Δύσκολες ώρες περνά ο Θεόδωρος Κατσανέβας, καθώς νοσηλεύεται διασωληνωμένος στο Σισμανόγλειο. Ο 74χρονος, καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιά και πρώην βουλευτής είχε βρεθεί θετικός στον κοροναϊό στις 19 Απριλίου, έχοντας κάνει την πρώτη δόση του εμβολίου πέντε ημέρες νωρίτερα.
Η κατάσταση της υγείας του παρουσίασε επιδείνωση και οι γιατροί προχώρησαν χθες το βράδυ στη διασωλήνωσή του.
Ο ίδιος σε ανάρτησή του στο Facebook, είχε ενημερώσει ότι νοσεί με κοροναϊό:
«Θέλω να ενημερώσω τους φίλους μου ότι από τη Δευτέρα, 19 Απριλίου, έχω διαγνωστεί με Covid-19 και παραμένω σε απομόνωση στο σπίτι με ήπια συμπτώματα. Δεν σταμάτησα να εργάζομαι αλλά με χαλαρότερους ρυθμούς. Την Τρίτη 20/4 το πρωί 11 μμ. και 6-8 μμ. τo απόγευμα όπως κάθε Τρίτη, συμμετείχα στο τακτικό σεμινάριο επαγγελματικού προσανατολισμού που έχω την ευθύνη υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Πειραιώς, με εισηγητή αυτή τη φορά τον διαπρεπή καθηγητή ανθρωπίνων πόρων του Πανεπιστημίου μας και φίλο Λεωνίδα Χυτήρη.
Η ατυχία είναι ότι έκανα το εμβόλιο της Pfizer την περασμένη Τετάρτη 14 Απριλίου, αλλά προφανώς μέχρι την Κυριακή 18/4 που παρουσίασα τα πρώτα συμπτώματα, με πρόλαβε ο Κορωναίος αμέσως μετά, από άγνωστη αιτία, παρ’ όλες τις προφυλάξεις που έπαιρνα. Έτσι το εμβόλιο δεν πρόφτασε να δημιουργήσει τα απαραίτητα αντισώματα, αν και ισως βοηθήσει στην ήπια αντιμετώπισή του στο τωρινό διάστημα.
Είμαι αισιόδοξος και αυτό συνιστώ σε όλες και όλους, με την παραίνεση να κάνουν όλοι το εμβόλιο και τα τεστ. Οι όποιες ελαχιστότατα πιθανές παρενέργειες από εμβόλια, είναι ασυγκρίτως ελάχιστες σε σχέση με τους κινδύνους της μάστιγας του Covid. Και το λέω εγώ από παράδοση αντισυστημικός, γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχουν κάποιες σκοτεινές δυνάμεις που κρύβονται πίσω από την πανδημία, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ορισμένες πολυεθνικές εταιρείες πλουτίζουν. Αυτό είναι το λιγότερο αναγκαίο κακό, σε μια εποχή που πολύ πλουτίζουν με μύριους όσους τρόπους και η χώρα μας υποφέρει από πολλές κυρίως οικονομικές πληγές. Εκεί, όπως και στα εθνικά θέματα και στο μεταναστευτικό, βρίσκεται το κύριο πρόβλημά μας και εκεί πρέπει να εστιάζουμε την προσοχή και την εθνική μας εγρήγορση.
Πέρα από όλα αυτά, οφείλουμε να προσπαθούμε για το καλύτερο και να χαμογελάμε στο μέλλον, με την ελπίδα ότι το χαμόγελο αυτό, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πολλές φορές, μπορεί να επιστρέψει πίσω σε εμάς».