Newsroom Team Η κυβέρνηση τις τελευταίες εβδομάδες βρίσκεται σε όλο συνεχώς και χειρότερη θέση με τις αποφάσεις και τις κινήσεις που λαμβάνει και καταδεικνύει τις μεγάλες αδυναμίες της, αλλά παράλληλα η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν δείχνει την απαιτούμενη δυναμική και υπάρχει μία σοβαρή αιτία για αυτό.
Του Στέφανου Τάτσιου
Πολλοί λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει ικανά στελέχη, ότι ακόμα η ελληνική κοινωνία δεν τον έχει “συγχωρέσει” για τα λάθη της διακυβέρνησης του ή ότι για την… αφωνία του ευθύνεται η πλήρης ευθυγράμμιση των μεγάλων ΜΜΕ με τη κεντρική πολιτική της Κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Μπορεί όλα αυτά να ισχύουν ή και όχι, όμως το βασικό πρόβλημα του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα βρίσκεται αλλού και πιο συγκεκριμένα στο εσωτερικό του. Ενώ οι πολίτες βρίθουν ενάντια στις επιλογές του Μητσοτάκη και των Υπουργών του και είναι στα “κάγκελα” με όσα συμβαίνουν εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού και των κυβερνητικών αποφάσεων, τα στελέχη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ασχολούνται πολλές φορές με το πως η μία τάση θα αναδειχθεί έναντι της άλλης ακόμα και σε live μετάδοση στα ΜΜΕ.
Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην Πρωθυπουργός ενώ μαζί με το επιτελείο του προσπαθεί να έχει μία συχνή παρουσία είτε στα πλέον κρίσιμα social media, είτε στο πλευρό των κοινωνικών και εργασιακών ομάδων που έχουν ανάγκη αυτή τη δύσκολη εποχή, βλέπουν παράλληλα να “φουντώνει” τις πιο ακατάλληλες στιγμές μία συζήτηση εσωτερικής κατανάλωσης στο κόμμα του.
Όταν έχεις πάρει 32% στις εκλογές του Ιουλίου -ένα ανέλπιστο ποσοστό- μετά τη “συντριβή” των Ευρωεκλογών του Μαίου και το μεταφράζεις σωστά ως μήνυμα των πολιτών για μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ και μετά δεν προχωράει ουσιαστικά τίποτα πως περιμένεις ο κόσμος να σου δώσει μία δεύτερη ευκαιρία;
Τα πράγματα είναι απλά. Αυτή τη στιγμή το ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ τοποθετείται στη γραμμή Πολάκη της σκληρής Αντιπολίτευσης που συχνά ξεπερνάει τα όρια της πολιτικής ευπρέπειας και το άλλο στη γραμμή της πολιτικής ορθότητας των στελεχών που ήρθαν με τη ίδρυση της Προοδευτικής Συμμαχίας. Παράλληλα στη μέση βρίσκονται ο αρχηγός και λίγα στελέχη που προσπαθούν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα και με τελικό αποτέλεσμα να είναι μία “τρύπα στο νερό”.
Αν το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν καταφέρει να ευθυγραμμιστεί γύρω από μία λογική που θα διαθέτει και σκληρά αλλά και εποικοδομητικά χαρακτηριστικά αντιπολίτευσης δεν θα μπορέσει να “συνέλθει” πολιτικά από την ήττα των εκλογών δύο χρόνια μετά το πέρας τους.
Και ας μιλήσουμε ειλικρινά το να διαθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ πολλά στελέχη από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους το καθένα δεν είναι κακό, αρκεί να υπάρχει ένας κοινός στόχος και μία κοινή πολιτική γλώσσα έκφρασης προς τους πολίτες.
Όσο συνεχίζεται όμως η διχόνοια και η διαμάχη μεταξύ των υπερασπιστών της πλευράς Πολάκη και της πλευράς Μπίστη και η ηγεσία κοιτάζει αμήχανα χωρίς να βρίσκει λύση τότε τα πράγματα όχι απλά δεν θα μένουν σταθερά αλλά θα γίνονται ολοένα και χειρότερα.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρει να αλλάξει σύντομα και όσο πλησιάζουμε στο δύσκολο φθινόπωρο του 2021 για τους πολίτες, τότε είναι και πιο πιθανό να “σπάσει” το απόστημα που τον ταλαιπωρεί. Και αυτό αν και θα αποβεί εξαιρετικά επίπονο ίσως να είναι και αναγκαίο…