Newsroom Team Οχι κύριε Κοντοζαμάνη μας. Δεν βρισκόΜΑΣΤΕ σε πόλεμο! Εσείς βρίσκεΣΤΕ σε πόλεμο. Με τους γιατρούς. Με τους εργαζόμενους. Με τους φοιτητές και τους μαθητές, με τους καθηγητές και τους γονείς τους. Με την κοινωνία ολόκληρη.
Του Αντρέα Παναγόπουλου
Διότι μας είχατε πει και πέρσι τέτοιον καιρό, κύριε Κοντοζαμάνη μας, ότι είμαστε σε πόλεμο. Οχι εσείς ο ίδιος. Ο CEO σας, ο κ. Μητσοτάκης!
Και την κερδίσαμε την πρώτη μάχη του πολέμου. Οχι εσείς. Οι γιατροί, οι πολίτες, ο απλός κόσμος. Γιατί τήρησε τα μέτρα και θυσίασε την Ανοιξη του 2020 και μετά θυσίασε και το καλοκαίρι και το φθινόπωρο και το χειμώνα. Ενα χρόνο τώρα θυσιάζει αυτός ο κόσμος και φως δεν βλέπει από πουθενά. Ανάσα δεν παίρνει. Μέσα σε ένα χρόνο αυτή η κοινωνία, ο κάθε πολίτης, γέρασαν αιώνες πολλούς.
Και μετά ΕΣΕΙΣ ξεχάσατε ότι ήμασταν σε πόλεμο και ανοίξατε τα πάντα. Και ξαναμπήκατε σε πόλεμο. Και ξανακλειστήκαμε μέσα. Και ξανά λέγατε ότι είμαστε σε πόλεμο. Αλλά “θα έλθουν τα εμβόλια από το τέλος Νοεμβρίου”. Αλλά “θα δούμε φως πριν τα Χριστούγεννα”. Αλλά “είμαστε στο τελευταίο μίλι”. Κι ανοίγατε και κλείνατε. Κι αφήσατε να πολεμάει μία κοινωνία μόνη της, χωρίς τους γιατρούς και νοσηλευτές που χρειαζόμασταν, χωρίς “πολεμοφόδια”, χωρίς οξυγόνο, χωρίς ΜΕΘ, χωρίς τίποτα. Μόνο λόγια, λόγια, λόγια και ψεύτικες ελπίδες για την “επόμενη ημέρα”. Και η κάθε επόμενη μέρα αποδεικνύεται χειρότερη από την προηγούμενη μέρα. Και σχεδόν κάθε σπίτι μετράει πια έναν νεκρό είτε από covid είτε από άλλη αρρώστια, ή έναν σακατεμένο, έναν άνεργο ή έναν που παλεύει να τα βγάλει πέρα με 534 ευρώ.
Λόγια και προσλήψεις. Πάνω από 4.000 ειδικούς φρουρούς προσλάβατε. Οχι βέβαια για τον πόλεμο με την πανδημία. Αλλά για τον πόλεμο που έχετε κηρύξει στην κοινωνία. Για να εκτονώνονται πάνω στους πολίτες που κάθονται σε μία καφετέρια στο Γαλάτσι, που κάνουν μία βόλτα σε μία πλατεία στη Νέα Σμύρνη, που υπερασπίζονται το πανεπιστήμιό τους στη Θεσσαλονίκη.
Ευτυχώς, κύριε Κοντοζαμάνη, που ΕΣΕΙΣ δεν βρίσκεστε σε κανονικό πόλεμο. Πάλι καλά να λέμε. Διότι αν είχατε κανονικό πόλεμο, ο εχθρός θα είχε περάσει τη Λαμία και ετοιμαζόταν για την προέλαση προς την Αθήνα. Αλλά και τότε κάτι θα βρίσκατε για να παρουσιάσετε την ήττα ως success story. Σε κάποιο power-point θα παρουσιάζατε χειρότερες ήττες και άλλων ηττημένων “Βατερλό”.
Αν όμως, τώρα το εννοείτε ότι έχουμε πόλεμο, δεν θα πρέπει να ξεχνάτε ότι υπάρχουν και τα εγκλήματα πολέμου τα οποία τιμωρούνται. Και τιμωρούνται σκληρά.
Κι ακόμη σκληρότερα, εν καιρώ πολέμου, τιμωρείται η λιποταξία!