panos_drivas Η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου, σε ανάμνηση της υπογραφής της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου 1948. Όραμα των εμπνευστών της, ένας κόσμος με δικαιώματα και ελευθερίες χωρίς διακρίσεις.
Παρέμβαση στο Ευρωκοινοβούλιο για την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
«Τραγουδάμε για τους ανθρώπους που δεν έχουν φωνή»: Σήμερα, 10 Δεκεμβρίου 2018, Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ημέρα που φέτος εορτάζονται τα 70 χρόνια από την υπογραφή της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η Διεθνής Αμνηστία πραγματοποιεί συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Σεβασμός, διασφάλιση, προώθηση: Το ΥΠΕΞ για την 70ή επέτειο Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
Σήμερα συμπληρώνονται 70 χρόνια από την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΗΕ. Δεν πρέπει και δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε γι' αυτά. #humanrights #StandUp4HumanRights #leavenoonebehind #MEPs4HR #UDHR70 pic.twitter.com/6BGBntYv9e
— Dim. Papadimoulis (@papadimoulis) December 10, 2018
Η γενική γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Μαρία Γιαννακάκη, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
70 χρόνια από την υιοθέτηση της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η 10η Δεκέμβρη, Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, παραμένει η πιο αειθαλής και επίκαιρη Παγκόσμια Ημέρα.
Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αποτελούν όχι μόνο αναπόσπαστο θεμέλιο της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά και συστατικό στοιχείο κάθε δημοκρατικής έννομης τάξης. Είναι καθολικά, αδιαίρετα και αναπαλλοτρίωτα. Είναι τα δικαιώματα που έχει ο καθένας εγγενώς ως άνθρωπος, ανεξάρτητα από τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, το φύλο, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή ή οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό. Σε αυτά εδράζεται το Κράτος Δικαίου και από αυτά απορρέουν οι δημοκρατικές αξίες κάθε ευνομούμενης Πολιτείας, της οποίας πρωταρχική υποχρέωση είναι ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου.
Κοινωνίες που βάλλονται ποικιλοτρόπως από νέα δεδομένα, νέες προκλήσεις, ακόμη και καινοφανείς απειλές, καλούνται να διαφυλάξουν τον νομικό πολιτισμό τους, μέσω της απαρέγκλιτης προστασίας και επικαιροποίησης της θεσμικής κατοχύρωσης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και παράλληλα, μέσω της απόρριψης του πολιτικού κυνισμού και σκεπτικισμού.
Στη χώρα μας η οποία εξέρχεται από μια βαθιά κρίση που έπληξε βάναυσα τα δικαιώματα σε πολλά επίπεδα, προσπαθούμε, κάτω από αντίξοες συνθήκες και με πολυδιάστατο αγώνα, να διασφαλίσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα σε κάθε τους έκφανση για κάθε μειοψηφία, για κάθε ευάλωτη ομάδα, πολλές εκ των οποίων ήταν αόρατες μέχρι σήμερα.
Διορθώσαμε χρόνιες αδικίες για ομάδες συμπολιτών μας, θέσαμε στον δημόσιο διάλογο ζητήματα που μέχρι σήμερα θεωρούνταν ταμπού, θωρακίζουμε θεσμικά το νομικό μας πλαίσιο, ώστε να τοποθετούμαστε, πλέον, με υπερηφάνεια, αλλά και με διάθεση αυτοκριτικής, ενώπιον των Διεθνών Οργάνων Προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ως ισότιμοι συνομιλητές και όχι ως παρίες της Διεθνούς Κοινότητας.
Αποδεικνύουμε έμπρακτα, πως αυτό που απουσίαζε ώστε να κατοχυρωθούν θεσμικά αναπαλλοτρίωτα και οικουμενικά δικαιώματα, ήταν η πολιτική βούληση.
Η αλληλεγγύη, τα ίσα μέτρα και σταθμά, ο σεβασμός, η εμπέδωση και η κατοχύρωση των δικαιωμάτων όλων, δεν αποτελούν πολυτέλεια και δεν είναι επιλογή. Είναι μια συμβατική υποχρέωση ενός Κράτους Δικαίου και αποτελεί τον πυρήνα της πολιτικής μας ύπαρξης και ύψιστη δημοκρατική υποχρέωση, χωρίς εκπτώσεις και αστερίσκους.
Οφείλουμε όλοι να υπερασπιζόμαστε τα δικά μας δικαιώματα αλλά και τα δικαιώματα των άλλων. Και ακριβώς επειδή ο αγώνας για τη διαφύλαξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν μπορεί παρά να είναι αέναος και να συνεχίζεται όσο εξελίσσονται οι κοινωνίες, όσο υπάρχει ο Άνθρωπος, αυτή η Ημέρα θα παραμένει για πάντα επίκαιρη για να μας θυμίζει όσα μένει ακόμη να κάνουμε μέχρι την πλήρη απόλαυση των Δικαιωμάτων κάθε ανθρώπου που διαβιεί στη χώρα μας, μέχρι την τελική χειραφέτηση της κοινωνίας.