ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Η νέα κλιμάκωση της έντασης και οι ένοπλες επιθέσεις στο Ισραήλ, ένθεν κακείθεν, δεν προκάλεσε εντύπωση σε όσους παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην περιοχή. Είναι σύνηθες φαινόμενο να προκαλείται ένταση για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης είτε για τους Ισραηλινούς είτε για τους Παλαιστινίους. Τόσο το Ισραήλ για τους Παλαιστίνιους όσο και η Παλαιστινιακή οντότητα για τους Ισραηλινούς είναι η βαλβίδα ασφαλείας για να εκτονώνουν αντιδράσεις και πιέσεις στην εσωτερική τους πολιτική σκηνή.
Η πολιτική αστάθεια που προκάλεσαν οι αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις-τέσσερεις μέσα σε 2 χρόνια- στο κράτος του Ισραήλ και η απόφαση της Παλαιστινιακής Αρχής να προχωρήσει σε εκλογές μετά από 15 χρόνια, έδωσαν την ευκαιρία σε ριζοσπαστικοποιημένες ομάδες Ισραηλινών και Παλαιστινίων να υποδηλώσουν την παρουσία τους, προσδοκώντας να ενισχύσουν την επιρροή τους στους πολίτες.
Οι εσωτερικές έριδες στο παλαιστινιακό στρατόπεδο, μεταξύ Χαμάς και Φατάχ αλλά και νεοφυών ριζοσπαστικοποιημένων ομάδων για το ποιος θα επικρατήσει συντηρεί εδώ και χρόνια το εκρηκτικό σκηνικό στο εσωτερικό τόσο στη Ραμάλα, το de facto διοικητικό κέντρο των Παλαιστινίων, όσο και στη Γάζα το προπύργιο της Χαμάς.
Η απόφαση των ΗΠΑ να μεταφέρουν την πρεσβεία τους στην Ιερουσαλήμ και οι Συμφωνίες του Αβραάμ για την ομαλοποίηση των σχέσεων του Ισραήλ με αραβικές χώρες, έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου στις ηγετικές παλαιστινιακές ομάδες για την μελλοντική τους ύπαρξη αλλά και την προσωπική επιβίωση των ηγετών τους.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι οι ηγέτες των Παλαιστινίων, με πρόσχημα την ίδρυση Παλαιστινιακού Κράτους, φροντίζουν για τα προσωπικά τους οφέλη κι όχι για τους πολίτες που βρίσκονται υπό την διοίκηση τους.
Η εξομάλυνση των σχέσεων του Ισραήλ με τον αραβικό κόσμο, θα σημάνει αυτομάτως μείωση της βοήθειας, ιδιαίτερα σε στρατιωτικό υλικό, αποδυναμώνοντας ως επί το πλείστον την Χαμάς και τον ρόλο των ηγετών της. Επιπρόσθετα η πίεση θα είναι πολύ μεγαλύτερη για την εξεύρεση κοινά αποδεκτής λύσης με το Ισραήλ για την αναγνώριση και οριοθέτηση του Παλαιστινιακού Κράτους σε συνεργασία ενδεχομένως με τον Abbas.
Ο 86χρονος Mahmud Abbas Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής και ηγέτης της Φατάχ στη Δυτική Όχθη, είναι ο αδύναμος κρίκος για την Χαμάς κι όλες οι προσπάθειες από την Λωρίδα της Γάζας εναντίον του Ισραήλ προφανώς και στοχεύουν και εναντίον του Abbas. Σε μια κίνηση τακτικής ο Παλαιστίνιος ηγέτης μετά την κλιμάκωση της έντασης στην Ιερουσαλήμ, ακύρωσε τις εκλογές της 22ας Μαΐου, γνωρίζοντας ίσως ότι η Φατάχ και ο ίδιος θα έχαναν τις εκλογές.
Από την άλλη ο κατηγορούμενος για διαφθορά Benjamin Netanyahu, Πρωθυπουργός του Ισραήλ από το 2009, δεν είναι διατεθειμένος να απομακρυνθεί από την εξουσία και την όση προστασία του προσφέρει αυτή. Η επιτυχημένη διαχείριση της πανδημίας μπορεί να μην έδωσε στο Likud το κόμμα του Netanyahu μεγαλύτερη εκλογική δύναμη στις εκλογές του περασμένου Μαρτίου, αποδυνάμωσε όμως τον πρώην εταίρο του και εν δυνάμει πρωθυπουργό Benny Gantz, όπως είχε συμφωνηθεί το 2020 για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Η κλιμάκωση της έντασης, αν μη τι άλλο συσπειρώνει μεγάλο μέρος των ακροδεξιών στοιχείων γύρω από τον διαχειριστή της κατάστασης Netanyahu, ο οποίος ευελπιστεί είτε στη στήριξη του για μια νέα θητεία ή την ενίσχυση του κόμματος του σε νέες εκλογές.
Τα προβλήματα στην κοινωνία τόσο για τους Εβραίους όσο και για τους Άραβες του Ισραήλ είναι μεγάλα μετά την πανδημία του κορωνοϊού και η διαχείριση τους, ιδιαίτερα στην ανεργία των νέων και την φτωχοποίηση των πολιτών, είναι πάρα πολύ δύσκολη και ο Netanyahu χρειάζεται την μέγιστη πολιτική στήριξη.
Όπως όλα δείχνουν η νέα ένταση εξυπηρετεί το πολιτικό σύστημα τόσο στο Ισραήλ όσο και στους Παλαιστινίους. Η ένταση και η βία αποπροσανατολίζουν τους πολίτες από τα προβλήματα τους, συσπειρώνει τις συντηρητικές και εξτρεμιστικές ομάδες και δίνει ανάσα ζωής σε αμφισβητούμενους από τους πολίτες ηγέτες.
Επιπλέον η ένταση αυτή ενεργοποιεί περιφερειακές δυνάμεις, όπως η Τουρκία και το Ιράν, που αναζητούν η μεν Τουρκία ένα νέο πεδίο δράσης για την ηγεμονία του Ισλαμικού κόσμου, το δε Ιράν την αποσταθεροποίηση και αποδυνάμωση του εχθρικού Ισραήλ, τη μόνη δύναμη στην περιοχή της Μέσης Ανατολής που παραμένει ο άμεσος κίνδυνος για την ύπαρξη του Ιρανικού Καθεστώτος.
Αν αναζητά κανείς αγγέλους στην σύγκρουση Ισραήλ Παλαιστίνης, δεν θα τους βρει. Δεν υπάρχουν Άγγελοι στην Γη της Επαγγελίας, παρά μόνο συμφέροντα και πολιτικοί τακτικισμοί, εις βάρος των λαών και των πολιτών.