Κάθε μεγάλη κρίση, ιδιαίτερα εκείνες που αφορούν την ανθρώπινη ζωή, έχει τα σύμβολά της. Κάποιους ανθρώπους που ξεχωρίζουν από το πλήθος, που αναλαμβάνουν ρόλους και στέκονται δίπλα αλλά και απέναντι στους πολλούς. Για να εκπροσωπήσουν, να προτρέψουν, να διαδόσουν, να εγκαλέσουν, όπου χρειάζεται, να εκφράσουν όσα δεν μπορούν να πουν οι επίσημοι θεσμοί.
του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
Στην καταστροφή του μεγάλου σεισμού της Αθήνας ήταν τα χαραγμένα και δακρυσμένα πρόσωπα των ανδρών των ΕΚΑΜ που έσκαβαν στα συντρίμμια για να ανασύρουν επιζώντες και νεκρούς, αργότερα, στις πυρκαγιές του καλοκαιριού του 2007, ήταν ο ψιλόκορμος Παναγιώτης Φούρλας (πρώην ΕΚΑΜίτης και μετά Γ.Γ Πολιτικής Προστασίας), στην πρώτη φάση του προσφυγικού ήταν ο (αείμνηστος) λιμενικός Κυριάκος Παπαδόπουλος που έσωσε χιλιάδες ζωές στο Αιγαίο.
Στην επιδημική κρίση του κοροναϊού είναι ο λοιμωξιολόγος Σωτήρης Τσιόδρας, ο επιστήμονας, ο άνθρωπος, ο εκπρόσωπος της κοινής λογικής.
Από την Ιατρική Ιωαννίνων, μέχρι τα πιο γνωστά ερευνητικά κέντρα των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Σωτήρης Τσιόδρας απέκτησε την επιστημονική συγκρότηση και εμπειρία ώστε να αναγνωρίζεται ως ένας από τους καλύτερους στο είδος του στην Ελλάδα και διεθνώς.
Όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις ακραίων κρίσεων, ο καθηγητής Τσιόδρας κλήθηκε από την μοναξιά της επιστήμης του στην πρώτη γραμμή του πολέμου κατά της πανδημίας. Μέλος της Επιτροπής Αντιμετώπισης Εκτάκτων Συμβάντων στη Δημόσια Υγεία από Λοιμογόνους Παράγοντες και ταυτόχρονα ο άνθρωπος που συνδέει την χώρα μας με τις παγκόσμιες και ευρωπαϊκές υγειονομικές αρχές.
Πάνω απ΄ όλα, όμως, ένας άνθρωπος του Εθνικού Δημοσίου Συστήματος Υγείας, καθώς μέχρι και την τελευταία στιγμή πριν ξεσπάσει η κρίση έδινε τον καθημερινό αγώνα του στο “Αττικό” και περιέθαλπε ασθενείς με χρόνια παθολογικά και λοιμωξιολογικά νοσήματα.
Όσοι τον γνωρίζουν του αποδίδουν δύο βασικά χαρακτηριστικά: εξαιρετικός επιστήμονας και άνθρωπος με βαθιά κοινωνική συνείδηση.
Βρέθηκε από τους πρώτους στη Μόρια για να κάνει εμβόλια διφθερίτιδας σε ασθενείς της δομής, χωρίς να υπολογίσει τον βαθμό επικινδυνότητας. Και πρόσφατα, πήγε στη Χαλκιδική για να εξετάσει ο ίδιος κάποιο ύποπτο κρούσμα ασθενούς κινεζικής καταγωγής, την ώρα που οι περισσότεροι τού γύρισαν την πλάτη για επιτόπου ιατρική φροντίδα.
Τον τελευταίο καιρό είναι ο άνθρωπος που καθηλώνει –κάθε απόγευμα στις 6– εκατομμύρια Έλληνες στις οθόνες τους. Επωμίζεται το βάρος να ανακοινώσει τα νέα κρούσματα και τους νεκρούς που προστίθενται καθημερινά στην μακάβρια λίστα. Κι επειδή η πανδημία δεν αποτελεί μόνο υγειονομική “βόμβα” αλλά και συνάρτηση της συμπεριφοράς μας απέναντί της, είναι εκείνος που σηκώνει και το φορτίο να “εγκαλέσει”, να επισημάνει την απειθαρχία και την ανευθυνότητά μας, να γίνει “εξομολόγος” αλλά και δάσκαλος.
