Newsroom Team Το 1958, ο Robert Philips, ένας αντιπρόσωπος μίας εταιρίας γεωτρήσεων που βοηθούσε στην αναστήλωση του Stonehenge, πήρε ένα κυλινδρικό πυρήνα που έβγαλε από μία εκ των στηλών του Stonehenge, τη Stone 58. Ο Philips μετακόμισε στις ΗΠΑ και λόγω της νομικής προστασίας πλέον του Stonehenge, δεν επιτρέπεται καμία εξαγωγή από τους βράχους. Έτσι, η μόνη ευκαιρία ανάλυσης του εσωτερικού ήταν από αυτό το κομμάτι. Το 2018 ο πυρήνας επέστρεψε στην ομάδα ερευνητών του Stonehenge και η χωρίς προηγούμενο ανάλυση αποκάλυψε το λόγο που το Stonehenge έχει αντέξει στο χρόνο για 5.000 χρόνια.
Χρησιμοποιήσαμε υπέρηχους, ακτίνες Χ, μικροσκόπια και κάναμε χημικές αναλύσεις. Οι περισσότερες μέθοδοι που χρησιμοποιήσαμε ήταν νέες και δεν είχαν χρησιμοποιηθεί ξανά στο Stonehenge. – Danid Nash, καθηγητής γεωγραφίας στο πανεπιστήμιο του Brighton
Ο κεντρικός κύκλος των βράχων του Stonehenge ανεγέρθηκε στη νεολιθική περίοδο πριν 4.500 χρόνια. Η Stone 58 είναι 99.7% από χαλαζία ο οποίος δημιουργεί ένα “μωσαϊκό κρυστάλλων που κλειδώνουν μεταξύ τους”. Αυτό έκανε το βράχο πιο ανθεκτικό.
Αυτό το υλικό είναι απίστευτα δυνατό. Αναρωτιέμαι αν οι χτίστες του Stonehenge μπορούσαν να ξεχωρίσουν τις ιδιότητες των βράχων και δε διάλεξαν απλά τους κοντινότερους και μεγαλύτερους, αλλά αυτούς που ήταν πιο πιθανό να αντέξουν περισσότερο στο χρόνο.
Οι επικαθήσεις που εντόπισαν οι επιστήμονες ήταν πριν από 66 έως 23 εκατομμύρια χρόνια και έτσι δεν πίστευαν πως οι βράχοι μπορεί να είναι παλαιότεροι από αυτό. Ωστόσο όταν σύγκριναν ισότοπα νεοδυμίου στα δείγματα, βρήκαν πως μερικές επικαθήσεις ήταν ακόμα πιο αρχαίες και έφταναν μέχρι τη Μεσοζωική περίοδο, 252 εκατομμύρια χρόνια πριν, ενώ λίγοι κόκκοι φτάνουν ακόμα και τα 1.6 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.
Η έρευνα δίνει πολλές νέες απαντήσεις για το Stonehenge, μένουν όμως ακόμα δύο δείγματα πυρήνα που είχαν εξαχθεί από την Stone 58 το 1958, τα οποία έχουν χαθεί από το αρχείο και κανείς δεν ξέρει πού βρίσκονται.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο PLOS One.
Πηγή: Unboxholics