ΧΑΡΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Ήταν 16 Ιουνίου 1531, όταν ο Άγγλος βασιλιάς Ερρίκος Η’ τροποποίησε τους νόμους που αφορούσαν τους δουλοπάροικους οι οποίοι είχαν εκδιωχθεί από την γη τους (κάτι το οποίο εφαρμόστηκε από τον προηγούμενο χρόνο), οι οποίοι νόμοι ήταν καθοριστικοί για τη δημιουργία της εργατικής τάξης.
Οι άνθρωποι που εκδιώχθηκαν από την κοινοτική γη και δεν δούλευαν ως μισθωτοί χαρακτηρίστηκαν ως αδέσποτα, και στο πρώτο τους αδίκημα θα μαστιγώνονταν, στο δεύτερο θα μαστιγώνονταν συν θα τους κοβόταν ένα αυτί και στο τρίτο αδίκημα θα εκτελούνταν. Αυτός και άλλοι παρόμοιοι νόμοι που θεσπίστηκαν σε όλη την Ευρώπη, υποστηριζόμενοι από έντονη κρατική βία, δημιούργησαν μια τάξη ανθρώπων που αναγκάστηκαν να πουλήσουν την εργασία τους για να επιβιώσουν: την εργατική τάξη.
Ο Καρλ Μαρξ περιέγραψε αυτούς τους νόμους στον 1ο τόμο του έργου του, ”Το Κεφάλαιο΄΄: «Έτσι, οι γεωργοί, απαλλοτριώθηκαν βίαια από την γη, εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, μετατράπηκαν σε αδέσποτους, και στη συνέχεια μαστιγώθηκαν, μαρκαρίστηκαν, βασανίστηκαν από νόμους τρομερά αισχρούς, ώστε να επιτευχθεί η πειθαρχία που απαιτείται για το σύστημα.
Αυτές οι απαλλοτριώσεις επεκτάθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο με την βίαιη αποικιοκρατία.
Αντί να πρόκειται για μια φυσική μετάβαση ή ένα κοινωνικό συμβόλαιο όπως απεικονίζεται συχνά, η δημιουργία της εργατικής τάξης βρήκε έντονη αντίσταση για εκατοντάδες χρόνια, κάτι το οποίο εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη.
Με πληροφορίες από: Working Class History