H Thomas Cook διέθετε μέχρι πριν από μερικούς μήνες άυλα περιουσιακά στοιχεία σχεδόν 2 δισ. λιρών, που αντιστοιχούσαν στο 40% του ενεργητικού της. Μόνο η αξία των αεροσκαφών που διαθέτει και των ανταλλακτικών είναι 533 εκατ. λίρες, ενώ σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg, διαθέτει ρευστότητα 668 εκατ. λίρες και αξιώσεις από τους πελάτες της, πληρωτέες μέχρι το τέλος του χρόνου, 956 εκατ. λίρες. Ο «ξαφνικός θάνατος» που επελέγη για την Thomas Cook, αντί της ολικής ή μερικής διάσωσης ή της ένταξης σε καθεστώς προστασίας από τους πιστωτές (κάτι ανάλογο με την υπαγωγή στο άρθρο 99 του ελληνικού πτωχευτικού δικαίου), ήταν πρώτα απ’ όλα μια πολιτική απόφαση.

Το κατέστησε σαφές τόσο ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον, που επικαλέστηκε τον «ηθικό κίνδυνο» που θα προκαλούσε μια διάσωση, όσο και η υπουργός Επιχειρήσεων του Ηνωμένου Βασιλείου, Αντρεα Λίντσομ, που έκανε λόγο για «χαμένη υπόθεση» και για «σπατάλη των χρημάτων των φορολογουμένων».

Η Λίντσομ περιορίστηκε να υποσχεθεί ότι η αρμόδια υπηρεσία αφερεγγυότητας θα επισπεύσει τον έλεγχο για το αν υπήρξαν παρατυπίες στις ενέργειες των στελεχών της Thomas Cook (δηλαδή, αν μεθόδευσαν δόλια πτώχευση), αλλά από το ύφος και τα συμφραζόμενα προκύπτει ότι ο έλεγχος αυτός θα είναι μάλλον τυπικού χαρακτήρα.

Με δεδομένη τη στάση της κυβέρνησης Τζόνσον, των πιστωτών και του βασικού μετόχου (της κινεζικής Fosun), η διοίκηση της Thomas Cook, τα στελέχη της οποίας επικρίνονται για παχυλά μπόνους άνω των 20 εκατ. λιρών τα τελευταία χρόνια, εμφάνισε ως μονόδρομο τον «ξαφνικό θάνατο», δηλαδή την άμεση ρευστοποίηση των περιουσιακών της στοιχείων, που προκαλεί ντόμινο παρενεργειών σε εκατοντάδες χιλιάδες παραθεριστές, σε χιλιάδες τουριστικές επιχειρήσεις που είναι εξαρτημένες από τα συμβόλαια με την Thomas Cook και σε χιλιάδες εργαζόμενους: 22.000 άμεσα απασχολούμενους στην Thomas Cook και στις θυγατρικές της στη Βρετανία και άλλες χώρες, και σε πολλαπλάσιο αριθμό εργαζομένων σε συνεργαζόμενες τουριστικές επιχειρήσεις.

Η επιλογή του «ξαφνικού θανάτου» από την ηγεσία της Thomas Cook και την κυβέρνηση ενδέχεται να αναδειχθεί σε μείζον σκάνδαλο. Διότι η επιλογή της άμεσης εκκαθάρισης, αντί των ηπιότερων λύσεων, αμφισβητείται με όρους απλής οικονομικής λογικής, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η Thomas Cook δεν είχε σοβαρά διαρθρωτικά προβλήματα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