Αίσθηση προκαλούν σε οικονομικούς -και όχι μόνο- κύκλους δημοσιεύματα των τελευταίων ωρών, σύμφωνα με τα οποία υπάρχει πρόθεση του ομίλου της ΕΛ.ΠΕ. να αποχωρήσει από τρία οικόπεδα για τα οποία έχει εξασφαλίσει δικαιώματα έρευνας.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Εuro2day.gr, η αποχώρηση της ΕΛ.ΠΕ. από δύο χερσαία οικόπεδα και ένα θαλάσσιο συζητήθηκε στη συνεδρίαση, χθες, του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας. Πρόκειται για τις περιοχές «Άρτα-Πρέβεζα» και «Β.Δ. Πελοπόννησος», όπου η ΕΛ.ΠΕ. είναι ο αποκλειστικός μισθωτής, με το 100%, καθώς και Δυτικά του Πατραϊκού Κόλπου, όπου η εταιρεία είναι Χειριστής με το 50%. Το υπόλοιπο πέρασε στην Energean Oil & Gas, μετά την εξαγορά του χαρτοφυλακίου παραχωρήσεων δικαιωμάτων υδρογονανθράκων της Edison, που συμμετείχε αρχικά.
Η ΕΛ.ΠΕ. έχει αποκτήσει τα δικαιώματα και στα θαλάσσια οικόπεδα «Κυπαρισσιακός Κόλπος-περιοχή 10» (100%), «μπλοκ 2», Δυτικά της Κέρκυρας (25% με το υπόλοιπο να κατέχει πλέον η Energean, που είναι και Χειριστής, μετά την αποχώρηση της Total και την εξαγορά του χαρτοφυλακίου της Edison), «Ιόνιο» (50% με το υπόλοιπο στην Repsol), καθώς και τα δύο της Κρήτης, Δυτικά και Βορειοδυτικά (20%).
Η απεμπλοκή της από τα συγκεκριμένα θαλάσσια οικόπεδα επί του παρόντος δεν μπαίνει στο τραπέζι, για λόγους εθνικής ευαισθησίας, ωστόσο, τίποτε δεν αποκλείεται, ανάλογα με το πώς θα εξελιχθεί η υπόθεση της αποχώρησής της από τα χερσαία και τον Πατραϊκό.
Σύμφωνα, πάντα, με τις ίδιες πληροφορίες, η ΕΛ.ΠΕ. φέρεται εξαιρετικά δυσαρεστημένη από την απουσία στήριξης στο όλο εγχείρημα από την πλευρά του ελληνικού δημοσίου, αλλά και τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας. Και μάλιστα σε μια περίοδο που, επιπλέον, δεν ευνοούνται παρόμοιες επενδύσεις, λόγω της διεθνούς συγκυρίας των αγορών πετρελαίου.
Πηγές που μίλησαν στο Εuro2day.gr υποστήριξαν ότι δεν προωθείται η αναγκαία αδειοδότηση, δεν γίνονται οι απαραίτητες υποδομές, ενώ ειδικά για τον Πατραϊκό Κόλπο, φαίνεται να δίνεται προτεραιότητα σε υποδομές για άλλα προϊόντα στις βάσεις εξυπηρέτησης (λιμάνια). Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η εταιρεία ακόμη αναμένει την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για τη ΣΜΠΕ στην περιοχή 10.
Η ΕΛ.ΠΕ. έχει ενημερώσει για την πρόθεσή της όλους τους αρμόδιους φορείς (ΥΠΕΝ, ΕΔΕΥ), με τους οποίους έχει πραγματοποιήσει συναντήσεις εδώ και καιρό. Μάλιστα, οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι το θέμα έχει φθάσει ως το Μαξίμου. Με αυτά τα δεδομένα, το Δ.Σ. της ΕΛ.ΠΕ. αποφάσισε χθες να δώσει περιθώριο μίας έως δύο εβδομάδων στην κυβέρνηση. Αν στο διάστημα αυτό, στις συζητήσεις που θα επιδιωχθούν, δεν λάβει ικανοποιητικές διαβεβαιώσεις για τη στήριξη της κυβέρνησης, θα επιστρέψει τις άδειές της στο ελληνικό δημόσιο.
