Παραγγελία για την άσκηση ποινικών διώξεων σε βάρος πολιτικών προσώπων, που διετέλεσαν ταμίες στα κόμματα της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, καθώς και σε βάρος στελεχών τραπεζών, διαβίβασαν οι οικονομικοί εισαγγελείς.
Η παραγγελία βρίσκεται στην Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας, η οποία είναι και η αρμόδια για την άσκηση ή μη ποινικών διώξεων για την περιβόητη υπόθεση των θαλασσοδανείων, που φέρονται να χορηγήθηκαν στα μεγάλα κόμματα την περίοδο 2000 – 2011. Ύστερα από πολυετή έρευνα, που περιελάμβανε σειρά δυσκολιών ως προς τη διερεύνηση, η προκαταρκτική εξέταση σύμφωνα με πληροφορίες, έχει πλέον ολοκληρωθεί, με τις αρχές να «βλέπουν» ενδείξεις ενοχής αναφορικά με τα κακουργηματικά αδικήματα της απιστίας και της ηθικής αυτουργίας σε αυτή για συνολικά 115 άτομα.
Εκτός ελέγχου μένουν ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, καθώς πηγές αναφέρουν πως τα δάνεια που τους έχουν χορηγηθεί είναι ενήμερα και για αυτό δεν έχουν ποινικό ενδιαφέρον. Κι ενώ πλέον αναμένεται η τελική κίνηση της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, τα δάνεια που έχουν χορηγηθεί από πέντε τράπεζες, στελέχη των οποίων έχουν λάβει την ιδιότητα του υπόπτου, έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμα και απαιτητά, με αποφάσεις του Πολυμελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας.
Να σημειωθεί πως τα δάνεια που ξεπερνούν τα 200 εκατομμύρια ευρώ, φέρονται να χορηγήθηκαν σε κόμματα με εγγύηση κάθε φορά τις κρατικές χρηματοδοτήσεις και τις οικονομικές ενισχύσεις. Η υπόθεση αρχικά είχε μπει στο αρχείο, ωστόσο, η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου ζήτησε πριν περίπου δύο χρόνο την ανάσυρσή της, για να διερευνηθεί εκ νέου. Σύμφωνα πάντως, με το εισαγγελικό πόρισμα που είχε συνταχθεί πριν την αρχειοθέτηση της υπόθεσης, σε βάρος των εμπλεκομένων θα έπρεπε να ασκηθεί ποινική δίωξη κακουργηματικού χαρακτήρα. Ειδικότερα είχε αιτηθεί να διωχθούν 50 τραπεζικά στελέχη για κακουργηματική απιστία, αλλά και επτά εκπρόσωποι κομμάτων για ηθική αυτουργία στην πράξη αυτή, ενώ ζητούσε τη διαβίβαση της δικογραφίας στον Αρειο Πάγο για τρεις ακόμη εκπροσώπους οι οποίοι την επίμαχη περίοδο είχαν βουλευτική ιδιότητα.
Αιτία για την αρχειοθέτηση ήταν η περιβόητη τροπολογία του 2013, η οποία έθεσε στο αρχείο την υπόθεση, με το σκεπτικό ότι υπήρχαν επαρκείς εξασφαλίσεις για τη χορήγηση των δανείων. Όπως ανέφερε η ρύθμιση, «δεν συνιστά η σύναψη δανείων κάθε μορφής με νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, του ευρύτερου δημόσιου τομέα και η εν γένει παροχή πιστώσεων σε αυτά απιστία για τον πρόεδρο, τα μέλη των Δ.Σ. και τα στελέχη των τραπεζών. Για το σκοπό αυτό απαιτούνταν να υφίστανται σωρευτικά η λήψη απόφασης των θεσμοθετημένων εγκριτικών επιτροπών ή οργάνων τους και η τήρηση των σχετικών κανονιστικών πράξεων της Τράπεζας της Ελλάδας». Τελικά, κρίθηκε πως οι εγγυήσεις δεν ήταν οι επαρκείς εξασφαλίσεις δεν ήταν αρκετές, αφού ουσιαστικά δεν ήταν άλλες από τη μελλοντική χρηματοδότηση τους με βάσει τη μελλοντική εκλογική τους δύναμη.
ΠΗΓΗ: News247.gr