ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Μιλώντας με την τουρκική πλευρά, καθώς η ελληνική τηρεί σιγή ιχθύος για την επικοινωνία Μητσοτάκη-Ερντογάν, μου μετέφεραν ότι «φαίνεται να πήγε καλά η συνομιλία και οι πρώτες εντυπώσεις κινούνται σε λογικά πλαίσια».
Παρακολουθώντας στενά και εκ του σύνεγγυς από την πρώτη στιγμή την προσφυγική κρίση και τις διαβουλεύσεις για την κοινή δήλωση ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό στις Βρυξέλλες αλλά και στη Βαλέτα -κάποιοι την ξεχνούν- η Τουρκία κράτησε μια λογική στάση.
Λέγοντας λογική στάση, αναφέρομαι σε ότι αφορά την προάσπιση της εθνικής της ασφάλειας και κυριαρχίας αλλά και τις υποχρεώσεις της προς την κοινή δήλωση με την ΕΕ.
Μπορούμε να κάνουμε εύκολα κριτική σε ότι μας αφορά για την Τουρκία, όμως η μεγάλη εικόνα είναι τελείως διαφορετική και θα πρέπει να κατανοήσουμε στο πλαίσιο του ρεαλισμού τον τρόπο που δρα και αντιδρά η Τουρκία.
Περισσότεροι από 4,5 εκατομμύρια πρόσφυγες είναι εντός της Τουρκίας, ενώ υπό την επίβλεψη και επιμελητεία της είναι άλλα 4 εκατομμύρια στο συριακό έδαφος. Ψιλά γράμματα για τους περισσότερους από εμάς, όμως είναι η πραγματικότητα.
Ακόμα και οι χώροι φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών δεν έχουν σχέση με τα γκέτο της Ελλάδας στα νησιά της.
Όμως πέρα από αυτά, ο Erdogan, είχε ζητήσει συνεργασία για το προσφυγικό στις συναντήσεις που είχε με την προηγούμενη κυβέρνηση. Έθεσε στο τραπέζι συγκεκριμένες λύσεις για την μεταφορά προσφύγων και μεταναστών από τα νησιά. Ακόμα και στις διερευνητικές συζητήθηκε η ανανέωση της κοινής δήλωσης και ζητήθηκε η υποστήριξη της Ελλάδας.
Ο Τούρκος Πρόεδρος είχε πει τότε στην Νέα Υόρκη, ότι η ΕΕ θέλει να καταρρεύσει η κοινή δήλωση για το προσφυγικό και το φταίξιμο να το ρίξει ή στην Τουρκία ή στην Ελλάδα.
Όσον αφορά την οικονομική βοήθεια των 3+3 δισεκατομμυρίων που είχε υποσχεθεί η ΕΕ στην Τουρκία για το προσφυγικό μέχρι το 2018, στις Βρυξέλλες και τη Βαλέτα, κατάφερε να τα δώσει με καθυστέρηση τριών χρόνων τον Απρίλιο του 2021. Μιλάμε για χρήματα που θα πήγαιναν σε ΜΚΟ κι όχι στον κρατικό κορβανά.
Ακόμα και τον Μάρτιο του 2020 με την κρίση στον Έβρο, ο Erdogan επιθυμούσε επικοινωνία με τον Μητσοτάκη, κάτι όμως που δεν έγινε ποτέ.
Χτες με την τηλεφωνική επικοινωνία έγινε μια αρχή κι όπως μου μετέφεραν από την τουρκική πλευρά, «και οι δύο πλευρές πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είμαστε αντίπαλοι στο ζήτημα της μετανάστευσης. Περισσότερη συνεργασία, λιγότερες κατηγορίες και διαπόμπευση θα είναι το καλύτερο για εμάς».
Μένει να φανεί στην πράξη, αν μπορεί να γίνει πραγματικότητα η επιθυμία και να ξεπεραστούν οι πιέσεις από τα ακροδεξιά στοιχεία που και στις δυο πλευρές ζουν και τρέφονται από την ένταση μεταξύ των δυο χωρών. Η νέα κρίση στο προσφυγικό είναι μια ευκαιρία να ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις και να ανοίξει ο δρόμος της συνεργασίας.