ΧΑΡΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Η παραγωγή της DC Films, με διανομή από την Warner Bros. Pictures, το The Suicide Squad (2021) είναι ένα τρόπον τινά sequel της ταινίας του 2016 και αποτελεί την δέκατη ταινία στο DC Extended Universe.
Ο σκηνοθέτης των Guardians of the Galaxy, James Gunn, αναλαμβάνει σενάριο και σκηνοθεσία και μας παρουσιάζει μία ολοκαίνουργια εκδοχή, έχοντας συμφωνήσει όμως με το στούντιο να κρατήσει ή να αφαιρέσει όσα στοιχεία ήθελε από το προηγούμενο φιλμ. Αντλώντας έμπνευση από τα κόμικς “Suicide Squad” του John Ostrander, και με επιρροές από ταινίες όπως το The Dirty Dozen (1967) και The Wild Bunch (1969), συγκεντρώνει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που σε κάνουν να λατρεύεις τους «κακούς» χαρακτήρες της ιστορίας.
Οι ριζική διαφοροποίηση με το Sucide Squad του 2016
Από τις πρώτες σκέψεις που μπορεί να κάνει κανείς καθώς βλέπει αυτή την ταινία είναι πως δεν έχει καμία σχέση με εκείνη του 2016. Είναι γνωστό πως το Suicide Squad του 2016 δεν άφησε καλή εντύπωση στους φαν και είναι λογικό. Η ταινία έπασχε από προβλήματα τα οποία όσο και να προσπαθούσε κανείς να τα αγνοήσει εστιάζοντας στα φανταχτερά CGI, την δράση και τις αναφορές στα αυθεντικά κόμικ, δεν κρύβονταν. Το Suicide Squad του 2021 ήρθε όχι μόνο να διορθώσει αυτά τα λάθη αλλά και να προσφέρει ένα διαφορετικό twist.
Αίμα, θάνατος, βρισιές και πιστολίδι που θα έκαναν τον Ταραντίνο περήφανο
Ήταν μεγάλη έκπληξη για του θεατές πως από τις πρώτες σκηνές κιόλας, η ταινία δεν κάνει κράτει στην ποσότητα από βρισίδι αίμα και σφαγή. Η ταινία ξεκινάει με πάνω από μια ντουζίνα εν δράσει χαρακτήρων και τελειώνει με μόνο τέσσερεις, με μερικούς από τους θανόντες να είναι χαρακτήρες που γνωρίσαμε από την προηγούμενη ταινία. Αυτό που πραγματικά θα έκανε και τον Ταραντίνο περήφανο δεν είναι απλά η ποσότητα του αίματος και του θανάτου, αλλά το γεγονός πως γινόταν στα πλαίσια σκοτεινού χιούμορ και υπερβολής καταλήγοντας στο ότι το 90% της σφαγής θα έφερνε γέλια στον θεατή.
Εμβάθυνση της πλοκής και των χαρακτήρων
Η συνταγή για μια καλή ταινία είναι η προσεγμένη διαχείριση της πλοκής και των χαρακτήρων. Η συγκεκριμένη ταινία κάνει ακριβώς αυτό, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στους χαρακτήρες χωρίς βέβαια να παραμελεί την πλοκή. Η ταινία ξεκινάει με το γνωστό στους φαν τροπάρι. Η Amanda Waller μαζεύει μια ομάδα κατάδικων υπερανθρώπων για να κάνουν την βρωμοδουλειά που οι ήρωες ή η κυβέρνηση δεν προτίθενται να κάνουν.
Όλα φαίνονται να πηγαίνουν όπως θα τα περίμενε κανείς, με την ομάδα να συγκροτείται για μια ακόμη περιπέτεια γεμάτη δράση. Τα πράγματα όμως πάνε πολύ στραβά, πολύ γρήγορα και εκεί ακριβώς είναι που η πλοκή βαθαίνει. Οι ήρωες μας (όσοι έχουν απομείνει) ξαφνικά βρίσκονται στο επίκεντρο μιας πλεκτάνης που περιέχει πραξικοπήματα, στρατιωτικούς νόμους, πολιτικά σκάνδαλα, υπερφυσικά πειράματα και ανταρτοπόλεμο.
Η πλοκή από μόνη της, ενώ αγγίζει πολλά θέματα μαζί, καταφέρνει να μην μπερδεύει τον θεατή καθώς το κυρίως θέμα είναι πως η αμερικανική κυβέρνηση για ακόμα μια φορά εκμεταλλεύτηκε την πολιτική κατάσταση μιας τριτοκοσμικής χώρας για να κρύψει απόρρητα πολεμικά μυστικά μακριά από τα μάτια του κόσμου. Με τέτοια πλοκή η ταινία βάζει τους πρωταγωνιστές της σε ηθικά διλήμματα, δράματα και αδιέξοδα και με αυτό τον τρόπο μέσω της τριβής με την κατάσταση και μεταξύ τους οι χαρακτήρες αποκτούν βάθος και υπόσταση.
Η επίγευση της ταινίας είναι οι χαρακτήρες που δεν θα ξεχαστούν
Όπως προαναφέρθηκε η ταινία αρχίζει με πολλούς χαρακτήρες και τελειώνει με πολύ λίγους. Αυτό έδωσε την ευκαιρία στον θεατή πολύ εύκολα να ξεχωρίσει σε ποιους θα εστιάσει. Οι σχέσεις που χτίστηκαν μέχρι το τέλος της ”Οδύσσειας” τους είναι αυτές που μένουν για καιρό σε κάποιον που θα την παρακολουθήσει. Φιλία, έρωτας, συντροφικότητα, αλληλεγγύη, ψυχολογικά προβλήματα, σχέσεις γονέα – παιδιού, κατάχρηση ναρκωτικών είναι όλα θέματα τα οποία αγγίζει το Suicide Squad μέσω των χαρακτήρων. Στο τέλος της ταινίας μπορεί να νιώσει κανείς μια ηρεμία ξέροντας πως η καταιγίδα έφυγε και οι ήρωες που επέζησαν βγήκαν δυνατότεροι σε προσωπικό επίπεδο και πιο ενωμένοι από ποτέ, με κάποιους από αυτούς να βρίσκουν για πρώτη φορά στην ζωή τους ένα μέρος να ανήκουν.
