Το έχουμε πει και θα το ξαναπούμε: Κάτι δεν πάει καθόλου καλά στην Ελληνική Αστυνομία. Και δεν είναι μόνο το χθεσινό περιστατικό με την εκτέλεση ενός άοπλου 20χρονου στο Πέραμα από επτά αστυνομικούς με 34 σφαίρες, δείγμα του πόσο ανεκπαίδευτοι είναι οι άνδρες των σωμάτων “ασφάλειας” που οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα.
Ναι, το ένα, το πρώτο, το κεφαλαιώδες ζήτημα είναι η έλλειψη εκπαίδευσης αλλά και ο ψυχιατρικός έλεγχος όσων υπηρετούν σε “μάχιμες” θέσεις στην αστυνομία. Το έχουν ομολογήσει και σχεδόν όλες οι πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου (δήθεν) Προστασίας του Πολίτη, όλων των τελευταίων κυβερνήσεων της τελευταίας 30ετίας και βάλε. Και όμως δεν έχουν κάνει τίποτα απολύτως ή έστω ελάχιστα. Εάν εφτά πάνοπλοι άνδρες δεν μπορούν να ακινητοποιήσουν ένα αυτοκίνητο με τρεις πιτσιρικάδες -παραβατικούς, έστω- χωρίς να ανοίξει μύτη τότε we are in big shit που θα έλεγε και ο επιθεωρητής… Κάλαχαν.
Επιλέγουμε την εκδοχή του “δεν μπορούν” και όχι την εκδοχή του “μπορούσαν αλλά προτίμησαν να εξασκηθούν στην σκοποβολή επειδή ο καταδιωκόμενος ήταν Ρομά”. Διότι τότε θα πάει αλλού η κουβέντα καθώς κανείς δεν πρέπει να προκαταλαμβάνει τα συμπεράσματα μιας έρευνας, που με εντολή του αρμόδιου υπουργού, βρίσκεται σε εξέλιξη.
Κι όμως, υπάρχουν κάποιοι που παραβιάζουν κατάφωρα αυτή την αρχή. εκδίδοντας ανακοινώσεις που λίγο αργότερα διαψεύδονται από την ίδια την πραγματικότητα. Ποιοί είναι αυτοί που αποτολμούν κάτι τέτοιο; Μα η ίδια η ΕΛ.ΑΣ. που με ανακοίνωσή της έκανε λόγο για “επτά τραυματίες αστυνομικούς”. Ωστόσο, σε βίντεο που δημοσίευσε η «Καθημερινή», ακούγεται καθαρά αστυνομικός να λέει ότι δεν υπάρχουν τραυματίες αστυνομικοί. «Δεν έχουμε δικό μας. Δεν υπάρχει τραυματίας συνάδελφος» λένε οι αστυνομικοί μεταξύ τους.
Επίσης, από τα στοιχεία που αποκαλύπτουν μεγάλα ΜΜΕ όπως η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και το In.gr, προκύπτει ότι το Κέντρο Επιχειρήσεων της ΕΛΑΣ είχε δώσει εντολή διακοπής της καταδίωξης η οποία απλά αγνοήθηκε.
Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποια επικοινωνιακή ομάδα αντιμετώπισης κρίσεων εντός της αστυνομίας εκδίδει παραπλανητικές ανακοινώσεις για να προκαταλάβει τις όποιες νομικές ή άλλες εξελίξεις. Η τακτική αυτή μαζί με επιλεκτικές off-the-record διαρροές προς τα ΜΜΕ έχει πλέον γίνει “επιστήμη”.
Κι εδώ βρίσκεται το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα της Ελληνικής Αστυνομίας μετά την έλλειψη εκπαίδευσης: η παραπλάνηση. Παραπλάνηση όχι μόνο των ΜΜΕ και δι αυτών της κοινής γνώμης αλλά και των ανακριτικών αρχών και σε επόμενο στάδιο, της ίδιας της δικαιοσύνης.
Κάνει όμως και κάτι χειρότερο: αφ’ ενός “τρέφει” το “καλά του κάνανε” μίας μερίδας της κοινωνίας και αφ’ ετέρου βυθίζει το Σώμα σε ένα λάκκο αναξιοπιστίας για τους πιο νουνεχείς πολίτες. Και μία αναξιόπιστη αστυνομία είναι μία κακή αστυνομία η οποία συντηρεί από μόνη της την εικόνα του “μπάτσου”-“πιστολέρο”.
Τα ίδια είχαν συμβεί με την υπόθεση Ινδαρέ. Τα ίδια με τον ξυλοδαρμό πολίτη στη Νέα Σμύρνη. Τα ίδια σε δεκάδες, σε εκατοντάδες περιπτώσεις.
Είναι φανερό πλέον ότι εντός της Αστυνομίας λειτουργεί ένας μηχανισμός που μπαίνει μπροστά όταν υπάρχει ένα σοβαρό περιστατικό παραβίασης των κανόνων από αστυνομικούς. Το ερώτημα που προκύπτει αν αυτό γίνεται σε συνεννόηση και με την κάλυψη της πολιτικής και φυσικής ηγεσίας ή αν δρα αυτόνομα ως (παρα)κράτος εν κράτει.
Η αντίδραση του Τάκη Θεοδωρικάκου χθες δείχνει ότι μάλλον δεν είχε ενημερωθεί για τις ανακοινώσεις και το πρόωρο “πόρισμα” της ΕΛ.ΑΣ. Μάλλον. Χωρίς να είναι βέβαιο. Γιατί αν όντως δεν ήξερε το τι έχει συμβεί και το πληροφορήθηκε δεύτερος, τότε πέρα από την έρευνα για του επτά αστυνομικούς, θα πρέπει να διατάξει έρευνα και για τους συντάκτες των ανακοινώσεων και τα ξηλώσει ολόκληρο αυτό το σύστημα παραπληροφόρησης.
Παραπληροφόρηση, θύμα της οποίας δεν πέφτουν μόνο οι δημοσιογράφοι και οι πολίτες αλλά και κάποιοι πολιτικοί. Οπως, για παράδειγμα, ο Άδωνις Γεωργιάδης ο οποίος έσπευσε να συγχαρεί τους αστυνομικούς που εκτέλεσαν τον 20χρονο Ρομά, χωρίς να έχει τα σχετικά στοιχεία για την υπόθεση. Κάτι που συνιστά βέβαια και ανεπίτρεπτη παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης, μόνης αρμόδιας να κρίνει τις συνθήκες του περιστατικού και να αθωώσει ή καταδικάσει.
Σε κάθε περίπτωση, η Ελληνική Αστυνομία χρειάζεται βαθιά κάθαρση και στη συνέχεια εκσυγχρονισμό και εκπαίδευση, κι αυτό δεν είναι μόνο θέμα ασφάλειας της κοινωνίας αλλά και θέμα Δημοκρατίας η οποία βρίσκεται πλέον πολλαπλώς στο απόσπασμα…