ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Το νέο άνοιγμα του Τσίπρα στην Κεντροαριστερά προκαλεί γκρίνιες, παρενέργειες και σοβαρές πολιτικές αντιπαραθέσεις, τόσο μέσω των ΜΜΕ όσο και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Στο προσκήνιο βρίσκονται οι επιλογές Τσίπρα από τον χώρο της Κεντροαριστεράς στον πρόσφατο ανασχηματισμό (Μωραΐτης, Τόλκας) αλλά στο βάθος η συζήτηση αφορά το μέλλον της σοσιαλδημοκρατίας και της αριστεράς στην Ελλάδα.
Και τη νύφη θα πληρώσουν, όπως φαίνεται, οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές, αν και για πολλούς εκεί «βασίζεται» το «θράσος» του ΣΥΡΙΖΑ στην προσέγγιση με πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ…
Βραχυκύκλωμα με τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές
Το ΚΙΝΑΛ ήρθε σε δύσκολη θέση τους τελευταίους μήνες με την επίσημη θέση των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών που έφτασε μέχρι την πρόταση υποψηφιότητας Νόμπελ Ειρήνης στον Αλέξη Τσίπρα.
Είχε προηγηθεί πολύμηνο φλερτ με τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας έχει παρακολουθήσει ως παρατηρητής συνεδριάσεις των σοσιαλιστών, παρότι τυπικά – και ουσιαστικά, με βάση τις ψηφοφορίες – ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκει στην Ευρωπαϊκή Αριστερά.
Όμως ένα μέρος της νυν ηγεσίας στον ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Χώρο θεωρεί ότι μόνο μέσα από επαναπροσέγγιση της σοσιαλδημοκρατίας με τις αριστερές της ρίζες μπορεί να έχει μέλλον σήμερα ο χώρος.
Και έχουν βρει στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ έναν πρόθυμο σύμμαχο σε αυτούς τους πειραματισμούς.
Η αντίδραση του ΚΙΝΑΛ είναι συνεχής σε αυτό το φλερτ. Και φαίνεται ότι μετά τις νέες υπουργοποιήσεις πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Θάνος Μωραΐτης και ο Άγγελος Τόλκας, η οργή ξεχειλίζει και, πέρα από σκληρές δημόσιες δηλώσεις, γίνεται και μάχη παρασκηνίου μεταξύ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και ευρωπαίων σοσιαλιστών.
Ο επικεφαλής της Ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο Ούντο Μπούλμαν, αναμένεται να επισκεφθεί την Ελλάδα ενόψει Ευρωκλογών στις αρχές Μαρτίου και να συμμετέχει σε ειδική εκδήλωση για την προώθηση μιας προοδευτικής συμμαχίας.
Αντίστοιχη εκδήλωση είχε διοργανώσει πριν λίγες ημέρες και ο Δημήτρης Παπαδημούλης, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου.
Φυσικά, από τη στιγμή που το ΚΙΝΑΛ (ως ΕΛΙΑ στις ευρωεκλογές του 2014) συμμετέχει στην Ευρωομάδα, έχουν προσκληθεί και τα ηγετικά του στελέχη.
Μετά τα τελευταία επεισόδια όμως, συνεργάτες τόσο της Φώφης Γεννηματά, προέδρου του ΠΑΣΟΚ και του ΚΙΝΑΛ, όσο και του Νίκου Ανδρουλάκη, του πιο ισχυρού «δεύτερου» στο ΠΑΣΟΚ και ευρωβουλευτή, διαρρέουν ότι κάνουν «εμπάργκο» στην εκδήλωση στην οποία είχαν προσκληθεί, επειδή θα συμμετέχουν και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και ίσως ο ίδιος ο Πρωθυπουργός.
Αυτό που μένει να φανεί είναι αν θα συμμετάσχει τελικά στην εκδήλωση αφενός η Λούκα Κατσέλη (που βρίσκεται κοντά στον ΣYΡΙΖΑ), πρώην Υπουργός του ΠΑΣΟΚ μέχρι πριν λίγα χρόνια και ιστορικό στέλεχος αλλά και πρώην ανώτατο τραπεζικό στέλεχος με τις ευλογίες Αλέξη Τσίπρα, και αφετέρου, κυρίως, ο Γιώργος Παπανδρέου, πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πρώην Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Πάντως, όπως σημειώνουν στην euractiv πολιτικά στελέχη από το χώρο του ΚΙΝΑΛ, είναι τελείως πρωτόγνωρο να γίνεται εκδήλωση σε κράτος μέλος της ΕΕ από ευρωπαϊκό πολιτικό κόμμα και να μη συμμετέχει το «αδελφό» εθνικό κόμμα αλλά ο αντίπαλός του!
Και μάλιστα όταν το ΚΙΝΑΛ δεν έχει αλλάξει απόψεις: όσα υποστήριζε επί χρόνια συνεχίζει να υποστηρίζει, αλλά μάλλον οι Ευρωσοσιαλιστές δεν θέλουν πια να το ακούνε.
