στους ίδιους, αλλά και σε ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για το περιβάλλον, σε ακαδημαϊκούς και στις οικογένειές τους.
Άσκησαν έφεση, με το σκεπτικό ότι η ποινή τους ήταν δυσανάλογη του αδικήματος και αποφυλακίστηκαν υπό όρους στα μέσα Οκτωβρίου.
Στην πορεία, διατυπώθηκαν πολλά ερωτηματικά για τον δικαστή που εκδίκασε σε πρώτο βαθμό την υπόθεση, τον Ρόμπερτ Άλθαμ και τους δεσμούς της οικογένειάς του με τη βιομηχανία υδραυλικής ρωγμάτωσης: ο πατέρας του είναι διευθυντής της εταιρείας JC Altham & Sons, μιας εταιρείας που φέρεται ότι αποτελεί μέρος της αλυσίδας εφοδιασμού του ενεργειακού γίγαντα Centrica, ενός ομίλου που επενδύει στην εξόρυξη σχιστολιθικού φυσικού αερίου.
Ο Μπλέβινς δηλώνει ευτυχής που βρίσκεται ξανά στο σπίτι του στο Σέφιλντ αλλά δεν μετανιώνει για όσα έγιναν. “Η φυλακή είναι χάλια. Αλλά σε σύγκριση με την απειλή της υδραυλικής ρωγμάτωσης και της κλιματικής αλλαγής… Αν η φυλάκισή μου για τρεις εβδομάδες τραβήξει την προσοχή σε αυτήν την απειλή, τότε άξιζε τον κόπο”, τόνισε.
Οι Μπλέβινς, Ρόμπερτς και Λοΐζου ήταν οι πρώτοι ακτιβιστές κατά της υδραυλικής ρωγμάτωσης που φυλακίζονται στη Βρετανία. Σύμφωνα με την εφημερίδα Guardian, ήταν επίσης οι πρώτοι περιβαλλοντικοί ακτιβιστές που καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης από το 1932. Το εφετείο όπου προσέφυγαν έκρινε όμως ότι δεν έπρεπε να οδηγηθούν στη φυλακή και διέταξε την απελευθέρωσή τους.
Μιλώντας έξω από τη φυλακή Πρέστον, μετά την αποφυλάκισή του, ο Λοΐζου είχε δηλώσει ότι η απόφαση του δικαστηρίου δείχνει πως “όταν οι άνθρωποι παραβιάζουν ειρηνικά τον νόμο από ηθική υποχρέωση για να αποτρέψουν την επέκταση των βιομηχανιών ορυκτών καυσίμων, δεν θα πρέπει να στέλνονται στη φυλακή”.
Μετά την αρχική καταδικαστική απόφαση, περισσότεροι από 20 ευρωβουλευτές των Πρασίνων οργάνωσαν μια κινητοποίηση στο Στρασβούργο για να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους. Και περισσότεροι από 1.000 πανεπιστημιακοί υπέγραψαν μια επιστολή ζητώντας να γίνει κοινοβουλευτική έρευνα για την υπόθεση.
Ο Πλάτων Λοΐζου, πατέρας του Ρίτσαρντ και πρώην τουριστικός πράκτορας, συμμετείχε στην πρώτη του πολιτική διαδήλωση μετά από 40 χρόνια, με αφορμή την υπόθεση του γιου του. “Είναι ανώφελο να τους βάλουν στη φυλακή, επειδή αυτό που έγινε μετέτρεψε εμένα, τη μητέρα του και την υπόλοιπη οικογένεια σε ακτιβιστές. Ήμουν Συντηρητικός στα πρώτα 32 χρόνια της ενήλικης ζωής μου. Η σύζυγός μου δεν ήταν και δεν την άκουγα και αυτό ήταν λάθος”, είχε δηλώσει στην εφημερίδα Guardian.