ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Είσαι κλεισμένος στο σπίτι. Ταμπουρωμένος, με το αντισηπτικό (εάν έχεις βρει στο σούπερ μάρκετ) στα χέρια και τον Τσιόδρα στην τηλεόραση. Εκεί, γύρω στις 6 το απόγευμα. Ζεις με την αγωνία εάν θα σου απαγορέψουν ακόμα και τη βόλτα με το σκύλο, ακούς τους αριθμούς των νεκρών στην Ιταλία, την Ισπανία, τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, την Βομβάη.
Αγωνιάς μαζί με τους επιστήμονες για το πότε θα βρεθεί το εμβόλιο. Προσπαθείς να μπεις στο e-baniking των τραπεζών να πληρώσεις την ρύθμιση ή στο forma.gov να τυπώσεις “έντυπα κατ’ εξαίρεση μετακίνησης”. Τηλεφωνείς στον παππού, τα παιδιά, τους συγγενείς και φίλους για να μάθεις εάν ανέβασαν πυρετό, εάν βήχουν. Ρωτάς, ψάχνεις να βρεις εάν εντάσσεσαι στις ΚΑΔ που θα πάρουν το 800άρι.
Και χτυπά το τηλέφωνο. Σε ρωτούν από την εταιρεία δημοσκοπήσεων τι θα ψηφίσεις την Κυριακή. Την Κυριακή; Και μόνο με την ιδέα ότι θα βγεις την Κυριακή από το σπίτι για μια βόλτα στο εκλογικό κέντρο, αναθαρρείς. Ένα κύμα αισιοδοξίας μπαίνει από τα κλειστά παράθυρα. Ξανακοιτάζεις κλεφτά στην τηλεόραση τον μειλίχιο Τσιόδρα, μαζεύεσαι φοβισμένα μπροστά στην “αστυνομική” φιγούρα του Χαρδαλιά. Μητσοτάκης, φυσικά. Μητσοτάκης και ξερό ψωμί. Αρκεί να ζήσουμε, να διώξουμε αυτόν τον άτιμο κοροναϊό. Αρκεί να προλάβουμε τον 15αύγουστο, αφού χάσαμε το Πάσχα. Μητσοτάκης 90%!
Σ.Κ