Αποκαλυπτικός αν και αμήχανος, όπως πληροφορούμαι, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας κατά την συζήτηση στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας σχετικά με όσα συνέβησαν τις προηγούμενες ημέρες στον Έβρο. “Κεκλεισμένων των θυρών”, ο συνήθως μετριοπαθής πολιτικός –εκ της “καραμανλικής” σχολής, εάν έχουν, πλέον, νόημα αυτοί οι προσδιορισμοί– είπε πράγματα που δεν θα μπορούσε ενδεχομένως να διατυπώσει στη δημόσια σφαίρα. Κι αυτό διότι, ως γνωστόν, καραδοκούν να του επιτεθούν πρώτοι οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι, υποβοηθούμενοι από προπαγανδιστικούς μηχανισμούς των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
Ο υπουργός περιέγραψε τι συνέβη τις προηγούμενες ημέρες στην περιοχή Πέπλου και Φερρών:
«Η Ελλάδα ξεκίνησε προπαρασκευαστικές εργασίες, για την ακρίβεια μετρήσεις και αποψιλώσεις για την κατασκευή, επέκταση και προέκταση Φράκτη στον Έβρο, στην περιοχή Φερών, εντός της ελληνικής επικράτειας», είπε. Και συνέχισε: «Η Τουρκία ζήτησε να μάθει, να ενημερωθεί, για τις συντεταγμένες της κατασκευής του Φράκτη αυτού». «Στο αίτημα αυτό», πρόσθεσε, «η Ελλάς απάντησε στη τουρκική πλευρά αρνητικά, λέγοντας ότι ο Φράκτης κατασκευάζεται αποκλειστικά εντός του ελληνικού εδάφους και άρα δεν υφίσταται λόγος ενημέρωσης της τουρκικής πλευράς επί των στοιχείων τα οποία ζήτησαν». Και συνέχισε: «Σε συνέχεια κινητικότητας της τουρκικής πλευράς σε σημείο που είχαν γίνει προπαρασκευαστικές εργασίες από πλευράς μας, επιδώσαμε νεότερη ρηματική διακοίνωση στον εδώ Τούρκο πρέσβη, ενώ τουρκική ανακοίνωση ισχυρίζεται την επομένη μέρα, ανακριβώς, ότι εμείς παραβιάσαμε τα χερσαία σύνορα της Τουρκίας».
Ο κ. Δένδιας έκανε λόγο σε “κινητικότητα της τουρκικής πλευράς σε σημείο που είχαν γίνει προπαρασκευαστικές εργασίες από πλευράς μας”. Σαφής η παραδοχή, δηλαδή, πως η “κινητικότητα” σημειώθηκε εντός του ελληνικού εδάφους, εκεί όπου γίνονταν οι “προπαρασκευαστικές ενέργειες” εκ μέρους μας. Λογικό. Μόνο κάτι τέτοιο θα δικαιολογούσε, άλλωστε, τα ελληνικά διαβήματα.
Μόνο που στον δημόσιο λόγο του αλλά και κατά την συζήτηση στην επιτροπή ο υπουργός Εξωτερικών επιτέθηκε στην αντιπολίτευση -μείζονα και ελάσσονα- γιατί διεκδίκησαν εξηγήσεις. Η κυβέρνηση παίζει με τις λέξεις. Υποστηρίζει πως δεν έγινε κατάληψη εδάφους -εν γένει σωστό-, ομολογεί, ωστόσο, πως οι Τούρκοι μπήκαν σε ελληνικό έδαφος. Τα περί ταύτισης με “ακροδεξιά σάϊτ” ή διολίσθηση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝ.ΑΛ στις θέσεις Βελόπουλου αποδεικνύονται ανοησίες.
Όμως, έχουν ενδιαφέρον όσα είπε ο υπουργός Εξωτερικών και ως “συστάσεις” προς την αντιπολίτευση και δη προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
“Τα εθνικά ζητήματα δεν θα πρέπει να τυγχάνουν εκμετάλλευσης και ιδίως κομματικής ή ακόμη χειρότερα μικροκομματικής εκμετάλλευσης. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να θέτουμε σε κίνδυνο τα εθνικά μας συμφέροντα προκειμένου να κερδίσουμε λίγες και παροδικές εντυπώσεις και δημοσιότητα στο εσωτερικό. Η χώρα έχει πληρώσει επανειλημμένα στην ιστορία της, πρόσφατη και απώτερη, την προσπάθεια εκμετάλλευσης των εθνικών θεμάτων. Κατά τούτο δεν προτίθεμαι να συμπράξω αυτοβούλως σε μια τέτοια διαδικασία”, τόνισε.
Ο κ. Δένδιας θα προτιμούσε, μάλλον, να περιβληθούν με την σιωπή της αντιπολίτευσης όσα συνέβησαν στον Έβρο. Δεν εξηγούνται διαφορετικά οι παραινέσεις του. Όμως, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με τις πρώτες ανακοινώσεις τους, ζήτησαν ενημέρωση. Την οποία ο κ. Δένδιας παρείχε μετά από τρεις ολόκληρες ημέρες. Θα μπορούσε να το είχε πράξει νωρίτερα, έστω και τηλεφωνικά.
Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει, όμως, αυτό που ανέφερε: “Η χώρα έχει πληρώσει επανειλημμένα στην ιστορία της, πρόσφατη και απώτερη, την προσπάθεια εκμετάλλευσης των εθνικών θεμάτων”.
Συνιστά αυτό μια έκρηξη αυτοκριτικής από έναν μετριοπαθή πολιτικό για τον τρόπο με τον οποίο το κόμμα του εκμεταλλεύτηκε το Μακεδονικό και την Συμφωνία των Πρεσπών; Γιατί δεν το λέει καθαρά;
Ο ίδιος, είναι αλήθεια, πως στάθηκε απέναντι στις εξαλλοσύνες των ακραίων, στην χειραγώγη των συλλαλητηρίων και στην ψηφοθηρία μέσα στο κλίμα διχασμού και κατηγοριών περί προδοσίας. Το κόμμα του, όμως, και η κυβέρνηση στην οποία μετέχει δεν διατύπωσε την παραμικρή αυτοκριτική για όλα αυτά. Πιθανότατα, δε, δεν συμφωνεί καν με την δική του ασθενή αυτοκριτική.
Το γεγονός, άλλωστε, πως έγινε και ο ίδιος στόχος των ακραίων φωνών που χρησιμοποιούν γνωστούς σκοτεινούς μηχανισμούς αποδεικνύει πως οι απόψεις του μάλλον μειοψηφικές παραμένουν. Γι αυτό και δεν είναι λίγοι εκείνοι που εισηγούνται την αντικατάστασή του από “εκλεκτούς” της υπερδεξιάς πτέρυγας. Μάλλον περισσότερους “φίλους” έχει στην αντιπολίτευση απ΄ ότι στο ίδιο του το κόμμα…
Υ.Γ : Και μια επισήμανση που αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ: Από την στιγμή, προ μηνών, που ο Αλέξης Τσίπρας τάχθηκε υπερ του κλεισίματος των συνόρων απέναντι στον μεταναστευτικό εκβιασμό που επιχείρησε ο Ταγίπ Ερντογάν, η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως προς το θέμα της κατασκευής του φράκτη δεν μπορεί παρά να είναι θετική. Πάντοτε, βεβαίως, λαμβάνοντας υπόψη όλα όσα αφορούν την τήρηση των κανόνων του διεθνούς δικαίου. Ήξεις αφήξεις δεν επιτρέπονται…