ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Ας μη γελιόμαστε. Όποιος ή όποια επιδιώξει να διαδεχθεί τον Γιάννη Μπουτάρη πρέπει να περάσει από τα καυδιανά δίκρανα του ονοματολογικού (Συμφωνία των Πρεσπών), να βρεθεί αντιμέτωπος/η με τις ομάδες τοπικών και υπερτοπικών συμφερόντων –και να επιλέξει εάν θα συγκρουστεί ή θα συμμαχήσει μαζί τους– , να κολυμπήσει στα σκοτεινά νερά της λεγόμενης “βαθιάς Θεσσαλονίκης” με κίνδυνο να πνιγεί και, εν τέλει, να αποφασίσει εάν θα εκπροσωπήσει το αφήγημα της εξωστρέφειας ή τον συμβιβασμό και τις ισορροπίες με μικρά συστήματα εξουσίας που αντλούν επιρροή από την αδράνεια και τα κλειστοφοβικά σύνδρομα.
Ο Μπουτάρης δεν ήταν ο τέλειος δήμαρχος. Ήταν, όμως, ο κατάλληλος δήμαρχος σε μια περίοδο που η πόλη χρειαζόταν να αποκτήσει ανοικτούς ορίζοντες. Από το ποιος θα εγκατασταθεί, μετά τον προσεχή Μάϊο, στο δημαρχιακό μέγαρο της Θεσσαλονίκης θα φανεί εάν ο απερχόμενος δήμαρχος κατόρθωσε να αφήσει το στίγμα του ή εάν αυτό θα απορροφηθεί από το γκρίζο.
Το γεγονός ότι τα πολιτικά κόμματα δυσκολεύονται να αποφασίσουν για τις υποψηφιότητες αποδεικνύει πόσο πολύπλοκο είναι το “εγχείρημα Θεσσαλονίκη”. Απαιτεί θάρρος, για παράδειγμα, να φτάσει ένας υποψήφιος στον δεύτερο γύρο της μάχης για τη δημοτική αρχή, ενώ ταυτόχρονα στηρίζει την υλοποίηση της Συμφωνίας των Πρεσπών, η οποία -εκτός απροόπτου- θα έχει φτάσει προς ψήφιση στη Βουλή μερικές μόνο εβδομάδες πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Τα συλλαλητήρια, ο Άνθιμος, οι παραεκκλησιαστικές οργανώσεις, η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών που εξοστρακίζει τον “εμβληματικό” Νικόλαο Μέρτζο επειδή τάχθηκε υπέρ ενός “ιστορικού συμβιβασμού” με την ΠΓΔΜ, το ποδόσφαιρο, ακόμα και σημαντικοί επιχειρηματικοί παράγοντες με μεγάλη επιρροή, είναι παράμετροι που μπορούν να αναδείξουν σε πρωταγωνιστές πολιτικά ασήμαντους υποψηφίους και από την άλλη να “κάψουν” προσωπικότητες που έχουν όραμα για την πόλη.
ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝ.ΑΛ είχαν σχεδόν συμφωνήσει στο πρόσωπο του Γιάννη Μπουτάρη εάν εκείνος αποφάσιζε να διεκδικήσει εκ νέου τη δημαρχία. Αυτό το βολικό σενάριο δεν υφίσταται πλέον, γεγονός που έχει κάνει τη Ν.Δ να αναθαρρήσει ότι μπορεί να κερδίσει τον δήμο.
Ο Κωνσταντίνος Γκιουλέκας, για παράδειγμα, είναι ένα πρόσωπο που θα μπορούσε να φέρει εις πέρας μια τέτοια αποστολή συσπειρώνοντας το μεγάλο συντηρητικό τμήμα της τοπικής κοινωνίας και, φυσικά, τους “Μακεδονομάχους”. Συγγραφέας βιβλίων για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, ιδρυτής μουσείου για τον Μακεδονικό Αγώνα, πρώην υποψήφιος δήμαρχος (έχασε με διαφορά μερικών εκατοντάδων ψήφων από τον απερχόμενο δήμαρχο στις προπροηγούμενες εκλογές), βουλευτής, και με υψηλή αναγνωρισιμότητα έχει αναμφίβολα σοβαρές πιθανότητες. Θα είναι, ωστόσο, ένα πρόσωπο που θα κόψει τους δεσμούς που είχε κατορθώσει να δημιουργήσει ο Γιάννης Μπουτάρης με τους οπαδούς της εξωστρέφειας. Το ίδιο και άλλοι υποψήφιοι…υποψήφιοι που προέρχονται από τον χώρο της Ν.Δ, όπως ο πρώην υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Ορφανός ή ο δικηγόρος Δημήτρης Κούβελας.
Μια ενδιαφέρουσα περίπτωση από τον ευρύτερο συντηρητικό χώρο είναι ο πρώην γραμματέας της Ν.Δ Ανδρέας Παπαμιμίκος. “Πλήρωσε τα σπασμένα” της περιπετειώδους εκλογικής διαδικασίας για την ανάδειξη αρχηγού πριν τέσσερα χρόνια και έμεινε μακριά από τις κομματικές δραστηριότητες όχι όμως και από το κομματικό προσωπικό και την εκλογική βάση. Ο γάμος του με την ανιψιά του Ιβάν Σαββίδη, πριν μερικά χρόνια, είναι μια παράμετρος που αρκετοί αναδεικνύουν αν και ο ίδιος δεν προσπάθησε ποτέ έως τώρα να εκμεταλλευτεί.
