ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Η αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν, η κατάληψη της εξουσίας αλλά και ολόκληρης της χώρας από τους Ταλιμπάν, όπως ανακοίνωσαν χτες, έχει προκαλέσει τρόμο στη Δύση και ιδιαίτερα στην Ευρώπη.
Τρόμο για τρομοκρατικές ενέργειες σε στόχους στην Ευρώπη και των ΗΠΑ, αλλά και για ένα ενδεχόμενο νέο προσφυγικό κύμα που θα έρθει να προστεθεί στην ήδη επιβαρυμένη από πρόσφυγες-μετανάστες Ευρώπη.
Τείχη χτίζονται στα σύνορα, υπουργοί ελέγχουν την αντοχή των φραγμάτων, εξοπλισμοί αγοράζονται για να ανιχνεύονται πρόσφυγες και μετανάστες που θα προσπαθήσουν να περάσουν τα σύνορα. Μια προσπάθεια για την αποφυγή της εισβολής των θρησκόληπτων αλλόθρησκων από το υποανάπτυκτο Αφγανιστάν ή κάποια άλλη «εξωτική» χώρα.
Ο φόβος φυλάει τα έρμα στις δημοκρατικές δυτικές χώρες που διασφαλίζουν ότι δεν θα υπάρχουν σκηνές και εκφράσεις θρησκευτικού φανατισμού, από κατατρεγμένους ανθρώπους που έλαχε να πιστεύουν σε μια θρησκεία που έχει συνδεθεί στη Δύση με τη βία.
Βλέπετε στις δυτικές δημοκρατίες, έχουν λύσει τα θέματα σχέσεων πολιτείας-εκκλησίας. Ποτέ δεν θα άφηναν την Εκκλησία να παρέμβει στα ζητήματα της Πολιτείας.
Στις πρώην ανατολικές χώρες που δεν είχαν την χαρά να είναι ελεύθερα θρησκευόμενες για σχεδόν μισό αιώνα, αποζητούν να συμπληρώσουν τα κενά, με την Εκκλησία όχι απλά να παρεμβαίνει αλλά να διαμορφώνει πολιτικές.
Στην καθολική Ιταλία η Αγία Έδρα καθορίζει σε μεγάλο βαθμό πολιτικές αποφάσεις, όχι μόνο στην καθημερινότητα των πολιτών, θρησκευόμενους ή μη, όπως το διαζύγιο, οι εκτρώσεις κλπ. αλλά και στην οικονομία.
Στην «σκληρή» πολιτικά Γερμανία ο Προτεσταντισμός έχει καθορίσει το πνεύμα της οικονομικής πολιτικής αλλά και της συμπεριφοράς των πολιτών, συμβαδίζοντας με τις αρχές του Λούθηρου.
Στη δε Μεγάλη Βρετανία, ανάλογα με τη χώρα, Αγγλία, Ουαλία, Σκωτία, Ιρλανδία υπάρχει και η ανάλογη αντιμετώπιση. Μην ξεχνάμε την εκατόμβη νεκρών στο νησί της Ιρλανδίας και το θρησκευτικό διχασμό σε καθολικούς και προτεστάντες.
Η κυρίαρχη θρησκεία στην αναπτυγμένη Δύση είναι ο Χριστιανισμός. Η θρησκεία της αγάπης, της συγχώρεσης, της ευσπλαχνίας και της αλληλεγγύης.
Ακριβώς δηλαδή ότι «πράττουν» οι χώρες τις Δύσης, απέναντι στους πρόσφυγες της Συρίας, του Αφγανιστάν αλλά και άλλων χωρών.
Δείχνουν την αγάπη τους. Κι αν δείχνουν τόση «αγάπη» για τους αλλόθρησκους, φανταστείτε τι κάνουν στο ομόδοξους τους.
Όπως για παράδειγμα πριν λίγες μέρες στην Ελλάδα, όπου με σταυρούς, εικόνες και άλλα ειρηνικά όπλα έκαναν επίθεση «αγάπης» σε αστυνομικούς, εμβολιασμένους και άλλους που είχαν αντίθετη γνώμη μ΄ αυτούς που έχουν το αλάθητο του Πάπα.
Σκηνές «αγάπης» όμως διαδραματίστηκαν και στην παλιά πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου τη Cetinje όπου έγινε η ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτη Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας Ιωαννίκιου.
Ασπασμοί, εναγκαλισμοί, πέτρες ξύλα και ξύλο ανταλλάχτηκαν μεταξύ των υποστηριχτών του νέου Μητροπολίτη και των ενάντιων τόσο στον ίδιο όσο και στην Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, που ανήκει η Εκκλησία του Μαυροβουνίου.
Ακόμα και ο πρώην Αρχηγός της Αστυνομίας συνελήφθη, καθώς συμμετείχε στις εκδηλώσεις χριστιανικής «λατρείας».
Οι Ταλιμπάν, οι κάθε είδους Ταλιμπάν τελικά δεν είναι πολύ μακριά. Υπάρχουν ανάμεσα μας και είναι πολύ πιο επικίνδυνοι, κρυμμένοι πίσω από δημοκρατικά καθεστώτα και ελευθερίες.