Πέθανε σε ηλικία 89 ετών ο Δημήτρης Κουλουριάνος. Υπήρξε διαπρεπής οικονομολόγος και διετέλεσε υπουργός Οικονομικών, την περίοδο 1982-1983 στην πρώτη κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου, καθώς και ευρωβουλευτής την περίοδο 1999-2004 με το ΔΗΚΚΙ του Δημήτρη Τσοβόλα.
Υπήρξε στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας και αναπληρωτής διευθυντής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD). Σε ανακοίνωση της η Νομαρχιακή Επιτροπή ΠΑΣΟΚ Μεσσηνίας αναφέρει «Εκφράζουμε την θλίψη μας για την απώλεια του Δημήτρη Κουλουριάνου.
Εμβληματικού και διορατικού επιστήμονα με παγκόσμια ακτινοβολία και κύρος, ιστορικού στελέχους με τεράστια πολιτική διαδρομή γεμάτη αγώνες για την εμπέδωση της Δημοκρατίας και την ανάπτυξη της χώρας μας, υπόδειγμα οικογενειάρχη, περήφανου πατριώτη. Αφήνει πίσω του δυσαναπλήρωτο κενό. Αποτελεί ιστορική παρακαταθήκη και φάρο για τις νεώτερες γενιές, το επιστημονικό και πολιτικό του έργο, το διορατικό του πνεύμα, η εντιμότητα, η παρρησία και το ήθος του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα το σκεπάσει. Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους του».
Γεννήθηκε στην Κορώνη Μεσσηνίας το Δεκέμβριο του 1930. Σπούδασε οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ και λίγο καιρό μετά την αποφοίτησή του εντάχθηκε στο δυναμικό της Τράπεζας της Ελλάδος και συγκεκριμένα στην Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών, μαζί με τους Γιάγκο Πεσμαζόγλου, Ξενοφώντα Ζολώτα, Απόστολο Λάζαρη και Σάκη Καράγιωργα.
Στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές, με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, στο πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ, όπου ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή του με θέμα Educational Planning for Economic Growth. Εκεί συνδέθηκε στενά με τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον οποίο είχε καθηγητή.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα αποσπάστηκε στο υπουργείο Συντονισμού ως σύμβουλος του Παπανδρέου. Το 1967 η Χούντα των Συνταγματαρχών τον απέλυσε από την Τράπεζα της Ελλάδος με αποτέλεσμα να δραπετεύσει με σκάφος στην Ιταλία. Μετά την φυγή του εργάστηκε, έως και το 1981, στην Παγκόσμια Τράπεζα των Ηνωμένων Εθνών.
Το 1981 επέστρεψε στην Ελλάδα ύστερα από πρόσκληση του Ανδρέα Παπανδρέου και εκλέχθηκε ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ, θέση από την οποία παραιτήθηκε σύντομα για αναλάβει την διοίκηση της Ελληνικής Τράπεζας Βιομηχανικής Αναπτύξεως (ΕΤΒΑ).
Στις 5 Ιουλίου 1982 διορίστηκε υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, παραιτήθηκε όμως στις 9 Σεπτεμβρίου 1983 καθώς διαφωνούσε[3] με τον τρόπο διαχείρισης του δημοσίου χρήματος. Μετά την αποχώρησή του από την πολιτική χρημάτισε πρέσβης της Ελλάδας στον ΟΟΣΑ (1986 – 1990) καθώς και αναπληρωτής διευθυντής στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD) κατά την περίοδο 1991 – 1993. Διετέλεσε ευρωβουλευτής με το ΔΗΚΚΙ την περίοδο 1999 – 2004.
Ήταν παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών.