ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Η διαμόρφωση δυναμικού και συμπαγούς αντιπολιτευτικού βηματισμού είκοσι μέρες μετά τις εκλογές προφανώς και δεν είναι εύκολη υπόθεση – πολύ περισσότερο, μπορεί να περιέχει και στοιχεία επικίνδυνου μαξιμαλισμού.
Όπως γράφει το tvxs.gr, ενώπιον της υπόγειας επιχείρησης «σοκ και δέος» που ήδη έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση της ΝΔ, στην Κουμουνδούρου αντιλαμβάνονται πως τα χρονικά περιθώρια ανασύνταξης δεν είναι μεγάλα και ήδη αναζητούν την ισορροπία ανάμεσα στην υπεύθυνη και προγραμματική αντιπολίτευση και την ανάγκη άμεσης ανάδειξης και ανάσχεσης του σχεδίου σαρωτικής επικράτησης που έχει θέσει σε εφαρμογή, από την πρώτη κιόλας μέρα μετά τις εκλογές, ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αποτιμώντας αυτό το πρώτο εικοσαήμερο των κυβερνητικών κινήσεων στον ΣΥΡΙΖΑ διαπιστώνουν ότι η τακτική του Μαξίμου βασίζεται σε ένα εμπροσθοβαρές σχέδιο πλήρους άλωσης του κράτους, επιβολής μιας αναχρονιστικής και υπερσυντηρητικής ατζέντας στο όνομα της περίφημης «επιστροφής στην κανονικότητα» και χρησιμοποίησης των fast track εργαλείων του «τεχνοκρατικού πολιτικού management» για την ακύρωση οικονομικών, κοινωνικών και εργασιακών κεκτημένων και την εξυπηρέτηση ημετέρων μέσα από πολυδιαφημισμένα επενδυτικά deals.
Πίσω από αυτό το σχέδιο, δε, βλέπουν και την προσπάθεια Μητσοτάκη να καθαρίσει πλήρως έναν πολιτικό διάδρομο τετραετίας κοιτώντας ήδη και προς τις επόμενες εκλογές – μια προσπάθεια, η οποία εξακολουθεί να περιλαμβάνει και την πολιτική εξουδετέρωση του Αλέξη Τσίπρα.
«Η προσπάθεια πολιτικής εξαφάνισης του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει εγκαταλειφθεί ούτε μετά το 31,5% των εκλογών», λέει πρώην υπουργός, επισημαίνοντας ότι σύσσωμο το κυβερνητικό και μιντιακό σύστημα εξακολουθεί ακόμη και μετά την 7η Ιουλίου να… αντιπολιτεύεται και να αποδομεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσει και τις ακαριαίες και «χειρουργικές», όπως τις χαρακτηρίζει, κινήσεις πολιτικού ρεβανσισμού που ήδη εκδηλώνονται – από την άρση ασυλίας Πολάκη για τις υποθέσεις Στουρνάρα και Πουλή έως την αλλαγή των δικαστών που ερευνούν τις καταγγελίες Αγγελή για την υπόθεση Novartis.
Μπροστά σ’ αυτήν την πραγματικότητα, και μετά το μούδιασμα των πρώτων δεκαπέντε ημερών, η επιχείρηση μετεκλογικής ανασύνταξης στον ΣΥΡΙΖΑ επιταχύνεται και η δοσολογία μεταξύ πολιτικού ρεαλισμού και προγραμματικής μεν, δυναμικής δε, αντιπολίτευσης επανεξετάζεται. Και το ραντεβού της ουσιαστικής έναρξης του νέου πολιτικού κύκλου μπορεί να παραμένει στο φθινόπωρο (και στην κατάθεση του νέου προϋπολογισμού), οι επόμενες δύο εβδομάδες όμως θα είναι κρίσιμες για το αντιπολιτευτικό στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ. Η συζήτηση της Τετάρτης στην Ολομέλεια για την άρση της ασυλίας Πολάκη είναι δεδομένο πως θα κινηθεί σε υψηλούς τόνους – «δεν είναι απλώς θέμα υπεράσπισης ή μη του Πολάκη, είναι η απάντηση στην προσπάθεια Μητσοτάκη να κουκουλώσει σκάνδαλα και να εκδικηθεί όσους τα αποκάλυψαν», λένε χαρακτηριστικά στην Κουμουνδούρου -, ενώ τεκμηριωμένη μεν, σκληρή δε αναμένεται και η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα νομοθετήματα για την κατάργηση του ασύλου και την ακύρωση της απλής αναλογικής στους δήμους και τις περιφέρειες.
Η απόδοση αυτής της αντιπολιτευτικής ανασύνταξης ωστόσο θα κριθεί και από την υπέρβαση δύο δομικών ανοιχτών ζητημάτων – γεγονός, που επίσης γνωρίζουν στην Κουμουνδούρου. Το πρώτο είναι η επικοινωνιακή παντοκρατορία της κυβέρνησης, που στηρίζεται σε έναν – πρωτόγνωρο – και ολοκληρωτικό πλέον μιντιακό μηχανισμό που, ούτε λίγο ούτε πολύ, έχει ήδη μετατρέψει την «Ελλάδα του Μητσοτάκη» σε έναν οικονομικό και κοινωνικό παράδεισο και έχει κλείσει κάθε χαραμάδα ανάδειξης του υπερσυγκεντρωτικού και αυταρχικού νέου μοντέλου διακυβέρνησης. Εκεί, η διαμόρφωση μιας ισχυρής επικοινωνιακής ομάδας αναγνωρίζεται ως επιτακτική ανάγκη από πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και οι σχετικές πρωτοβουλίες παραπέμπονται στον Σεπτέμβριο, το εγχείρημα όμως δεν θα είναι εύκολο.
Το δεύτερο, και στρατηγικό ζήτημα, είναι πως ο αντιπολιτευτικός επαναπροσδιορισμός του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προχωρήσει παράλληλα με τον πολιτικό του μετασχηματισμό. Το άνοιγμα του κόμματος στην εκλογική του βάση, και ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει αυτό, είναι το μεγάλο ζητούμενο χωρίς μέχρι στιγμής να υπάρχει κοινός τόπος εντός της Κουμουνδούρου. Η δρομολόγηση του ανοιχτού συνεδρίου και η εκλογή προέδρου από την βάση παραμένουν τα βασικά σημεία που διχάζουν, όπως και ο φόβος ότι ένα γενναίο άνοιγμα στην κεντροαριστερά μπορεί να οδηγήσει σε «πασοκοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ.
Την τελευταία αυτή ανησυχία δεν κρύβουν ότι διατηρούν παραδοσιακά στελέχη όπως ο Νίκος Βούτσης, ο Πάνος Σκουρλέτης, ο Νίκος Φίλης αλλά και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ενώ οι προεδρικοί – όπως οι Νίκος Παππάς, Δημήτρης Βίτσας, Όλγα Γεροβασίλη – επιμένουν στην στροφή προς το κεντροαριστερό εκλογικό σώμα που στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ στις 7 Ιουλίου και τάσσονται υπέρ της εκλογής του προέδρου από την βάση.
Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, σύμφωνα με συνομιλητές του, φέρεται να έχει καταλήξει ήδη «σε καθαρές επιλογές» οι οποίες θα φανούν αμέσως μετά το καλοκαίρι. Όπερ, το μεγάλο ραντεβού για την μελλοντική πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ δίνεται στην Κεντρική Επιτροπή του Σεπτεμβρίου.
Πηγή: tvxs.gr