Ο Νίκος Μαραντζίδης είναι Καθηγητής στο τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Επισκέπτης Καθηγητής στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Καρόλου (Πράγα) και στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Κεράλα (Ινδία).
Οι περισσότεροι τον γνωρίζουμε ως δημοσκόπο και στη συζήτηση που ακολουθεί μιλά κυρίως με αυτή του την ιδιότητα για τη “δημοκρατία της κοινής γνώμης”, την υποχώρηση της επιρροής των ελίτ και τη σύγχυση γύρω από την έννοια του λαϊκισμού.
-Στο βιβλίο σας “Στο όνομα της αξιοπρέπειας” (με τον Γ. Σιάκα-εκδόσεις Παπαδόπουλος) παρακολουθείτε την ελληνική κοινή γνώµη στα χρόνια των μνηµονίων συνδυάζοντας τους αριθμούς των δημοσκοπήσεων με τις μαρτυρίες των ανθρώπων. Ποιο είναι το κεντρικό σας συμπέρασμα;
Σε όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης η κοινή γνώμη, που διαμορφώθηκε με αξίες πολύ προγενέστερες της εποχής της χρεοκοπίας και των μνημονίων έπαιξε ένα καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις. Γενικότερα, βαδίζουμε σε μια περίοδο όπου ολοένα και πιο πολύ, θα συνιστά μια “δημοκρατία της κοινής γνώμης”, δηλαδή οι πολιτικοί θα μοιάζουν περισσότερο περισσότερο ευάλωτοι στις πιέσεις της κοινής γνώμης σε σχέση με το παρελθόν. Στο παρελθόν η πίεση της κοινωνίας φιλτράρονταν μέσω των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης, σήμερα συμβαίνει αυτό αλλά πολύ λιγότερο από ότι πριν. Υπό αυτήν την έννοια, ότι συνέβη ιδιαίτερα την περίοδο 2009-2015 είναι αδύνατον να γίνει αντιληπτό χωρίς τον παράγοντα κοινή γνώμη. Ζούμε ένα παράδοξο. Ενώ οι πολίτες έχουν, δικαίως το αίσθημα ότι επηρεάζουν ολοένα και λιγότερο τις εθνικές αποφάσεις, από την άλλη η φωνή τους ακούγεται εντονότερα από ότι πριν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