panos_drivas Για κοινωνία που χαμηλώνει διαρκώς τον πήχη, για εκδοτικούς οίκους που ενδίδουν στην οικονομική στενότητα που αντιμετωπίζουν, για μαθητές που δεν διαβάζουν βιβλία, έκανε λόγο ο κριτικός τέχνης και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μάνος Στεφανίδης σχολιάζοντας στον News 24/7 στους 88,6 και την εκπομπή του Σεραφείμ Κοτρώτσου το βιβλίο του Γιώργου Αγγελόπουλου.
“Εγώ δεν ήξερα τον Ντάνο, είδα τη φασαρία, κατάλαβα περί τίνος πρόκειται. Δεν έχω δει Survivor ούτε τις άλλες εκπομπές με τη μαγειρική. Για ακόμη μια φορά ο Γουόρχολ δικαιώνεται με το ένα τέταρτο δημοσιότητας. Το πρόβλημα δεν είναι ούτε ο συγκεκριμένος κύριος ούτε η συγκεκριμένη εκπομπή. Ως κοινωνία χαμηλώνουμε διαρκώς τον πήχη. Βλέπω από τα παιδιά πόσο γνωρίζουν την ελαφρότητα της τηλεοπτικής εικόνας, αν μας ενοχλεί ο Ντάνος τι να πούμε για το κοινοβούλιο.
Αντιλαμβάνεστε και η εκδοτική σε τι στενότητα οικονομική βρίσκεται. Ο Καστανιώτης βγάζει τα βιβλία της Αγγελικής Νικολούλη. Προτού ρίξουμε τον λίθο του αναθέματος ας αναλογιστούμε ποιο βιβλίο διαβάσαμε τον τελευταίο μήνα, πόσο ξέρουμε τα βιβλία του Μαυρογιώργη, του Γουδέλη. Ο Ντάνος είναι φαινόμενο της εποχής. Ό,τι δεν προκαλεί την αισθητική και τη δημόσια αιδώ ας υπάρχει, είναι ένα φαινόμενο που θα το δούμε στην Αθήνα και στη Νέα Υόρκη. Θέλουν διαρκώς νέα πρόσωπα. Ως πιτσιρίκος θαυμάζαμε τη Βουγιουκλάκη, μετά τα μοντέλα. Το πρόβλημα μου είναι η παιδεία, είναι τα πανεπιστήμια που έχουν γίνει πυρήνες παραβατικότητας, το πανεπιστήμιο που είναι αγορά ναρκωτικών.
Τα πανεπιστήμια έχουν αυτονομία, ο πρύτανης αν θέλει καλεί την αστυνομία αλλά δεν το κάνει. Έχουν γίνει ένα σωρό πράγματα, αυτό είναι η καθημερινότητα μας, κάποτε δεν ήταν. Σε όλο το δημοτικό, στο γυμνάσιο και το λύκειο, οι μαθητές δεν διαβάζουν ένα βιβλίο από την αρχή μέχρι το τέλος. Διαβάζουν αποσπάσματα. Η παιδεία στην Γαλλία, στην Ελβετία είναι αλλιως.
Σιγά σιγά έχουμε πριονίσει το κλαδί που καθόμαστε ως κοινωνία. Δεν είναι κρίση, είναι παρακμή. Αν ήταν ένα κοριτσόπουλο θα πήγαινα να μου το υπογράψουν, αν ήταν μια νεαρή καλλονή. Αυτό είναι επιφαινόμενο, η ουσία είναι βαθύτερη και πολύ ανησυχητική.