ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Εφόσον ο Ανδρέας Λοβέρδος θέλει να διατηρήσει κάποιες ισχνές ελπίδες στην κούρσα διεκδίκησης της ηγεσίας του ΚΙΝ.ΑΛ/ΠΑΣΟΚ μάλλον πρέπει να απαλλαγεί άμεσα από το σλόγκαν της καμπάνιας του όπως ο ίδιος το περιέγραψε σε πρόσφατες δηλώσεις του. Τι πάει να πει “ιδεολογικός πόλεμος με τη Ν.Δ αλλά υπαρξιακός πόλεμος με τον ΣΥΡΙΖΑ”; Ποιοι επικοινωνιακοί σύμβουλοι τον ώθησαν σε μια τέτοια επιλογή αδυνατώντας να κατανοήσουν πως τον υπονομεύουν με το “καλημέρα”; Κι ο ίδιος, όμως, δεν μπορεί να καταλάβει πως με ένα τέτοιο σύνθημα είναι καλύτερα να παραδώσει από τώρα τα κλειδιά της Χαριλάου Τρικούπη στην Φώφη Γεννηματά, ή, έστω, να αφήσει άλλους να δοκιμάσουν την τύχη τους.
Πιθανώς, ο πρώην υπουργός και επίδοξος διεκδικητής της ηγεσίας του κόμματός του να επηρεάστηκε από πρόσφατη δημοσκόπηση που εμφανίζει το 1/3 των ψηφοφόρων του ΚΙΝ.ΑΛ να προτιμούν τη συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ του Κυριάκου Μητσοτάκη εάν δημιουργηθούν κάποτε οι ανάλογες συνθήκες. Πριν συμβεί, ωστόσο, κάτι τέτοιο θα μεσολαβήσουν εκλογές. Εφόσον, λοιπόν σε αυτές τις εκλογές κατέλθει το “ΚΙΝ.ΑΛ Λοβέρδου” είναι μάλλον βέβαιο πως αρκετοί ψηφοφόροι θα σπεύσουν στην αυθεντική εκδοχή και στον μεγάλο εταίρο μιας τέτοιας συγκυβέρνησης, ήτοι στη Ν.Δ. Ιδιαίτερα, δε, όταν ελάχιστοι είναι εκείνοι που πιστεύουν πως ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι εξ εκείνων που θα ζωθεί τα φυσεκλίκια για να κηρύξει ανηλεή και μέχρις εσχάτων ιδεολογικό πόλεμο με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Εκτός εάν έχει κατά νου κάποια εκδοχή “εμφυλίου” πολέμου. Διότι τι είδους ιδεολογικό πόλεμο να κάνεις με τη Ν.Δ του Άδωνι Γεωργιάδη, τον οποίο έχεις δηλώσει πως αγαπάς σαν “μικρό αδελφό” σου; Πνίγονται στο αίμα οι οικογένειες;
Ως προς τον “υπαρξιακό” πόλεμο με τον ΣΥΡΙΖΑ, τα πράγματα είναι περισσότερο κατανοητά. Ένας τέτοιος πόλεμος είναι αναμφίβολα στην “μενταλιτέ” του Ανδρέα Λοβέρδου και δεν έκρυψε ποτέ πόσο μισεί τον Αλέξη Τσίπρα. Αφού δεν στάθηκε εφικτό να τον δείρει σε δημόσια θέα μέσα στο κοινοβούλιο είναι λογικό να θέλει να τον εξοντώσει πολιτικά στις κάλπες. Το ερώτημα είναι εάν κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί. Και εδώ οι αριθμοί μάλλον δεν βγαίνουν.
Είναι γνωστό –εκλογικά και δημοσκοπικά αποδεδειγμένο– πως από το 2012 και μετά στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν μετοικήσει εκατοντάδες χιλιάδες πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται, όμως, για αντιδεξιούς ψηφοφόρους που εξοργισμένοι από την έκπτωση του ανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ στο βενιζελικό συνονθύλευμα της “Ελιάς” και μετά της συγκυβέρνησης με τον Αντώνη Σαμαρά επέλεξαν συνειδητά να ακολουθήσουν τον Αλέξη Τσίπρα.
Για να υπερδιπλασιάσει τα ποσοστά του το ΚΙΝ.ΑΛ, όπως πομπωδώς υπόσχεται ο Ανδρέας Λοβέρδος, πρέπει να επαναπατρίσει μεγάλο αριθμό αυτών των σκληρά αντιδεξιών πρώην ΠΑΣΟΚ ψηφοφόρων. Με τον …μεγάλο αδελφό του Άδωνι στην ηγεσία, όμως, είναι ευκολότερο να πουλήσεις ψυγείο σε Εσκιμώο παρά να πείσεις αυτούς που έχουν ακόμα στις τραπεζαρίες τους φωτογραφίες του Ανδρέα (Παπανδρέου) να τις αντικαταστήσουν με άλλες διπλής όψεως που από τη μία πλευρά να έχουν το νεότερο Ανδρέα(Λοβέρδο) και από την άλλη τον Κυριάκο(Μητσοτάκη). Υπερδιπλασιασμός ποσοστού, βεβαίως, με εισροή ψηφοφόρων από τη Ν.Δ, φυσικά δεν νοείται, καθώς ακόμα και οι πλέον αφελείς βρίσκουν πάντοτε τον δρόμο προς το αυθεντικό από τις ιμιτασιόν εκδοχές.
Το “μανιφέστο” Λοβέρδου, ως εκ τούτου, μπάζει από παντού. Η Φώφη Γεννηματά εκ των πραγμάτων μπορεί να ικανοποιήσει καλύτερα αυτό που ο –εκτός απροόπτου– συνυποψήφιός της προτείνει.
Αφενός, με την αντιδεξιά στροφή της τους τελευταίους μήνες μπορεί καλύτερα να προσελκύσει πρώην ΠΑΣΟΚους που ψηφίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ και ενδεχομένως να απογοητεύονται από την εσωστρέφεια και το θολό μήνυμα που εκπέμπει. Αν και η εκλογική βάση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποδεικνύεται αρκετά συμπαγής και είναι δύσκολο να διαρραγεί εάν δεν εκδηλωθούν ακραίες αυτοκτονικές τάσεις…
Και από την άλλη, λόγω της καλής σχέσης που οικοδόμησε με τη Ν.Δ ως υπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, μπορεί να κρατά ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας και με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Την ίδια ώρα που μπορεί αρκετά εύκολα –εάν κλείψουν μονομανίες και εγωϊσμοί– να συνομιλήσει και με τον Αλέξη Τσίπρα- κάτι που ήδη συμβαίνει δι΄ αντιπροσώπων.
Οι φιλοδοξίες στην πολιτική, όμως, είναι και θεμιτές και νόμιμες. Ως εκ τούτου ο Ανδρέας Λοβέρδος έχει κάθε δικαίωμα και να θέλει και να διεκδικεί. Το πιθανότερο είναι πως θα χάσει εύκολα τη μάχη της ηγεσίας, όχι μόνο απέναντι στη Φώφη Γεννηματά αλλά και έναντι άλλων πιθανών ανθυποψηφίων. Και ίσως στο τέλος αυτής της κούρσας η μετάβασή του σε μια κατάσταση κοντά στη Ν.Δ του Κυριάκου Μητσοτάκη να είναι τελικά ευκολότερη.
Σ.Κ