Μπορεί το εορταστικό κλίμα να υποβαθμίζει τις πολιτικές εξελίξεις, οι σχεδιασμοί στο Μέγαρο Μαξίμου και στο Μοσχάτο συνεχίζονται πυρετωδώς, καθώς από τις 10 Ιανουαρίου το πολιτικό θερμόμετρο θα ανεβεί αισθητά με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Στις 9 Ιανουαρίου ξεκινά η τελική φάση ψηφοφοριών στη Βουλή της ΠΓΔΜ και το αργότερο στις 15 του μήνα αυτές θα έχουν ολοκληρωθεί και ο Ζόραν Ζάεφ θα έχει στα χέρια του το νέο Σύνταγμα που οδηγεί τη Συμφωνία των Πρεσπών στην Ελληνική Βουλή. Παρότι τελικές αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί, αυτό αναμένεται να γίνει στο διάστημα από τα τέλη του μήνα μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου.
Στις 10 Ιανουαρίου θα βρεθεί στην Αθήνα -οι σχετικές ανακοινώσει αναμένονται από ώρα σε ώρα- η Άνγκελα Μέρκελ σε μια επίσκεψη πολιτικής στήριξης του Αλέξη Τσίπρα (με ειδική μνεία στο τέλος των μνημονίων) αλλά και στήριξης της Συμφωνίας των Πρεσπών, με μηνύματα τόσο προς τα Σκόπια, όσο και προς το εγχώριο πολιτικό σύστημα.
Με δεδομένες τις παρασκηνιακές εξελίξεις στους ΑΝΕΛ -αποχώρηση του Πάνου Καμμένου από την κυβέρνηση-, την απόφαση του Ποταμιού να ψηφίσει τη Συμφωνία, αλλά και την αντιπαράθεση Γεννηματά- Θεοχαρόπουλου στο ΚΙΝ.ΑΛ για το ίδιο θέμα, Αλέξης Τσίπρας και Κυριάκος Μητσοτάκης προετοιμάζουν τις επόμενες κινήσεις τους.
Τα δύο κρίσιμα ερωτήματα αφορούν στο εάν και πότε ο μεν πρόεδρος της Ν.Δ θα καταθέσει πρόταση δυσπιστίας στην κυβέρνηση και εάν και πότε αποφασίσει ο πρωθυπουργός να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή.
Οι σκέψεις του κ. Τσίπρα εστιάζονται στο εάν θα ήταν σκόπιμο και ωφέλιμο να αιφνιδιάσει με αίτημα για ψήφο εμπιστοσύνης. Σε μία τέτοια περίπτωση οι βουλευτές των ΑΝΕΛ θα υπερψηφίσουν την κυβέρνηση, ενώ προς την ίδια κατεύθυνση ίσως κινηθεί και ο βουλευτής της ΕΚ Γιάννης Σαρίδης. Με αυτό τον τρόπο ο πρωθυπουργός θα όδευε προς την ψηφοφορία για τη Συμφωνία των Πρεσπών έχοντας την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας της Βουλής και έχοντας προλάβει τις κινήσεις του κ. Μητσοτάκη.
Ο δεύτερος μελετά προσεκτικά τις κινήσεις του. Με μία πρόταση μομφής θα εκθέσει τον Πάνο Καμμένο, ο οποίος θα την καταψηφίσει, όπως έχει δηλώσει, και έτσι η Ν.Δ θα τον κατηγορήσει ότι υποκριτικά μόνο αντιτίθεται στη Συμφωνία των Πρεσπών αφού δεν αξιοποιεί την ευκαιρία που του δίνεται να ρίξει την κυβέρνηση και να μην φθάσει η συμφωνία στη Βουλή. Ο κ. Καμμένος από την άλλη μελετά τον χρόνο αποχώρησής του από την κυβέρνηση έχοντας, όμως, πλέον έναν μεγάλο “πονοκέφαλο”. Κι αυτό διότι είναι πιθανό δύο τουλάχιστον υπουργοί του (Κουντουρά και Κόκκαλης) να μην δεχθούν να αποχωρήσουν, ενώ είναι γνωστό πως ο μεν Θαν. Παπαχριστόπουλος θα ψηφίσει τη συμφωνία, ο δε Κ. Ζουράρις δεν προτίθεται να δημιουργήσει προβλήματα στη συνοχή της κυβέρνησης.
Ποιος θα προλάβει, λοιπόν, ποιον; Η Ν.Δ με πρόταση δυσπιστίας που θα συσπειρώσει μεν την αντιπολίτευση αλλά δεν θα επιφέρει κανένα ουσιαστικό πολιτικό αποτέλεσμα πλην την “έκθεσης” των ΑΝΕΛ, ή η κυβέρνηση που με ένα αίτημα για ψήφο εμπιστοσύνης θα συσπειρώσει ή και θα αυξήσει την κοινοβουλευτικής της πλειοψηφία;