Θετικά διακείμενος έναντι του Γιάννη Μπουτάρη και “ανοικτός” ακόμα και στο “εύφλεκτο” Μακεδονικό είναι ένα πρόσωπο που διαθέτει όραμα για την πόλη, αν και εφόσον υποστηριχθεί έμμεσα ή άμεσα από τη Ν.Δ και τα τοπικά υποσυστήματα ίσως αναγκαστεί να το υποβαθμίσει στις ανάγκες των ισορροπιών και των καιρών.
https://www.facebook.com/and.papamimikos/posts/1921016124659248
Για το ΚΙΝ.ΑΛ η Εύα Καϊλή ίσως είναι μια καλή επιλογή, εάν και εφόσον εκείνη το επιλέξει, ωστόσο δεν είναι βέβαιο πως μπορεί να συσπειρώσει την κεντροαριστερά και οπωσδήποτε δεν μπορεί να λάβει έμμεση στήριξη από τον ΣΥΡΙΖΑ. Διαθέτει, όμως, υψηλή αναγνωρισιμότητα και θα τύχει της στήριξης σημαντικών παραγόντων.
Η ίδια η ευρωβουλευτής της «Ελιάς» φέρεται μάλιστα να αντέδρασε στην απόφαση της προέδρου του ΚΙΝΑΛ (η οποία την θέλει υποψήφια στις βουλευτικές εκλογές του 2019), αφήνοντας ανοικτό ακόμα και το ενδεχόμενο να κατέβει υποψήφια για μία θέση στην Ευρωβουλή με το κόμμα του Εμανουέλ Μακρόν!
Με δεδομένο όμως ότι η εναλλακτική λύση του αυτοδιοικητικού σχήματος με το δίδυμο Σπύρου Βούγια (πρώην υφυπουργού επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ) – Νίκου Νυφούδη (πολιτικού επιστήμονα, επιχειρηματία και επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στον Δήμο Πυλαίας – Χορτιάτη), δεν φαίνεται πολλά υποσχόμενο από εκλογικής άποψης, στη Χαριλάου Τρικούπη ίσως και να πιέσουν ακόμα περισσότερο την Εύα Καϊλή να πάρει τελικά την απόφαση και να διεκδικήσει με τη στήριξη του ΚΙΝΑΛ τον δήμο της Θεσσαλονίκης.
Τις τελευταίες μέρες, ωστόσο, ακούγεται έντονα το όνομα του προέδρου της ΔΕΘ, ως πιθανού υποψηφίου εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τάσος Τζήκας δεν είναι ένα τυχαίο πρόσωπο. Πολλοί υποστηρίζουν ότι εξ όλων των ονομάτων που ακούγονται ως υποψήφιοι απ΄ όλα τα κόμματα, ο κ. Τζήκας είναι ότι κοντινότερο υπάρχει στο προφίλ του Γιάννη Μπουτάρη.
Δεν είναι “Συριζαίος”, είναι ένα πρόσωπο άφθαρτο πολιτικά και ικανό να συσπειρώσει παραγωγικές δυνάμεις της πόλης, από τα επιμελητήρια μέχρι τους επιχειρηματίες. Διαθέτει εικόνα τεχνοκράτη αλλά με σαφείς απόψεις για την ανάπτυξη, την κοινωνία, το γεωπολιτικό περιβάλλον και τις ανάγκες της καθημερινότητας της πόλης.
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1958, απόφοιτος του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, πρόεδρος για πολλά χρόνια του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΣΕΠΕ), μεγαλοστέλεχος επιχειρήσεων και ιδρυτής της Singular Software, στην οποία διετέλεσε διευθύνων σύμβουλος και γνώστης της επιχειρηματικής δραστηριότητας στη βαλκανική ενδοχώρα (διευθύνων σύμβουλος της Singular Bulgaria και Singular Romania), διαθέτει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά μιας προσωπικότητας που υπερβαίνει τις κομματικές γραμμές. Θα μπορούσε να είναι ένας “μάνατζερ” της πόλης με ιδεολογικό και κοινωνικό πρόσημο. Και θα μπορούσε, ταυτόχρονα, να είναι εκείνο το πρόσωπο στο οποίο θα συνέκλιναν πολιτικές δυνάμεις πέραν του ΣΥΡΙΖΑ.
Ωστόσο, στην περίπτωση που δεν καταστεί εφικτή η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΙΝ.ΑΛ στο πρόσωπο του Τάσου Τζήκα -κάτι που θα αποσαφηνιστεί τις επόμενες μέρες- λόγω και του βαρέως κλίματος που προκαλούν τα σκάνδαλα στις σχέσεις των δύο χώρων, το Μέγαρο Μαξίμου φέρεται αποφασισμένο να προχωρήσει στην υποψηφιότητα της υφυπουργού Εσωτερικών Κατερίνας Νοτοπούλου. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η υποψηφιότητα έχει ήδη ¨κλειδώσει”.