ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Πριν μια βδομάδα έκανα μια ανάρτηση στην οποία επιχειρηματολογούσα υπέρ της χρήσης του όρου “γυναικοκτονία”. Η ανάρτηση ήταν αυτή:
“ΓΙΑΤΙ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ
Όταν άκουσα για πρώτη φορά πριν κάμποσα χρονια τον όρο “γυναικοκτονία” θα ομολογήσω πως μου φάνηκε κάπως βερμπαλισμός. Ανθρωποκτονία προβλέπει, έλεγα, το ποινικό δίκαιο, ας μείνουμε σε αυτό. Όμως, ο λόγος δεν είναι κανόνες δικαίου, είναι προτάσεις που σημαίνουν πράγματα, αξίες και απαξίες, αισθήματα και νοήματα.
Εδώ και κάμποσο καιρό θεωρώ όχι απλώς σωστό αλλά επιβεβλημένο τον όρο αυτό. Καταρχήν, είναι στατιστικά δόκιμος. Σε μια πατριαρχική κοινωνία όπου η βία σε βάρος των γυναικών είναι ο κανόνας και η βία γυναικών η εξαίρεση, έχει σημασία να μην κρυβόμαστε πίσω από λέξεις που στη γενικότητά τους συσκοτίζουν τους ειδικούς όρους τέλεσης κάποιων εγκλημάτων.
Όπως λοιπόν, στο δίκαιο αναγνωρίζουμε το ρατσιστικό έγκλημα ως βαρύτερο, όπως αναγνωρίζουμε ελαφρυντικά σε κάποια εγκλήματα λόγω συγκεκριμένων περιστάσεων, έτσι έχει σημασία να φωνάζουμε τον όρο “γυναικοκτονία”, κι ας είναι, από πλευράς νομικής αντιμετώπισης, ανθρωποκτονία.
Όσο περισσότερο η λέξη “γυναικοκτονία” ακούγεται, τόσο λιγότερες γυναικοκτονίες θα έχουμε.
“Η γυναίκα είναι ο νεγρος του κόσμου” τραγούδησε ο John Lennon. Think about it.”
Η παραπάνω ανάρτηση όμως θεωρήθηκε ότι παραβιάζει τους κανόνες δεοντολογίας του μέσου που μας φιλοξενεί και κατέβηκε. Ο λόγος ήταν η χρήση του όρου “νεγρος”. Έτσι νομίζω δηλαδή. Δεν ξέρω τι άλλο να υποθέσω…
Αρκετός κόσμος με ρώτησε πού βρίσκεται μάλιστα.
Κατόπιν αυτού, κάνω εκ νέου την ανάρτηση με νέο τίτλο και με την ελπίδα οι ανοησίες και οι λογοκρισίες να μην πρυτανεύσουν στις ζωές των ανθρώπων. ΄Όπως ακριβώς και οι γυναικοκτονίες.
Επιμένω, πως μόνο εφόσον το φωνάζουμε, μπορεί να γίνει. Αν τις ανεχόμαστε, θα επιμένουν.
Πρώτη δημοσίευση: Facebook
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Facebook: Αναζητώντας τους “εγκεφάλους” πίσω από τα “πογκρόμ” λογοκρισίας