Τα μουσεία μάς υποδέχονται ξανά λίγο πριν τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων (video)
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΟΥΣΟΥΛΗΣ Κάθε τόσο στον δημόσιο χώρο ακούγονται φιλολαϊκές εκρήξεις. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι σε ανταγωνισμό φιλολαϊκής έξαρσης.
Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Έρχεται από μακριά. Στην Αρχαία Αθήνα η παραλληλία με το προσωρινό λαϊκό αίτημα ήταν η προϋπόθεση ανάδειξης των μεγάλων δημαγωγών. Η προσχώρηση στη λαϊκή φαντασία και η ιδιοτελής καλλιέργειά της είναι ο γνωστός «λαϊκισμός». Αυτός είναι ο ορισμός του. Ο πυρήνας της φιλοσοφίας του.
Ο λαϊκισμός δεν έχει σχέση με τις ανάγκες. Είναι η εκμετάλλευσή τους. Ο λαϊκισμός δεν ενδιαφέρεται για τις λύσεις, εργάζεται για την αποτροπή τους. Η κραυγάζουσα φιλολαϊκότητα είναι μεταμφιεσμένη αδράνεια, φιλοτεχνημένη αδιαφορία για τον λαό.
Οι λαϊκιστές είναι οπαδοί των προβλημάτων και εχθροί των λύσεων. Δεν έχουν ιδεολογικό τόπο κατοικίας . Θα τους συναντήσεις σε όλο το εύρος του φάσματος. Από Δεξιά ως Αριστερά. Μπορεί τα εξωτερικά επιχειρήματα να διαφέρουν , αλλά για τους πιστούς της μεθόδου ο πυρήνας είναι ένας. Η πομπώδης έκφραση της αδιατάρακτης συμφωνίας με τον λαό.
Το αόριστο αυτό σύνολο, που πέρα από τις αντιθέσεις εντός του, τις ταξικές διαφορές και αντιπαλότητες , έχει πάντα δίκιο. Ποτέ δεν στέκονται απέναντί του, ποτέ δεν μιλάνε για ευθύνες , ποτέ δεν τον εγκαλούν για λάθη του. Ο λαός έχει πάντα δίκιο.
Σε όλες τις ιστορικές φάσεις, οι «φίλοι του λαού» διεκδικούν και κερδίζουν την προσοχή. Είναι το προνόμιο της δημαγωγίας . Να κερδίζει τις εντυπώσεις έναντίον της ουσίας. Ό όρος «λαϊκισμός », αν και άχρηστος για την κατανόηση της εποχής μας, διατηρεί ένα πλεονέκτημα , αφού στη διάθεση όλων , εύκολα μέσα στο έυπλαστο της λέξης, είναι όπλο όλων έναντίον όλων.
Υ.Γ. Στο βιβλίο μου «ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΛΕΞΙΚΟ», Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις, έχω συμπεριλάβει δύο σχετικούς ορισμούς.
ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ: « Ομάδα ανθρώπων που αυτοπροβάλλονται ως υπερασπιστές του λαού, εκμεταλλευόμενοι τις ανάγκες του, προπαρασκευάζοντας ταυτόχρονα έναν κύκλο εξουσίας εναντίον του».
ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ: « Έννοια κατασκευασμένη από τους φίλους του λαού. Ομάδα ανθρώπων, που, κατά τους φίλους του λαού, εχθρεύονται συνειδητά τα συμφέροντα του τελευταίου και ενεργούν προδοτικά έναντίον του. Η έννοια ανθίζει στα φασιστικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα».
