Επιπλέον μισό δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο κινδυνεύουν να βυθιστούν στη φτώχεια εάν δεν τεθούν γρήγορα σε εφαρμογή προγράμματα στήριξης, ειδικά προς τις λιγότερο προνομιούχες χώρες, για να αντιμετωπιστεί ο αντίκτυπος της παγκόσμιας πανδημίας του κορονοϊού, προειδοποιεί με έκθεσή της που δίνεται στη δημοσιότητα σήμερα η μη κυβερνητική οργάνωση Oxfam.
Η Oxfam διευκρινίζει πως ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού που κυμαίνεται μεταξύ του 6% και του 8% διατρέχει κίνδυνο να περιπέσει στην ανέχεια, καθώς οι κυβερνήσεις τραβάνε χειρόφρενο στην οικονομική δραστηριότητα, έχουν αναστείλει σε πολλές περιπτώσεις κάθε δραστηριότητα, στην προσπάθειά τους να εμποδίσουν την εξάπλωση του ιού.
Η κρίση «μπορεί να γυρίσει σε παγκόσμια κλίμακα δέκα χρόνια πίσω τον αγώνα για την καταπολέμηση της φτώχειας, ακόμα και 30 χρόνια πίσω σε ορισμένες περιοχές, όπως η υποσαχάρια Αφρική, η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική», αναλύει η ΜΚΟ και τονίζει πως η μισή και πλέον ανθρωπότητα κινδυνεύει να βρεθεί πλέον κάτω από το όριο της φτώχειας εξαιτίας της πανδημίας.
Η Oxfam απευθύνει αυτή την προειδοποίηση λίγο πριν από τις συνόδους, αργότερα τον Απρίλιο, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, καθώς και της Ομάδας των Είκοσι (G20), που θα διεξαχθούν όλες με βιντεοδιασκέψεις.
Ελλείψει συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας, οι φτωχότερες χώρες θα υποστούν βαρύτερα πλήγματα, όπως και οι λιγότερο προνομιούχες ομάδες του πληθυσμού, ιδίως οι γυναίκες.
Για να αποφευχθεί ο κίνδυνος αυτός, η ΜΚΟ προτείνει να προσφερθεί άμεσα βοήθεια σε μετρητά στους ανθρώπους που τη χρειάζονται, να στηριχθούν οι μικρές επιχειρήσεις, καθώς και να τεθεί ως όρος ότι τα ποσά που θα διατεθούν στις μεγαλύτερες θα έχουν αποτέλεσμα να βοηθηθούν οι πιο ευάλωτοι πληθυσμοί.
Η Oxfam καλεί ταυτόχρονα να αναβληθεί για φέτος η αποπληρωμή των δημόσιων χρεών των φτωχότερων χωρών, αναφέροντας για παράδειγμα την Γκάνα, που θα μπορούσε να «μοιράζει 20 δολάρια τον μήνα» σε κάθε έναν από ένα σύνολο «16 εκατομμυρίων» ανθρώπων, «παιδιών, ανθρώπων με αναπηρία και ηλικιωμένων», για «έξι μήνες» εάν δεν ήταν υποχρεωμένη να καταβάλλει τοκοχρεολύσια.
Μεταξύ άλλων προτάσεών της, η ΜΚΟ εισηγείται αύξηση κατά 1 τρισεκ. δολάρια των Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων (ΕΤΔ) του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για να προσφερθεί βοήθεια στις φτωχότερες χώρες, αύξηση της αναπτυξιακής βοήθειας των δωρητριών χωρών άμεσα, καθώς και θέσπιση έκτακτων εισφορών αλληλεγγύης και φορολόγηση των εξαιρετικά υψηλών κερδών και μερισμάτων, των μεγαλύτερων περιουσιών, των χρηματοοικονομικών προϊόντων με κερδοσκοπική φύση και των δραστηριοτήτων που επιβαρύνουν το περιβάλλον.
Το Παρίσι «θα μπορούσε να αποφασίσει χωρίς χρονοτριβή την ακύρωση της αποπληρωμής των χρεών αναπτυσσόμενων χωρών το 2020, για να τις βοηθήσει άμεσα μπροστά στην κρίση», προτείνει ο Ρομπέν Γκιτάρ, στέλεχος του παραρτήματος της Oxfam στη Γαλλία.
Σύμφωνα με τη διεθνή μη κυβερνητική οργάνωση με έδρα το Ναϊρόμπι, «η οικονομική κρίση που εκτυλίσσεται με ταχύτητα είναι ακόμη βαθύτερη από την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008» και, ανεξαρτήτως σεναρίου, «η παγκόσμια φτώχεια μπορεί να αυξηθεί για πρώτη φορά από το 1990».
«Οι πλούσιες χώρες έχουν δείξει ότι σε αυτή την περίοδο κρίσης μπορούν να κινητοποιήσουν τρισεκατομμύρια για να υποστηρίξουν τις οικονομίες τους», υπογραμμίζει η Όξφαμ, όμως «αν οι αναπτυσσόμενες χώρες δεν μπορέσουν επίσης να καταπολεμήσουν τις υγειονομικές και οικονομικές συνέπειες» της πανδημίας, «η κρίση θα συνεχιστεί και θα βλάψει ακόμα περισσότερο όλες τις χώρες, πλούσιες και φτωχές».