Και αυτό είναι μια ακόμη «ανήθικη» τροπή, σύμφωνα με τα στελέχη του ΚΙΝΑΛ.
Τα πρόσωπα έχουν σημασία
Πολλοί δεν παραβλέπουν ότι οι κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα στην τακτική της «άλωσης» του στελεχιακού δυναμικού του ΠΑΣΟΚ αφορά συγκεκριμένα πρόσωπα με συγκεκριμένα «ποιοτικά» χαρακτηριστικά.
Για παράδειγμα υπεύθυνος στρατηγικού σχεδιασμού του ΣΥΡΙΖΑ και ο πρώτος που χάραξε την πορεία προσχώρησης (και στο παρασκήνιο θεωρείται στρατηγός των κινήσεων προσέγγισης με πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ) είναι ο Αντώνης Κοτσακάς, το δεξί χέρι του ηγετικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ Άκη Τσοχατζόπουλου.
Παράλληλα, διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών δηλαδή, επί ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Γιάννης Ρουμπάτης που έχει διατελέσει στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου (στο γραφείο τύπου και στο Μέγαρο Μαξίμου) και κυβερνητικός εκπρόσωπος τη δεκαετία του 1980, ενώ τη δεκαετία του 1990 υπήρξε ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος για το διάστημα 1995 – 1999.
Αλλά οι συμπτώσεις δεν σταματούν εκεί… Πρώην Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, η δεύτερη υψηλότερη θέση στον κάποτε πανίσχυρο κομματικό μηχανισμό της Χαριλάου Τρικούπη, είναι και η νυν Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Μαριλίζα Ξενογαννακοπούλου.
Ένας ακόμη πρώην γραμματέας του Κινήματος, που διεκδίκησε και την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ απέναντι στη Φώφη Γεννηματά (με ισχνό όμως ποσοστό, τελικά), είναι και ο Γιάννης Ραγκούσης που συνεχώς καταφέρεται εναντίον της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη, ενώ στέκεται πολύ θετικά απέναντι στον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.
Γραμματέας, επικεφαλής δηλαδή, της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, ήταν και ο νυν Υπουργός Θάνος Μωραϊτης, ενώ τόσο εκείνος όσο και ο Άγγελος Τόλκας που επίσης υπουργοποιήθηκε διετέλεσαν υπουργοί – και μάλιστα ο δεύτερος κυβερνητικός εκπρόσωπος – στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου την περίοδο του πρώτου μνημονίου.
Αυτό το χαρακτηριστικό, η ιδιότητα δηλαδή του μέλους κυβέρνησης που «οδήγησε τη χώρα στα μνημόνια», σύμφωνα με την αριστερή μυθολογία, είναι που προκάλεσε και αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
«Αριστερές φωνές», όπως αρθρογράφοι στη μικρή εφημερίδα Εποχή, που όμως θεωρείται ότι εκφράζουν τη μόνη ισχυρή εναλλακτική φωνή στον Τσίπρα εντός ΣΥΡΙΖΑ, την ομάδα των 53, ανέλυσαν γιατί ένα τέτοιο άνοιγμα, με αυτά τα χαρακτηριστικά προσώπων, δεν ταιριάζουν στον ΣΥΡΙΖΑ – και φαίνεται ότι η εσωκομματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ θέλει να συζητηθούν εκτενώς τα θέματα αυτά σε συνεδριάσεις των οργάνων, αν και δεν έχουν επί της αρχής αντίρρηση στη συγκρότηση ενός αντιδεξιού – αντινεοφιλελεύθερου μετώπου.
Και πολλά άλλα ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και ισχυροί, κάποτε, παράγοντες ακούγονται στα παρασκήνια ότι στηρίζουν τον Αλέξη Τσίπρα στην στροφή του προς την κεντροαριστερά ώστε να καταλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ ολόκληρο τον χώρο που κάποτε καταλάμβανε το ΠΑΣΟΚ.
Με όσα γίνονται τους τελευταίους μήνες, τα προβεβλημένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που προσχώρησαν νωρίς στο ΣΥΡΙΖΑ φαίνονται ως παρωνυχίδα.
Ο Χρήστος Σπίρτζης που «ορκίζονταν» στον σοσιαλισμό ως συνδικαλιστής θεωρεί τώρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο αποτελεσματικό ανάχωμα στον νεοφιλελευθερισμό – αν και ως υπουργός ακολουθεί ταυτόχρονα νεοφιλελεύθερη πολιτική στα δημόσια έργα και αριστερή πολιτική κρατικοποιήσεων και κλεισίματος αγορών στις συγκοινωνίες…
Ο Μάρκος Μπόλαρης και η Θεοδώρα Τζάκρη – και οι δύο με υπουργικές θητείες επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ – πολύ πιο εύκολα γίνονται πιστευτοί ως κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ πλέον από ότι οι νεοαφιχθέντες Θάνος Μωραΐτης και Άγγελος Τόλκας.
Όλοι οι προηγούμενοι στο μεγαλύτερο μέρος της πορείας τους στο ΠΑΣΟΚ ανήκαν στην πλευρά του Άκη Τσοχατζόπουλου, που έφθασε ένα βήμα από την ηγεσία και την Πρωθυπουργία της χώρας, μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου – αλλά έχασε από τον «εκσυγχρονιστή» Κώστα Σημίτη – και κατέληξε μετά από χρόνια στη φυλακή για αδικήματα που αφορούσαν σκάνδαλα στους τομείς που υπηρέτησε ως Υπουργός, όπως η Άμυνα.
Και οι περισσότεροι ανήκαν επίσης στο στρατόπεδο του Γιώργου Παπανδρέου (έναντι του Βαγγέλη Βενιζέλου) στις τελευταίες «μεγάλες στιγμές» του ιστορικού Κινήματος.
Το δίλημμα του ΚΙΝΑΛ
Το πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ δίνει πλέον έναν διμέτωπο αγώνα κατά της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, απο μειονεκτική πλέον θέση. Αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, που δείχνουν πρώτη τη ΝΔ, δεύτερο το ΣΥΡΙΖΑ και το ίδιο στην τρίτη ή τέταρτη θέση, μετεκλογικά το ΚΙΝΑΛ θα βρεθεί σε ένα κρίσιμο δίλημμα: να αποδεχθεί την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, αν δεν έχει σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση ή να διαλέξει το δρόμο της ξεχωριστής πορείας, απέναντι σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι όμως που μπορεί να οδηγήσει γρήγορα σε νέες εκλογές τις οποίες θα «χρεωθεί» το ίδιο.
Σημειώνεται ότι στο σημερινό ΚΙΝΑΛ, που αποτελείται κατά βάση από παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και κάποιους κεντροαριστερούς, υπάρχουν δύο φανατικές τάσεις και μια κρίσιμη ενδιάμεση μάζα.
Από το ένα άκρο οι φανατικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ που πιστεύουν ότι η αριστερή κυβέρνηση καταστρέφει τη χώρα και δεν ξεχνούν τις ύβρεις και τη βία, λεκτική και όχι μόνο, που υπέστησαν από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν εκείνο αντιπολίτευση καθόλη την περίοδο 2009-2014.
Από την άλλη πλευρά οι φανατικοί αντίπαλοι της Δεξιάς, που δεν δέχονται ότι θα αναγκαστεί το ΠΑΣΟΚ να κυβερνήσει και πάλι με τη ΝΔ (όπως έγινε επί Βαγγέλη Βενιζέλου, όποτε και οι περισσότεροι από αυτούς αποχώρησαν) και θα πρέπει να στηρίξουν για Πρωθυπουργό έναν Μητσοτάκη (όνομα που κουβαλά αντιδράσεις στους προερχόμενους από το ΠΑΣΟΚ, καθώς ο πατέρας του νυν Προέδρου της ΝΔ αποτέλεσε τον ιστορικό αντίπαλο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου).
Στη μέση κινούνται αρκετά στελέχη που θεωρούν ότι πρέπει να γίνουν μακροπρόθεσμα ορθές στρατηγικές επιλογές (προς τη μία ή την άλλη πλευρά, αλλά κατόπιν σοβαρής ανάλυσης) ή άλλα που θεωρούν ότι ο χώρος του ΠΑΣΟΚ πρέπει να κάνει τις ευκαιριακές συμμαχίες που το συμφέρουν κάθε φορά.
Κύκλοι που συνομιλούν με στελέχη του ΠΑΣΟΚ που προσχώρησαν στον ΣΥΡΙΖΑ σημειώνουν ότι οι κινήσεις που γίνονται (όπως η αποδοχή των προτάσεων συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ) δεν αφορούν στην πραγματικότητα το τώρα αλλά την επόμενη περίοδο, όπου εκτιμούν ότι μετά τις εκλογές θα ανασυνταχθεί πλήρως το πολιτικό σκηνικό τουλάχιστον από το κέντρο και αριστερά.
Στις κατηγορίες για συναλλαγή και ανηθικότητα, που εκτοξεύονται πλέον κατά ριπάς, κάποιοι απαντούν ότι «καλύτερα να διαπραγματεύεσαι νωρίς και μόνος παρά αργά και ως σύνολο», υπονοώντας ότι ο «θυμός» από πλευράς ΚΙΝΑΛ ορισμένων έγκειται στο ότι κάποια στελέχη που φεύγουν νωρίς προς τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν καλύτερες δυνατότητες διαπραγμάτευσης από αυτούς που θα μείνουν πίσω και θα αναγκαστούν στο μέλλον να προσχωρήσουν ομαδικά.
Πηγή: euractiv.gr