Newsroom Team Η συνεχιζόμενη κλιμάκωση της βίας μεταξύ Ισραήλ και Λωρίδας της Γάζας φανερώνει την αδυναμία του διεθνούς παράγοντα να παρέμβει. Από την μια οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν σχέδιο, από την άλλη η ΕΕ δεν διαθέτει κύρος και επιρροή και εκείνες οι χώρες που υπέγραψαν τις Συμφωνίες του Αβραάμ με το Ισραήλ, έμπνευσης Ντόναλντ Τραμπ, αντιμετωπίζουν μεγάλα διλήμματα και αντιδράσεις από την κοινή τους γνώμη.
«Γελοίο κομμάτι διπλωματίας οι Συμφωνίες του Αβραάμ»
H Süddeutsche Zeitung καταδικάζει αυτές τις συμφωνίες που επρόκειτο να οδηγήσουν σε σταδιακή ομαλοποίηση των σχέσεων του Ισραήλ με τον μουσουλμανικό κόσμο. Και εξηγεί το γιατί: «Δυστυχώς η Αμερική του Τραμπ, το Ισραήλ του Νετανιάχου και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα λησμόνησαν να συμπεριλάβουν στους λογαριασμούς τους, τους Παλαιστίνιους. Οι Συμφωνίες του Αβραάμ είναι ένα γελοίο κομμάτι διπλωματίας, που κονιορτοποιήθηκε ήδη μέσα στην βροχή των πυραύλων (…) Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός διακατέχεται από την ιδέα ότι μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες ειρήνης χωρίς τους Παλαιστίνιους. Αυτή η ιδέα βρίσκεται στην αρχή της επιθετικής πολιτικής εποικισμού και μπορεί να λειτουργήσει μόνο εφόσον εγκαταλειφθεί η ιδέα της λύσης στη βάση δύο ανεξάρτητων χωρών». Ο Γερμανός αρθρογράφος παραδέχεται ότι η λύση των δύο κρατών ίσως να είναι αφελής, αναφέροντας ως παράδειγμα τις εσωτερικές έριδες ανάμεσα στους Παλαιστίνιους, που θέτουν εν αμφιβόλω τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους.
«Αλλά για μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, αυτή η ιδέα αποτελεί βάση κάθε διαμεσολάβησης» επισημαίνεται στο σχόλιο. «Όποιος θέλει να λαμβάνεται στα σοβαρά και από τις δύο πλευρές, πρέπει να προσφέρει και στις δύο πλευρές ασφάλεια, προοπτικές, χρήματα. Το διαπραγματευτικό βάρος όλων των προσπαθειών διαμεσολάβησης προ Τραμπ έδράζεται στο γεγονός ότι η πιο σημαντική προστάτιδα δύναμη του Ισραήλ ασκούσε πάντα πολιτική ισότητας συμφερόντων». Για τον Γερμανό αναλυτή αυτό θα πρέπει να αποκατασταθεί, αλλά θα είναι δύσκολο, όπως εξηγεί, γιατί η ιδέα που κρύβεται πίσω από τις Συμφωνίες του Αβραάμ απαντάται στο δεξιό στρατόπεδο, στους παλαιούς τραμπιστές, αλλά και σε μερικούς ένθερμους οπαδούς των Δημοκρατικών. «Άλλωστε αυτές οι συμφωνίες δημιούργησαν έναν κάπως λειτουργικό συνασπισμό κατά του Ιράν» καταλήγει στο άρθρο του.
Πηγή: DW