Ο θυμόσοφος λαός λέει, ότι όσο πιο ψηλά φτάσεις τόσο περισσότερο θόρυβο θα κάνεις πέφτοντας. Κι όλα αυτά πριν ακόμα ο Ισαάκ ο Νεύτωνας ορίσει τον νόμο της βαρύτητας.
Βέβαια για να κάνεις θόρυβο πρέπει να έχεις κι ένα ειδικό βάρος, αλλιώς γίνεσαι φτερό στον άνεμο που σε πάει απ’ εδώ κι απ’ εκεί, ακόμα και με άπνοια, κι ας την βαφτίζεις εσύ μποφόρ.
Το βάρος χτίζεται όχι τρώγοντας ντολμαδάκια σε ανέμελα τριήμερα, αλλά επί του πεδίου. Ενός πεδίου που δεν ήταν υποχρεωτικό, αλλά προσωπική επιλογή.
Η επανάληψη των ίδιων λαθών στο πεδίο, από μόνο του απαξιώνει κάθε καλά δομημένο βιογραφικό που περιλαμβάνει περισπούδαστα πανεπιστήμια και τίτλους σπουδών. Όμως όπως είναι ευρέως γνωστό το ράσο δεν κάνει τον παπά, ούτε τα πτυχία τον ικανό.
Σίγουρα όλοι κάνουμε λάθη, άσφαλτος ουδείς όπως έλεγε και η Lady του ελληνικού τραγουδιού πόσο μάλλον όταν παράγεις, είτε πολιτική, είτε έργο, είτε λόγο και έργα.
Όμως είναι γνωστό ότι και η αδράνεια παράγει πολιτική, ιδιαίτερα στην Εξωτερική πολιτική, όταν την χειρίζονται ευφυείς πολιτικοί όπως ο Πέτρος Μολυβιάτης, που έκανε δόγμα την αδράνεια, περνώντας ζάχαρη τις θητείες του και αφήνοντας πίσω του ως παρακαταθήκη και κληρονομιά πολλούς αδρανείς διπλωμάτες.
Η επανάληψη είναι μήτηρ μαθήσεως. Όμως η επανάληψη των ίδιων λαθών, είναι μήτηρ βλακείας, κατ’ εξακολούθηση, όπως θα έλεγε και ο εισαγγελέας στο δικαστήριο, χαρακτηρίζοντας την ποινικά κολάσιμη, εκτός κι αν στο τέλος ο κατηγορούμενος αθωωθεί λόγο βλακείας.
Ενάμιση χρόνο τώρα παρέα με τον κορωνοϊό και αντί να επανερχόμαστε στην κανονικότητα από την πανδημία, βαδίζουμε ολοταχώς σε νέους περιορισμούς και τοπικά lockdown που σύντομα θα γίνουν γενικά. Το υγειονομικό σύστημα αντί να θωρακίζεται απαξιώνεται και οι ευθύνες μετατίθενται στους πολίτες για την εκ νέου έξαρση της πανδημίας.
Δυο φορές το ίδιο λάθος στη διαχείριση δεν μπορεί να είναι μόνο ανικανότητα.
Σχεδόν δυο μήνες τώρα οι πυρκαγιές μαίνονται σχεδόν παντού και δεν κατάφεραν να σβήσουν καμιά, καθώς σχεδόν όλες έσβησαν είτε από βροχές, είτε επειδή έφτασαν στην θάλασσα και ευτυχώς το νερό δεν καίγεται. Τα ίδια λάθη επαναλαμβάνονται χωρίς αιδώ και ευθύνες.
Δυο χρόνια τώρα μας έχουν πείσει, που λέει ο λόγος, για την αναβάθμιση της Ελλάδας στο εξωτερικό και το ένα χαστούκι διαδέχεται το άλλο, με την ανυπαρξία της Εξωτερικής Πολιτικής που δεν ξέρει που πατά και που βρίσκεται στις περισσότερες των περιπτώσεων. Μόνιμα σ’ ένα κυνηγητό των εξελίξεων, ανυπόστατοι χωρίς γνώση και σχεδιασμό, για τα θέματα που κρίνουν την εθνική κυριαρχία και την ασφάλεια της χώρας.
Η επανάληψη τόσων λαθών, δεν μπορεί να αλλοιωθεί από Κυβερνητικούς Εκπροσώπους που αλλάζουν σαν τα πουκάμισα ή «μπουκωμένα» άρα και άλαλα μέσα ενημέρωσης.
Η πτώση μοιάζει να έρχεται και θα κάνει πάταγο, καθώς το πολλαπλώς εξαμαρτείν ουκ Πρωθυπουργού σοφού!!!