Ο Αριστοτέλης Σαρρηκώστας, ο άνθρωπος που απαθανάτισε τις ιστορικές στιγμές κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, μέσα από τον φακό του, εξιστορεί τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου. O Αριστοτέλης Σαρρηκώστας μιλώντας στο Mega εξιστορεί:
«Τις ημέρες εκείνες, η Αθήνα ήταν ένα καζάνι που έβραζε. Το Πολυτεχνείο δεν ήταν μόνο εκείνο το τριήμερο, ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 1973 όταν έγινε η πρώτη κατάληψη της Νομικής και εν συνεχεία η δεύτερη κατάληψη τον Μάρτιο, όταν για πρώτη φορά είδαμε να φωνάζουν συνθήματα εναντίον της Χούντας «Κάτω η Χούντα» και το βασικό σύνθημα «Ψωμί Παιδεία Ελευθερία». Κατά βάση όμως, ήταν ο νόμος 1347 που επιστράτευε τους συνδικαλιστές φοιτητές, και εκεί έδωσαν και τα υπόλοιπα συνθήματά τους, όπως «Κάτω η Χούντα», «Έξω οι Αμερικάνοι», για να φθάσουμε στο τελευταίο τριήμερο».
Γενικά η περιοχή σε Σύνταγμα, Ομόνοια, Μοναστηράκι, πλατεία Καραϊσκάκη, Αλεξάνδρας ήταν σε αστυνομικό κλοιό και δεν άφηναν τον κόσμο να πλησιάσει το Πολυτεχνείο.
Οι φοιτητές είχαν κλειστεί μέσα μετά από φοβερό κυνηγητό από την Αστυνομία για να προφυλαχθούν και όταν πήγαν να βγουν η Αστυνομία είχε κλείσει τις εισόδους οπότε έμειναν εκεί. Όλες οι φοιτητικές παρατάξεις έγιναν μία και κατασκεύασαν τον ραδιοφωνικό σταθμό που είχε εμβέλεια σε όλη την Ελλάδα.
Όλο και περισσότερος κόσμος μαζευόταν καθημερινά έξω από το Πολυτεχνείο. Η Αστυνομία προσπαθούσε με όλους τους τρόπους -μπαίνοντας σε λεωφορεία και τραμ και χτυπώντας κόσμο- να μην κατεβαίνει στον Πολυτεχνείο. Όμως ο κόσμος παρά το ξύλο και τις πλαστικές σφαίρες που χτυπούσαν την ημέρα, κατέβαινε στο Πολυτεχνείο. Το βράδυ χρησιμοποιούσαν και κανονικές σφαίρες.
«Όλες οι γύρω ταράτσες είχαν καταληφθεί από αστυνομικούς, εμείς όμως οι φωτορεπόρτερ κάναμε το καθήκον μας: να παρουσιάσουμε την αλήθεια σε όλο τον κόσμο» λέει ο κ. Σαρρηκώστας που εργαζόταν στο Associated Press και αποστολή του ήταν να τραβήξει ό,τι έβλεπε και να τα στείλει στο εξωτερικό για να δει ο κόσμος τι συνέβαινε στην Ελλάδα. Θυμάται πώς κατάφερε παρά τον αστυνομικό κλοιό να φθάσει στο Πολυτεχνείο λόγω μιας απίστευτης συγκυρίας που ακόμη δεν μπορεί να πιστέψει. Όταν βρισκόταν στο Χημείο και τύπωνε φωτογραφίες για να στείλει στο AP, άκουσε τις ερπύστριες των τανκς και ειδοποίησε τον διευθυντή του ο οποίος πήγε μαζί του για να γράψει την ιστορία.
Μπήκαν στο αυτοκίνητο του διευθυντή του με αγγλικές πινακίδες που είχε ως ξένος ανταποκριτής και κατέβηκαν την Αμερικής πέφτοντας πάνω στη φάλαγγα των τανκς. Στη συνέχεια ο κ. Σαρρηκώστας περιγράφει πώς τους πλησίασε αστυνομικό αυτοκίνητο μπροστά στο Πανεπιστήμιο και πώς απειλήθηκαν με περίστροφο και την αντίδραση του, που τους επέτρεψε τελικά να συνεχίσουν τον δρόμο τους προς το Πολυτεχνείο.
Τα τανκς σταμάτησαν μπροστά στο Πολυτεχνείο, και το μεγάλο ήταν μπροστά στην κύρια πύλη. Σε απόσταση 30 μέτρων ο κ. Σαρρηκώστας είχε λάβει θέση και φωτογράφιζε. Τα υπόλοιπα ανήκουν στην Ιστορία. Ο κ. Σαρρηκώστας περνώντας ένα μήνυμα, τόσο για τα προηγούμενα χρόνια όσο και τη σημερινή συγκυρία, τονίζει ότι «το Πολυτεχνείο δεν ανήκει σε κανένα κόμμα αλλά στους νεκρούς που θυσιάστηκαν για εμάς και δεν πρέπει να το εκμεταλλεύεται κανένας».