Οι εξελίξεις αυτές έρχονται στην επιφάνεια με τη συγκυρία των δηλώσεων του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια, ο οποίος φέρεται να έχει δηλώσει σε συνέντευξή του στο Arab News, στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψής του στη Σαουδική Αραβία, ότι «η Ελλάδα δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει στον βυθό της Μεσογείου για να βρει αέριο και πετρέλαιο. Χρειαζόμαστε 10 με 20 χρόνια για να το βρούμε και να το εκμεταλλευτούμε. Η Ελλάδα δεν σχεδιάζει στο άμεσο μέλλον να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου».
Στεργιούλης: Ταφόπλακα στην ενεργειακή αυτονομία της χώρας
Τον κίνδυνο της αποβιομηχανοποίησης και διαιώνισης της ενεργειακής εξάρτησης επισήμανε, μιλώντας Στο Κόκκινο και τον Νίκο Ξυδάκη, ο πρώην διευθύνων σύμβουλος των ΕΛΠΕ, Γρηγόρης Στεργιούλης.
Όπως είπε υπάρχουν πληροφορίες ότι εξετάζεται από το Δ.Σ. των ΕΛΠΕ, η πιθανή επιστροφή των οικοπέδων προς εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στο ελληνικό δημόσιο. Οι πληροφορίες αυτές έρχονται στον απόηχο της δήλωσης του Νίκου Δένδια στο ARAB NEWS, πως η Ελλάδα δεν σχεδιάζει στο άμεσο μέλλον να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Ο κ Στεργιούλης ανέφερε ότι το διορισμένο από το Δημόσιο ΔΣ των ΕΛΠΕ θα συζητήσει την πιθανή επιστροφή των οικοπέδων προς το ελληνικό δημόσιο.
«Βάζουν ταφόπλακα στην ανάπτυξη» είπε ο κ. Στεργιούλης. Εξήγησε ότι στην συζήτηση για το θέμα της απανθρακοποίησης – όπου μέχρι το 2050 θα αντικατασταθούν τα ορυκτά καύσιμα από τις ΑΠΕ – δεν δίνουμε λύση μακράς πνοής για παραγωγή ενέργειας αλλα και για τις ανάγκες των 5 εκατομμυριών κινητήρων εσωτερικής καύσης που λειτουργολύν στην χώρα. Το κόστος αλλαγής αυτών των κινητήρων είναι 60 δισεκ. Ευρώ, το 1/3 του ΑΕΠ.
Το ερώτημα που δημιουργείται είναι εάν θα παράγουμε ή θα εισάγουμε τα ορυκτά καύσιμα. Διευκρίνισε ότι η απανθρακοποίηση μέχρι το 2050 απαιτεί καύσιμα «γέφυρες» όπως το φυσικό αέριο και το αέριο εμπλουτισμένο με υδρογόνο.
Αν εξαιρέσει κανείς τις δύο θαλάσσιες περιοχές στην Κρήτη, όπου τα αρχικά σχήματα παραμένουν ως έχουν (Total 40%, ExxonMobil 40%, ΕΛ.ΠΕ. 20%), στην υπόλοιπη επικράτεια οι έρευνες για υδρογονάνθρακες έχουν αποκτήσει πλέον ελληνικό άρωμα, με την Energean και την ΕΛ.ΠΕ. να κυριαρχούν.
Οι ξένες εταιρείες άρχισαν σταδιακά να αποχωρούν από την Ελλάδα, εξέλιξη που δεν είναι άσχετη με την τάση αποεπένδυσης που παρατηρείται στο διεθνές upstream, λόγω των τιμών του αργού αλλά και της πράσινης στροφής των εταιρειών του κλάδου.
Η Total εγκατέλειψε το μπλοκ 2 στο Ιόνιο και η ισπανική Repsol τα Ιωάννινα και την Αιτωλοακαρνανία. Δεν είναι γνωστό ακόμη αν η Repsol θα απεμπλακεί και από το «Ιόνιο».
Στις αρχές του χρόνου, Energean και Repsol, που είχαν τα δικαιώματα έρευνας στην Αιτωλοακαρνανία, τα επέστρεψαν στο ελληνικό δημόσιο. Αυτή ήταν και η πρώτη αποχώρηση επενδυτών από παραχώρηση.