Εκ των διοργανωτών του (αυριανού) συλλαλητηρίου δηλώνει σε ραδιοφωνικό σταθμό ότι η κυβέρνηση “ξεπουλάει” το όνομα της Μακεδονίας. Η δημοσιογράφος του επισημαίνει πως ο όρος “Μακεδονία” υπάρχει ήδη στο “Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας”, επίσημα αναγνωρισμένο από τη χώρα μας με την Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995. Ο “Μακεδονομάχος” επιμένει: “Λάθος, αυτό σημαίνει…ΠΡΩΗΝ Μακεδονία, τώρα η χώρα αυτή δεν έχει όνομα”! Προφανώς είναι η πρώτη no name χώρα που υπάρχει στην παγκόσμια ιστορία.
του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
Το παράδειγμα (πραγματικότατο– συνέντευξη Όθωνα Ιακωβίδη στο news247Radio και τους δημοσιογράφους Αγγελική Σπανού και Βασίλη Σκουρή) είναι μία ακόμα απόδειξη της μεγάλης πλάνης που ενισχύουν καθημερινά ορισμένοι σχετικά με το ονοματολογικό και τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Κατ’ αυτούς η γειτονική χώρα δεν έχει όνομα, ο όρος “Μακεδονία” στο αναγνωρισμένο από τον ΟΗΕ όνομά της αναφέρεται στην “πρώην” κατάσταση (πιθανώς επί ενωμένης Γιουγκοσλαβίας) και, φυσικά, ούτε κουβέντα για τις 140 χώρες ανά την υφήλιο που την έχουν αναγνωρίσει ως Μακεδονία σκέτο.
Είναι οι ίδιοι που πιστεύουν πως η Συμφωνία των Πρεσπών (κατά άλλους και η ίδια η…Δημοκρατία) “ξεπουλάει” όνομα, γλώσσα, εθνότητα, ιστορία, πολιτισμό. Έχει ενδιαφέρον ότι ακριβώς τα ίδια -από την ανάποδη- επιχειρήματα επικαλείται και το εθνκιστικό VMRO-DPMNE, το κόμμα, δηλαδή, του Γκρούεφσκι, για να απορρίψει τη συμφωνία.
Αναλυτικά ολόκληρη η ανακοίνωση:
“Η επιστολή του Ντιμιτρόφ (ρηματική διακοίνωση) προς το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών επιβεβαιώνει για μία ακόμα φορά ότι η Συμφωνία των Πρεσπών όχι μόνο αλλάζει το συνταγματικό όνομα, αλλά αλλάζει και την “μακεδονική” ταυτότητα, διαγράφει την γλώσσα, την ιστορία και τον πολιτισμό. Με άλλα λόγια, ο Ζάεφ και ο Ντιμιτρόφ απαρνήθηκαν κάθε τι “μακεδονικό”.
Ο νόμος για τις γλώσσες, η αλλαγή του συνταγματικού ονόματος δεν αποτελούσαν μέρος του προγράμματος του SDSM, αλλά ήταν μέρος των παραχωρήσεων του Ζάεφ. Το “μακεδονικό” κράτος είναι όμηρος των υποθηκών του Ζάεφ, υποθήκες και παραχωρήσεις που δόθηκαν με μοναδικό σκοπό την έλευση στην εξουσία, παρά το γεγονός ότι η πλειοψηφία των “Μακεδόνων” πολιτών δεν του έδωσαν την εμπιστοσύνη τους.
Μαυρίλα αιωρείται πάνω από την “Μακεδονία” από την μέρα που ο αμνηστευθείς Ζάεφ κάθισε στον πρωθυπουργικό θώκο. Οι πολίτες γίνονται πιο φτωχοί, η οικονομία βρίσκεται σε κατάρρευση, οι φόροι προς το κράτος αυξάνονται, δεν υπάρχουν νέα έργα, η υγεία και η εκπαίδευση βυθίζονται. Η “Μακεδονία” είναι ταπεινωμένη και γονατισμένη, ξεπουλιούνται τα κρατικά και εθνικά συμφέροντα. Τα χρήματα των πολιτών καταλήγουν στις τσέπες ανώτατων κρατικών και κομματικών αξιωματούχων, επινοούνται κρατικά αξιώματα, διασπαθίζονται χρήματα του προϋπολογισμού μέσω εγκληματικών συμβάσεων και επιχορηγήσεων. Το φάρμακο για την μαυρίλα του Ζάεφ είναι ο “Μακεδόνας” πολίτης, που στις επόμενες εκλογές θα στείλει τον Ζάεφ σε πολιτική σύνταξη…”.
Ακριβώς η ίδια επιχειρηματολογία. Επειδή, όμως, δεν μπορεί να “ξεπουλιούνται” και η Ελλάδα και η Fyrom, επειδή δεν είναι δυνατόν και αυτοί και εμείς να χάνουμε το όνομα Μακεδονία, επειδή δεν νοείται να τους παραδίδουμε εθνότητα και γλώσσα και αυτοί να πιστεύουν ότι τους τα πήραμε, η αλήθεια για τους νοήμονες και ψύχραιμους είναι κάπου στη μέση. Μάλλον, θα έλεγε κανείς, μερικά μέτρα πιο κοντά σε εμάς.
Το δηλητήριο, ωστόσο, μας έχει ποτίσει. Και εκείνους και εμάς. Το δηλητήριο του εθνικισμού και της υπαγωγής της συμφωνίας σε μια τοξική εσωτερική πολιτική σύγκρουση.
Ας το συνειδητοποιήσουμε: ο κάτοικος της Γουμένισσας αισθάνεται ότι έχασε το όνομα της Μακεδονίας και ο κάτοικος του Τίτο Βέλλες θεωρεί πως ο της Γουμένισσας του έκλεψε το όνομα της Μακεδονίας! Αντιληπτό; Προφανώς όχι. Αυτή, όμως, είναι, ακριβώς, η τρέλα του εθνικισμού και τα αδιέξοδα των “υπερπατριωτών” της κάθε πλευράς των συνόρων.