Εξέπληξε η επιλογή του Χρήστου Στυλιανίδη για τη θέση του Υπουργού Πολιτικής Προστασίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Πρώτον γιατί είναι πολιτικός της Κύπρου με θητεία, ως βουλευτής, κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Ευρωβουλευτής της Κυπριακής Δημοκρατίας με το ΔΗΣΥ του Νίκου Αναστασιάδη, αλλά και Ευρωπαίος Επίτροπος προτεινόμενος από την Κύπρο. Αλήθεια δεν υπήρχαν Έλληνες από το Μητρώο Στελεχών της ΝΔ ή από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος ικανοί να διαχειριστούν το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Πολιτικής Προστασίας;
Δεύτερον γιατί στις Βρυξέλλες δεν έχει αφήσει και τις καλύτερες εντυπώσεις για το έργο του ως Επίτροπος για τη Διεθνή Συνεργασία, την Ανθρωπιστική Βοήθεια και τη Διαχείριση Κρίσεων από το 2014 έως το 2019.
Δεν είναι μυστικό ότι στις Βρυξέλλες του χρεώνουν πολλά για την προσφυγική κρίση την οποία δεν μπόρεσε να διαχειριστεί ως όφειλε καθώς ήταν ο αρμόδιος Επίτροπος.
Κι επειδή τα νέα ταξιδεύουν γρήγορα, οι πρώτες αντιδράσεις για την υπουργοποίηση του Χρήστου Στυλιανίδη από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, από τη Βελγική Πρωτεύουσα μόνο θετικές δεν ήταν. Όπως μου μετέφεραν, γελούσε κάθε πικραμένος και σίγουρα δεν ήταν ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης.
Τρίτον, οι σχέσεις Αναστασιάδη-Στυλιανίδη είναι ανύπαρκτες αν όχι εχθρικές όπως λένε πολλοί. Είναι «νεκρός» πολιτικά ο Στυλιανίδης για τον Κύπριο Πρόεδρο και μια αναβάθμιση του από τα αζήτητα της πολιτικής σκηνής στην Κύπρο, με Υπουργείο στην Ελλάδα, δεν αρέσει σίγουρα στον Νίκο Αναστασιάδη. Κι ας είπε στην συνομιλία του με τον «φίλο» του Κυριάκο την Κυριακή το μεσημέρι, «πράξε όπως θες».
Όμως ούτε οι σχέσεις Μητσοτάκη-Αναστασιάδη είναι θερμές. Θα μπορούσα να πω ανεπιφύλακτα ότι είναι εκρηκτικές. Ο Κύπριος Πρόεδρος είναι εκνευρισμένος με τη στάση που κρατά η ελληνική κυβέρνηση τόσο στο Κυπριακό, όσο και στις περιφερειακές συνεργασίες που έχουν Ελλάδα και Κύπρος. Οπότε η υπουργοποίηση Στυλιανίδη δημιουργεί ακόμα περισσότερα προβλήματα στις σχέσεις των δυο ανδρών.
Από την πλευρά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θέλοντας να υποβαθμίσει το φιάσκο του ανασχηματισμού με τον Αποστολάκη και να πάρει ρεβάνς επικοινωνιακή τουλάχιστον, επιλέγει να κάνει Υπουργό Πολιτικής Προστασίας τον Στυλιανίδη. Από έναν πρώην Υπουργό σε έναν πρώην Ευρωπαίο Επίτροπο το λες και αναβάθμιση, άρα κι επιτυχία.
Το πως θα διαχειριστεί τις γκρίνιες εντός της κοινοβουλευτικής του ομάδας είναι ένα θέμα που θα τον απασχολήσει σίγουρα. Η επιλογή ενός Υπουργού που δεν έχει καμιά σχέση με τον κομματικό μηχανισμό αλλά και τους ψηφοφόρους είτε του κόμματος του είτε εκείνων που θέλει να προσεταιρίσει στις επερχόμενες εκλογές, είναι ένα σοβαρό ζήτημα.
Σε περίπτωση που αποτύχει ο Στυλιανίδης στα δύσκολα που έρχονται μετά τις πυρκαγιές, θα πει ότι έκανε το καλύτερο για τη χώρα, μένοντας στο απυρόβλητο, ασχέτως αν ήταν δική του επιλογή.
Όσον αφορά τον Αναστασιάδη, που άθελα του εμπλέκεται στην όλη κατάσταση, μάλλον φαίνεται να είναι πιο τυχερός ή μάλλον πιο διορατικός.
Το να εξαφανίσει τον Στυλιανίδη από την πολιτική ζωή της Κύπρου ήταν το καλύτερο που θα μπορούσε να έχει τη δεδομένη στιγμή. Εξάλλου και στη Μεγαλόνησο έρχονται δύσκολες μέρες και δεν θα ήθελε μέσα στα πόδια του τον Στυλιανίδη, που θεωρεί ότι πολλά απ’ όσα ακούστηκαν στις Βρυξέλλες εναντίον του, είχαν προέλθει από τον πρώην Ευρωπαίο Επίτροπο.
Μη έχοντας στον Στυλιανίδη καμιά εμπιστοσύνη ο Αναστασιάδης τόσο στον ίδιο όσο και για τις ικανότητες του, ίσως να σκέφτηκε, ότι θα ήταν μια καλή ευκαιρία να ξεμπερδεύει και τον πρώην Επίτροπο αλλά και με τον άσπονδο «φίλο» του Κυριάκο. Μια αποτυχία, που προφανώς θεωρεί σίγουρη, του Στυλιανίδη θα έχει ως αποτέλεσμα να συμπαρασύρει και τον Μητσοτάκη, κάτι που ενδεχομένως να τους εξαφανίσει και τους δυο από την πολιτική σκηνή, προς όφελος του πάντα. ‘Έτσι θα πετύχει μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.
Μπορεί η κίνηση να είναι επικοινωνιακά έξυπνη, το ρίσκο όμως με όλα όσα ειπώθηκαν, είναι πολύ μεγάλο.