Είναι αλήθεια πως στο πρόσωπο του Σωτήρη Τσιόδρα, η κυβέρνηση βρήκε εκείνον που υποκαθιστά το μεγάλο έλλειμμα εμπιστοσύνης του πολίτη απέναντι στο κράτος και την πολιτική. Και, αναμφίβολα, βγάζει την κυβέρνηση από την δύσκολη θέση να διατυπώσει προτροπές με πολιτικό κόστος. Άλλο πράγμα ο Τσιόδρας, άλλο ο Κικίλιας ή οιοσδήποτε άλλος υπουργός. Αυτά που μπορεί να πει ο ένας τόσο ανθρώπινα, ανιδιοτελώς και πειστικά, δεν τολμά να τα πει ο άλλος εκπροσωπώντας το (απαξιωμένο στην συνείδηση πολλών) Κράτος.
Επειδή είναι επιστήμονας και ψυχρά ουδέτερος, είναι, εκ των πραγμάτων, και αναλώσιμος. Όσοι σήμερα τον “αποθεώνουν” εύκολα μπορεί αύριο να τον αφήσουν να κατρακυλήσει στην επιθετική κριτική και τις μομφές των μέσων ενημέρωσης εάν, ο μη γένοιτο, συμβεί κάτι και η ακραία κατάσταση αποκτήσει χαρακτηριστικά καταστροφής. Πιθανώς, θα βρεθεί και στο στόχαστρο των συναδέλφων του, οι οποίοι σήμερα συνεισφέρουν μεν, διατηρούν, δε, μια ικανή απόσταση ασφαλείας από τις ευθύνες των όποιων επιλογών. Είναι βέβαιο πως ο Σωτήρης Τσιόδρας το γνωρίζει αυτό, όμως γνωρίζει πρώτα απ΄ όλα ποιο είναι το καθήκον του.
Γνωρίζει, δηλαδή, πως χρησιμοποιείται, μεταξύ άλλων, και ως επικοινωνιακή “ασπίδα”. Καταλαβαίνει, επίσης, πως κάποιοι επιχειρούν μια επικοινωνιακή και πολιτική σπέκουλα, τον εκμεταλλεύονται, δηλαδή, ωσάν να προέρχεται από το Μητρώο Στελεχών της Ν.Δ και τον έχουν αναγάγει σε άτυπο εκπρόσωπο της κυβέρνησης και όχι μόνο –όπως είναι βέβαιο πως αισθάνεται ο ίδιος- ως εκπρόσωπο της επιστήμης του και της επίσημης Πολιτείας εν μέσω πανδημίας.
Γι αυτό και δεν συμμετέχει στην ευτελή κομματομιντιακή αντιπαράθεση που σπεύδουν κάποιοι να προκαλέσουν μεταβάλλοντας έναν αυθύπαρκτο επιστήμονα σε “Τσιόδρα μας”.
Εάν όλα εξελιχθούν κατ’ ευχήν, η χώρα θα έχει κερδίσει –μαζί με άλλους επιστήμονες– έναν σημαντικό άνθρωπο που θα υποδεικνύει πως οι ικανοί με κοινωνική αντιστοίχηση μπορούν να διαδραματίσουν ρόλους υπέρ των πολιτών που υπερβαίνουν την γραφειοκρατία και τις κομματικές επετηρίδες.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ακόμα κι όταν επιστρέψει στο νοσοκομείο, τους ασθενείς του, το πανεπιστήμιο, ή και το ψαλτήρι της ενορίας του, θα έχει παραμείνει το σύμβολο μιας φαραωνικής κρίσης και ο άνθρωπος που ενώνει, επικαλούμενος την κοινή λογική και την κοινωνική ευθύνη.
Ας μην τον “μολύνει”, λοιπόν, κανένας. Διότι δεν είναι κανενός. Μπορεί να δηλώνει…Ολυμπιακός στην ποδοσφαιρική του ταυτότητα, κομματική ταυτότητα, ωστόσο, δεν έχει. Και είναι μάλλον βέβαιο πως μέχρι τέλους θα παραμείνει ” σοβαρός επιστήμονας της πατρίδας” και θα αποκηρύξει τους άλλους ρόλους που θέλουν ορισμένοι εκ του πονηρού να του αναθέσουν…
Υ.Γ Για να αποδωθούν δικαίως, πάντως, “τα του Καίσαρος τω Καίσαρι”,καλό θα ήταν στην επόμενη ενημέρωση που θα κάνει να προτρέψει (ξανά, και ξανά, και ξανά…) τους πιστούς να μην προσέρχονται στις εκκλησίες όπου ψέλνει. Είναι σαφές πως κάθε αφορμή για εκδήλωση κοινωνικής ανευθυνότητας και ανοησίας πρέπει να επισημαίνεται. Ειδικά όταν, άθελά του, μπορεί να την προκαλεί και ο ίδιος…
Φωτό από την απευθείας τηλεοπτική μετάδοση των παράνομων συναθροίσεων…