ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Μεγάλη ατυχία, -άλλοι το λένε γκαντεμιά-, πρέπει να δέρνει τον Πρωθυπουργό που δεν μπορεί να σταυρώσει Διευθυντή στο διπλωματικό του Γραφείο.
Μέσα σε λιγότερο από δυο χρόνια από τη θέση αυτή πέρασαν δυο κυρίες, η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου και η Ελένη Σουρανή. Φίλες, οι δυο κυρίες, όπως λένε όσοι γνωρίζουν καλά τις κουμπαριές στο ΥΠΕΞ και πρόταση της Παπαδοπούλου η Σουρανή για να την αντικαταστήσει όταν ανέλαβε επικεφαλής της Ελληνικής Πρεσβείας στην Ουάσιγκτον τον Γενάρη του 2020.
Παρόλο που η Παπαδοπούλου στελέχωσε, όπως λένε όλοι στη Βασιλίσσης Σοφίας, το Υπουργείο Εξωτερικών στα καίρια πόστα του, ζήτησε να την κάνει για τις ΗΠΑ στα εξάμηνα της κυβέρνησης. Προφανώς για να αναβαθμίσει τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Έτσι κι αλλιώς είχε αφήσει πίσω στο ΥΠΕΞ δικούς της ανθρώπους, εμπιστοσύνης.
Η αντικαταστάτρια της, Ελένη Σουρανή έγινε ευρέως γνωστή από την μυστική συνάντηση του Βερολίνου τον Ιούλιο του 2020 με τον Προεδρικό Σύμβουλο του Erdogan, Ibrahim Kalin, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου στις σχέσεις Μητσοτάκη Δένδια, που είδε την αναβάθμιση της Διευθύντριας ως απειλή.
Η επιβεβαίωση για την αναβάθμιση της επισφραγίστηκε και από την παρουσία της μαζί με την Παπαδοπούλου στην τηλεφωνική επικοινωνία Μητσοτάκη-Trump τον Αύγουστο του ιδίου έτους, απόντος του Δένδια. Οι πληροφορίες ότι αυτή έφερε την τηλεφωνική συσκευή για την υπερατλαντική συνομιλία από την Αμερικανική Πρεσβεία, δεν έχουν επιβεβαιωθεί ακόμα.
Πάντως το κερασάκι στην τούρτα της αναβάθμισης για την Διευθύντρια του Διπλωματικού Γραφείου του Πρωθυπουργού, ήρθε με την συμμετοχή της στο τετ-α-τετ Μητσοτάκη Erdogan, όσο κι αν προσπάθησαν από την πλευρά Δένδια να μας πείσουν ότι αυτός δεν δέχτηκε να πάει.
Όλα καλά, όλα ανθηρά μέχρι εδώ, καθώς είναι δικαίωμα του Πρωθυπουργού να παίρνει μαζί του όποιον θέλει στις συναντήσεις του, ασχέτως αν υποβαθμίζει-υποβιβάζει τον Υπουργό του.
Εξάλλου οι δίαυλοι επικοινωνίας που έπρεπε να ανοίξουν αφορούσαν τον Έλληνα Πρωθυπουργό και τον Τούρκο Πρόεδρο και η διευθύντρια του ήταν ότι έπρεπε γι’ αυτό τον ρόλο. Εξάλλου είναι σύνηθες φαινόμενο στις θέσεις αυτές να μην γίνονται αλλαγές για να υπάρχει μια συνέχεια στα πολύ σοβαρά ζητήματα που διαχειρίζεται ένας Πρωθυπουργός.
Αλλά αυτά πρέπει να είναι για τους άσχετους, που δεν ξέρουν πως λειτουργεί το επιτελικό κράτος, αλλιώς πως να εξηγήσεις ότι χτες Τρίτη, το όνομα της Ελένης Σουρανή έκανε την εμφάνιση του στη λίστα των μετακινούμενων διπλωματών του ΥΠΕΞ για την Πρεσβεία της Ρώμης;
Δηλαδή ο συνδετικός κρίκος Μητσοτάκη-Erdogan πάει στη Ρώμη. Αυτό το λες διπλωματική ντρίμπλα που μάλλον πρέπει να ζάλισε τον Erdogan μόλις το έμαθε, ο δε Kalin έβαλε μαύρες πλερέζες κι έστειλε λουλούδια στην αποχωρούσα συνάδελφο του.
Ίσως ο Πρωθυπουργός, ως άλλος Παλαιολόγος να στέλνει τη Σουρανή εκεί για να πείσει τον Πάπα για μια νέα Σταυροφορία και να ελευθερωθεί η Αγιά Σοφιά. Ίσως δεν εμπιστεύεται το ΥΠΕΞ και την διώχνει μακριά για να μην την υποκλέπτουν στην υψηλή διπλωματία που θα ασκεί.
Ίσως όμως στο ΥΠΕΞ να έρχονται αλλαγές και ο νέος ένοικος να θέλει να φτιάξει το δικό του τσαρδί που θα τον αναμένει μετά βαΐων και κλάδων όταν έρθει εκείνη η ώρα.
Η αλήθεια είναι ότι στον περιβάλλοντα χώρο του Μαξίμου δεν έχει ιδιαίτερες συμπάθειες η Σουρανή. Ούτε πλέον η Παπαδοπούλου που έστησε το ΥΠΕΞ του Δένδια. Αλλά ούτε ο ίδιος ο Δένδιας.
Η αποχώρηση του Πολιτικού Διευθυντή του ΥΠΕΞ που πάει Τελ-Αβίβ καθώς και η αντικατάσταση του Πρέσβη στην Άγκυρα μετά από μόλις δυο χρόνια θητείας, δείχνει ότι ξηλώνεται το πουλόβερ που πλέχτηκε δια χειρός Παπαδοπούλου και οι ισορροπίες στο Μαξίμου έχουν αλλάξει. Εκτός και αν είναι αναγκαίες κινήσεις για την εξασφάλιση της εχεμύθειας σε ότι πρόκειται να έρθει στο κοντινό μέλλον.
Ότι και να είναι αυτό που σκέφτονται και θέλουν στο Μαξίμου, οι κινήσεις που γίνονται έχουν αντίκτυπο στην ελληνική διπλωματία και στην ανταπόκριση της χώρας στη διεθνή σκηνή.