ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Ως εμβληματικός “αντι-Σύριζα” αρθρογράφος, ο Γιάννης Πρετεντέρης επιχειρηματολογεί –από “Τα Νέα”– υπέρ μιας αιφνιδιαστικής πρόωρης προσφυγής στις κάλπες από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
«Ο Μητσοτάκης πρέπει να μηδενίσει με κάποιον τρόπο το κοντέρ, δεν μπορεί να κάνει σαν να μη συνέβη τίποτα. Και στην περίπτωση αυτή φυσικά οι εκλογές τον Σεπτέμβριο θα καταστούν μονόδρομος. Δεν νομίζω ότι προλαβαίνει νωρίτερα», αναφέρει σχετικά φυλλομετρώντας το ημερολόγιο του πρώτου φθινοπωρινού μήνα.
«Αν η εικόνα παραμείνει εκείνη που αποτυπώνουν σήμερα οι δημοσκοπήσεις, τότε μόνο αν τρελαθεί από την καραντίνα ο Μητσοτάκης δεν θα κάνει εκλογές», τονίζει για όσους δεν κατανόησαν επαρκώς.
Να τρελαθεί από την καραντίνα ο πρωθυπουργός, μάλλον αδύνατον. Ως εκ τούτου η προτροπή του αρθρογράφου αναδεικνύεται ως η μοναδική λογική λύση στο μετα-χάος του κοροναϊού.
Άλλη αρθρογράφος –του ιδίου κλίματος– προεξοφλεί έμμεσα πως “ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κλείσει τον ιστορικό του κύκλο” επειδή, όπως λέει, δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις δύο μείζονες κρίσεις της εποχής, εκείνη του μεταναστευτικού και αυτή του κοροναϊού. Και σπεύδει επικουρικά άλλος αρθρογράφος να σπείρει τον εφιαλτικό ιό του “τι θα συνέβαινε εάν μας κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ”…
Βρίθουν τα μέσα ενημέρωσης παρομοίων ρεπορτάζ και αναλύσεων σχετικά με τις δεύτερες –ή μήπως πρώτες– σκέψεις του Μεγάρου Μαξίμου για έναν εκλογικό αιφνιδιασμό, μεταξύ πρώτου (που σταδιακά ολοκληρώνεται) και δευτέρου κύματος (πιθανώς από τον Οκτώβριο εάν βοηθήσει το ελληνικό καλοκαίρι) της πανδημίας και της οικονομικής καταστροφής που αυτή συνεπάγεται.
Αρωγός στον σχεδιασμό οι δημοσκοπήσεις που αναδεικνύουν την πολιτική ηγεμονία του πρωθυπουργού και την “σωτήρια” διαχείριση του στους “πολέμους” των τελευταίων μηνών, από τον Έβρο μέχρι την απογευματινή ενημέρωση των 6 υπό το δίδυμο Τσιόδρας-Χαρδαλιάς.
Οι πιο φλύαροι θιασώτες του σεναρίου –μεταξύ αυτών κυβερνητικοί βουλευτές και πολιτευτές– κτίζουν ακόμα πιο στέρεα το επιχείρημα: “Να τελειώνουμε με τον Τσίπρα”!
Ακόμα μια ή και δύο ήττες (πρώτη αναμέτρηση με απλή αναλογική και δεύτερη με το νέο εκλογικό νόμο), λένε, θα βυθίσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε “δαντική” εσωστρέφεια και σε αλλαγή ηγεσίας. Μύχιος πόθος: η οριστική αποστρατεία του Αλέξη Τσίπρα στα 45 του.
Και, ταυτόχρονα, όπως θα έλεγαν οι εκπρόσωποι της σκληρής υπερδεξιάς πτέρυγας, ο αφανισμός της Αριστεράς και της “πολιτικής ηγεμονίας της”…
Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα και η προσφερόμενη συναίνεση εκ μέρους του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, τούτες τις ώρες του παγκόσμιου ζόφου, δεν αντιμετωπίζεται ως απόδειξη σοβαρής και υπεύθυνης αντιπολίτευσης αλλά εκλαμβάνεται ως αδυναμία. “Δεν έχει χώρο, δεν έχει λόγο ύπαρξης, είναι σε πολιτική καραντίνα”, δηλώνουν οι κήνσορες του διχασμού και οι ζηλωτές του “αντι-Σύριζα” μετώπου.
Τεχνηέντως, μάλιστα, σκιαγραφείται και η επιθυμητή διάδοχη κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ.
Εάν μελετήσει κανείς προσεκτικά τις τελευταίες ομιλίες του πρωθυπουργού στη Βουλή (κι αυτή την πρόσφατη για τον κοροναϊό), θα επισημάνει εύκολα τις συχνές αναφορές σε συγκεκριμένα/ο πρόσωπα/ο ως εκφραστές/ής της μετριοπαθούς και μάλλον αρεστής πλευράς του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η μετριοπάθεια του Τσίπρα δεν αναγνωρίζεται, ενώ οι ήπιοι τόνοι του Συριζαϊκού σύμπαντος (ακόμα και του Πολάκη) δεν αποδίδονται σε “γραμμή Τσίπρα” αλλά σε αμηχανία και ηττοπάθεια.
Το “να τελειώνουμε με τον Τσίπρα” που διατρέχει την επιχειρηματολογία των μιντιακών χειροκροτητών της κυβέρνησης και των ξεσαλωμένων πελταστών της στο διαδίκτυο, προδίδει, ωστόσο, αυτό ακριβώς που θέλουν να υποτιμήσουν. Ότι τον Τσίπρα υπολογίζουν ως αντίπαλο και μάλλον τον μόνο που μπορεί να αμφισβητήσει την καλοσχεδιαζόμενη “αγιογραφία”.
Τυχαίο, το γεγονός, ότι το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που πέφτει με ορμή επάνω μας (#Μενουμε_Ορθιοι), εξαφανίστηκε σχεδόν από τα πρωτοσέλιδα του φιλοκυβερνητικού Τύπου και από τα δελτία ειδήσεων; Καθόλου…
Βεβαίως, ο Μητσοτάκης θα κάνει τη δουλειά του. Και μέχρις ώρα, για να είμαστε δίκαιοι και ακριβείς, την κάνει καλά. Θα πάρει, τώρα, τα μέτρα που θεωρεί ενδεδειγμένα και ταιριάζουν στην φιλοσοφία του, και, εφόσον δει πως τον ευνοούν οι συνθήκες, θα προσφύγει σε πρόωρες εκλογές για να μηδενίσει το κοντέρ και να εφαρμόσει πολιτικές που σε συνθήκες απειλής χρεοκοπίας θα είναι ευκολότερο να δρομολογηθούν.
Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ τι θα κάνουν; Είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν έναν εκλογικό αιφνιδιασμό ως συντεταγμένη παράταξη, ή θα σκάβουν ορύγματα την τελευταία στιγμή;
Η παρουσίαση του δικού του σχεδίου για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που έφερε ο κοροναϊός είναι αναμφίβολα ένα θετικό δείγμα. Έβαλε στη δημόσια συζήτηση (αν και “θάφτηκε” στα μέσα ενημέρωσης) μια συγκεκριμένη και κοστολογημένη πρόταση, την οποία θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να επικαλεστεί όταν, και εάν, έρθουν τα ακόμα πιο δύσκολα…