Υπέρ μιας “γενναίας και ρηξικέλευθης συνταγματικής αναθεώρησης” τάσσεται ο Θ. Θεοχαρόπουλος στην απαντητική επιστολή του προς τον πρωθυπουργό. Σημειώνει ότι πρέπει να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις που είναι “ώριμες και αναγκαίες” και “κινούνται πλέον στη σφαίρα του αυτονόητου, για ένα σύγχρονο σύνταγμα μιας σύγχρονης Ελλάδας”, υπογραμμίζοντας την αναγκαιότητα να ξεκινήσει η διαδικασία από την παρούσα Βουλή, ώστε να μη χαθεί μια ακόμη πενταετία.
Η συνταγματική αναθεώρηση και η προ-συμφωνία Πολιτείας – Εκκλησίας φέρνει στην επιφάνεια την χαώδη διαφορά που υπάρχει στο ΚΙΝ.ΑΛΛ., ανάμεσα στη ΔΗΜ.ΑΡ. και το ΠΑΣΟΚ, ως προς το θέμα της μισθοδοσίας των κληρικών. Ενώ η Φ. Γεννηματά και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. εξαρχής “αφόρισαν” τη συμφωνία και κατέφυγαν σε προσπάθεια προσέγγισης του “δίκαιου” του “απλού παπά” με προφανή στόχευση τα μικροπολιτικά οφέλη από τις αντιδράσεις του κλήρου, η ΔΗΜ.ΑΡ. και ο Θ. Θεοχαρόπουλος ζητούν ο κλήρος να μην πληρώνεται με οιονδήποτε τρόπο από το κράτος. “Να μην αντιμετωπίζονται οι κληρικοί ως οιονεί δημόσιοι υπάλληλοι. Τα της Εκκλησίας στην Εκκλησία και τα του κράτους στο κράτος”, αναφέρει στην απάντησή του στην επιστολή του Αλέξη Τσίπρα προς τους αρχηγούς των κομμάτων για τη συνταγματική αναθεώρηση. “Οι μεταβατικές διαδικασίες βεβαίως πρέπει να προσδιοριστούν. Ταυτόχρονα με τη ρύθμιση των περιουσιακών θεμάτων και τη δίκαιη φορολόγηση της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας”, προσθέτει.
Αλλά και μέσα από τις θέσεις που παρουσιάζει ως προς την αναθεώρηση, η ΔΗΜ.ΑΡ. υπενθυμίζει τον ρόλο του πιο προοδευτικού εταίρου που επιδιώκει να διαδραματίζει εντός του ΚΙΝ.ΑΛΛ. Άλλωστε, όπως έχει κάνει και άλλες φορές στο παρελθόν όταν διαφοροποιήθηκε σε κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες, ο Θ. Θεοχαρόπουλος δείχνει με την επιστολή του έτοιμος να το ξανακάνει. Διευκρινίζει δηλαδή ότι η ΔΗΜ.ΑΡ. θα συνεχίζει να παρουσιάζει τις προτάσεις της “στον δημόσιο διάλογο, και μέσα από το Κίνημα Αλλαγής, αλλά και στον διάλογο που θα ακολουθήσει στη Βουλή”.
Αφού ασκεί κριτική για “καθυστέρηση” εκκίνησης της συνταγματικής αναθεώρησης και αναφέρει ότι “διεξάγεται σε ένα ζοφερό κλίμα απαξίωσης και προσπάθειας ποινικοποίησης της πολιτικής αντιπαράθεσης”, υπογραμμίζει ότι αυτό δεν αναιρεί τη δική του στάση: “Παραμένω αταλάντευτα προσηλωμένος στην ανάγκη ευρύτερων συναινέσεων ειδικώς σε θέματα όπως η συνταγματική αναθεώρηση”.
Οι βασικές προτάσεις της ΔΗΜ.ΑΡ.
Ο Θ. Θεοχαρόπουλος ζητάει αναθεώρηση του άρθρου 86 “περί ευθύνης υπουργών”, κατάργηση των ειδικών προβλέψεων παραγραφής και αναθεώρηση του άρθρου 62 “περί ασυλίας των βουλευτών”. Ζητάει, πέραν αυτών, ασυμβίβαστο υπουργού – βουλευτή και ανώτατο όριο θητειών για βουλευτές και ευρωβουλευτές (τριών πλήρων συνεχόμενων βουλευτικών θητειών που αντιστοιχούν σε 12 έτη και δύο για ευρωβουλευτές που αντιστοιχούν σε 10 έτη). Επίσης ζητάει:
* Κατοχύρωση του ρόλου και της λειτουργίας των Ανεξάρτητων Αρχών με απαιτούμενη πλειοψηφία για τη στελέχωσή τους τα 3/5, όχι στη Διάσκεψη των Προέδρων, αλλά στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας ή στην Ολομέλεια της Βουλής.
* Μείωση σε 160 των απαιτούμενων ψήφων στη Βουλή για την εκλογή του ΠτΔ στην τρίτη ψηφοφορία, στην περίπτωση που δεν εξασφαλίζονται 180 ψήφοι στις δύο πρώτες ψηφοφορίες.
* Διαχωρισμό των σχέσεων Εκκλησίας – Κράτους. “Όμως, η προτεινόμενη από την κυβέρνησή σας αναθεώρηση βρίσκεται μακριά ακόμη και από τους διακριτούς ρόλους”, ισχυρίζεται.
* Τροποποίηση του άρθρου 16, “ώστε να επιτρέπεται συνταγματικά και η ίδρυση μη κρατικών – μη κερδοσκοπικών ΑΕΙ, σοβαρών και αξιόπιστων, με έλεγχο, αξιολόγηση, πιστοποίηση και την ίδια αυστηρή εποπτεία”.
* Ρητή κατοχύρωση ενός ελάχιστου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους τους πολίτες και την ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβασή τους στα κοινωνικά αγαθά.
* Αυτοτέλεια της Αυτοδιοίκησης με ριζική αναβάθμιση των αρμοδιοτήτων των ΟΤΑ και οικονομική αυτοτέλεια της Τ.Α. με πρόβλεψη για δικούς της πόρους.
* Τέλος, τίθεται κατά της διεξαγωγής δημοψηφισμάτων για ζητήματα διεθνών συμφωνιών, για εθνικά θέματα και για αναπομπή νομοθετημάτων, “ειδικά σήμερα, σε μια εποχή που διογκώνεται το ανιστόρητο, λαϊκιστικό και αδιέξοδο κύμα της εθνικής αναδίπλωσης”.
ΠΗΓΗ: avgi.gr