Στην αποφασιστικότητα της νέας κυβέρνησης και του πρωθυπουργού να επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις έτσι ώστε η Ελλάδα να ενισχύσει την εμπιστοσύνη με την οποία την περιβάλλουν οι επενδυτές αναφέρεται άρθρο της γερμανικής Handelsblatt. Η εφημερίδα καταγράφει τα νέα στοιχεία ρεκόρ στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος με τα τρία εκατομμύρια αφίξεις που σημειώθηκαν τον Αύγουστο και εκτιμά ότι η συγκυρία είναι ευνοϊκή ώστε να προχωρήσει η προγραμματισμένη ιδιωτικοποίηση του διεθνούς αερολιμένα.
Ο συντάκτης του άρθρου αναφέρεται στον Κυριάκο Μητσοτάκη επισημαίνοντας ότι θέλει να προχωρήσει τις ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες είχαν βαλτώσει το προηγούμενο διάστημα.
Μάλιστα γίνεται αναφορά και στην επένδυση του Ελληνικού, σε μια έκταση που σχεδιάζεται επένδυση ύψους 8 δισ. ευρώ με επικεφαλής την ελληνική εταιρεία Lamda Develοpment.
Όπως σημειώνει η εφημερίδα, «η μερική ιδιωτικοποίηση που αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα των πιστωτών, θα έπρεπε να έχει εφαρμοστεί ως τμήμα του πακέτου διάσωσης εδώ και καιρό. Ωστόσο καθυστέρησε εξαιτίας μιας διαφωνίας για τη μελλοντική κατανομή των θέσεων στο Διοικητικό Συμβούλιο. Πίσω από την καθυστέρηση αυτή ήταν η επιθυμία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να διασφαλίσει τη συνέχιση του ελέγχου από το κράτος».
Η εφημερίδα σημειώνει ότι οι ιδιωτικοποιήσεις συνιστούν «μια μακρά ιστορία αποτυχιών για την Ελλάδα, αποτυγχάνοντας άλλες φορές λόγω νομικών εμποδίων και άλλες φορές λόγω έλλειψης αγοραστών την περίοδο της κρίσης. Πάνω απ’ όλα όμως υπήρχε έλλειψη πολιτικής βούλησης».
Και προστίθενται τα εξής: «Οι πολιτικοί όλων των κομμάτων ήταν απρόθυμοι να εκχωρήσουν τον έλεγχο των κρατικά ελεγχόμενων επιχειρήσεων. Επειδή αυτές οι εταιρίες λειτουργούσαν για δεκαετίες για την εξυπηρέτηση της πολιτικής πελατείας τους αλλά και την χορήγηση καλά πληρωμένων εργασιών σε αξιωματούχους.
Κατόπιν έντονης πίεσης από τους πιστωτές, ο πρωθυπουργός Τσίπρας αναγκάστηκε να συμφωνήσει το 2015 σε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων – το οποίο ήταν το τίμημα ενός τρίτου προγράμματος για τη σωτηρία της Ελλάδας. Ο Τσίπρας πέρασε σαρωτικούς νόμους ιδιωτικοποιήσεων στη Βουλή. Αλλά στο παρασκήνιο, καθυστερούσε τα περισσότερα από τα σχέδια, υπό τον φόβο των συνδικάτων και της ιδεολογικής αντίστασης στο εσωτερικό του κόμματος».